Συζητήσεις για την πορεία του ΠΑΣΟΚ αλλά και του ευρύτερου χώρου της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, πυροδοτούν οι δηλώσεις στελεχών του κόμματος αλλά και προερχόμενων από το Κίνημα του κ. Γ. Παπανδρέου. Την πλέον χαρακτηριστική δήλωση σε αυτό το κλίμα πραγματοποίησε χθες η κ. Φώφη Γεννηματά, η οποία, με αφορμή την εξεταστική επιτροπή για τα μνημόνια, που επικεντρώνεται στην περίοδο 2009-2015, ζήτησε συμπαράταξη έναντι όλων όσοι επιχειρούν να απαξιώσουν το ΠΑΣΟΚ. Σε άρθρο που δημοσίευσε στην ιστοσελίδα της, η κ. Γεννηματά ζήτησε «να υπερασπιστούμε, επιτέλους, την ιστορία και την προσφορά μας αλλά και τα δίκαιά μας της περιόδου 2009-2015 ως ενιαίας και αδιαίρετης». Περιγράφει την εξεταστική επιτροπή ως μια προσπάθεια «αμφίπλευρης εφόδου», προκειμένου να «εκκαθαριστεί» οριστικά το ΠΑΣΟΚ.
Η αποστροφή της κ. Γεννηματά έχει γίνει αντιληπτή ως μια σαφής πρόσκληση συμπαράταξης εντός αλλά και εκτός ΠΑΣΟΚ, με παραλήπτες, μεταξύ άλλων, και όσους βρέθηκαν στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου στις τάξεις του ΚΙΔΗΣΟ. Από τη Χαρ. Τρικούπη μεταδίδουν ότι η ίδια η κ. Γεννηματά διαψεύδει ότι η δήλωσή της είχε τον χαρακτήρα πρόσκλησης για συμφιλίωση ανάμεσα στους κ. Ευ. Βενιζέλο και Γ. Παπανδρέου. Σε κάθε περίπτωση, την άποψη ότι πρέπει να γίνει μια συζήτηση ανάμεσα στις δυνάμεις που βρίσκονται στον ευρύτερο χώρο εκφράζουν και πρόσωπα όπως ο κ. Φίλ. Σαχινίδης. Ο πρώην υπουργός εκτίμησε (9,84) ότι σύντομα θα πρέπει να δοθεί απάντηση ως προς το αν «αυτός ο χώρος θα συνεχίσει την πορεία του κατακερματισμένος και, επομένως, αποδυναμωμένος ή κάποια στιγμή ευθέως θα τεθεί το ερώτημα: ποια είναι η στρατηγική των συνεργασιών και σε ποια βάση θα γίνουν αυτές». Τέλος, ο κ. Βενιζέλος απέστειλε χθες επιστολή στον κ. Πρ. Παυλόπουλο, δηλώνοντας την έκπληξή του για την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας στην εναρκτήρια συνεδρίαση της επιτροπής ελέγχου του χρέους, που δημιούργησε η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ο κ. Παυλόπουλος τηλεφώνησε, αλλά απάντησε και διά σύντομης επιστολής στον κ. Βενιζέλο, τονίζοντας ότι έχει πλήρη θεσμική και πολιτική συναίσθηση των καθηκόντων του ως Προέδρου της Δημοκρατίας και, «συνακόλουθα, του τρόπου αποτελεσματικής υπεράσπισης του Εθνικού Συμφέροντος».