Ούτε οι προσδοκίες, ούτε και τα αποτελέσματα της επίσκεψης του πρωθυπουργού στο Βερολίνο μπορούν να εκτιμηθούν με ακρίβεια. Για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν ήταν και δεν είναι ακόμη ευκρινή, ή μετρήσιμα. Προς το παρόν η διαπίστωση είναι ότι έγινε μία προσπάθεια ώστε οι ελληνογερμανικές σχέσεις να μπουν σε ένα στοιχειωδώς πολιτισμένο επίπεδο και από τη δική του πλευρά ο Αλ. Τσίπρας άφησε να διαφανεί ότι επιχειρεί προσεκτικά μία στροφή προς την πραγματικότητα.
Χθες όμως έγιναν πάλι σαφή κάποια άλλα πράγματα, εξαιρετικά σημαντικά για το άμεσο μέλλον της χώρας. Στο Βερολίνο, η Άνγκελα Μέρκελ παρέπεμψε, όπως άλλωστε αναμενόταν, στην Τρόϊκα και στο Γιούρογκρουπ, κάθε θέμα αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας και αντίστοιχης χρηματοδότησης. Παράλληλα, στις Βρυξέλλες ο Μάριο Ντράγκι ξεκαθάρισε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν πρόκειται να αλλάξει τους κανόνες της, χάριν της Ελλάδας.
Αν προστεθεί και η παρότρυνση της Κομισιόν προς την Αθήνα να αφήσει τα λόγια και να προχωρήσει σε έργα, είναι φανερό ότι οι ευχές του 85% περίπου των πολιτών που κατά τις δημοσκοπήσεις θέλουν να παραμείνει η χώρα στο ευρώ, επικεντρώνονται στην κατάρτιση μίας αναγκαίας, κοστολογημένης και αποδεκτής λίστας μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο μεγάλος κίνδυνος της χρεοκοπίας. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα τώρα, ο χρόνος τρέχει και τα χαμόγελα δεν μπορούν να το κρύψουν.