Αιτία εσωκομματικών τριβών αποτέλεσε η ανακοίνωση της οργανωτικής επιτροπής συνδιάσκεψης της Νέας Δημοκρατίας από τον κ. Αντώνη Σαμαρά, καταδεικνύοντας έτσι και την ένταση που εξακολουθεί να σοβεί στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η Ν.Δ. εντείνει τον αντιπολιτευτικό της λόγο (χθες επεσήμανε ότι τα συμφέροντα της Ελλάδας ταυτίζονται με τον ΤΑΡ και όχι με τον αγωγό που εξήγγειλε ο κ. Τσίπρας και σχολίασε ότι «για το πρόβλημα των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, την περαιτέρω μείωση των τιμών του φυσικού αερίου και την οικονομική εκκρεμότητα της ΔΕΠΑ με την Gazprom δεν ακούσαμε τίποτα»), ωστόσο το κλίμα στο κόμμα παραμένει τεταμένο.
Οπως αποκαλύπτει η «Κ», η πηγή έντασης σχετικά με τη συνδιάσκεψη δεν αφορούσε στους συντονιστές, αλλά στη σύνθεσή της. Συγκεκριμένα, στην πρώτη απόφαση που είχε υπογράψει, την 1η Απριλίου, από την οργανωτική επιτροπή απουσίαζαν ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Γιάννης Πλακιωτάκης, ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών Μανώλης Κεφαλογιάννης και ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Σάκης Ιωαννίδης. Μετά τον θόρυβο, εκδόθηκε νέα απόφαση (277/2-4-2015) με την οποία τοποθετήθηκαν οι τρεις στην οργανωτική, η οποία προχθές ανακοινώθηκε και στα ΜΜΕ.
Ενδεικτικό της έντασης είναι και το ότι η ανάθεση του συντονισμού της οργανωτικής προσπάθειας στους κ. Θαν. Μπούρα και Φιλ. Ταυρή επιχειρήθηκε να ερμηνευθεί ως «άδειασμα» του γραμματέα Ανδρ. Παπαμιμίκου. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς είχε ακολουθήσει αντίστοιχη τακτική, τοποθετώντας επικεφαλής για το συνέδριο του 2010 τον κ. Δημ. Αβραμόπουλο με γραμματέα τον Λ. Ζαγορίτη και για το συνέδριο του 2013 τον κ. Φιλ. Ταυρή με γραμματέα τον Μαν. Κεφαλογιάννη.
Ο θόρυβος δεν είναι άσχετος με τις ανοικτές πληγές στο εσωτερικό του κόμματος μετά το αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου και τις σκέψεις που υπήρξαν για αλλαγές στην κομματική πυραμίδα, οι οποίες, ωστόσο, γρήγορα εγκαταλείφθηκαν υπό τον φόβο ότι θα οδηγούσαν σε εσωκομματικές κάλπες στις οποίες ουδείς μπορούσε να αποκλείσει το ενδεχόμενο «καταμέτρησης» της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Ενδεχομένως, δε, αποδίδονται και στην υπαρκτή επιδίωξη μερίδας κοινοβουλευτικών να προκαλέσουν ντόμινο εξελίξεων στο κόμμα, με αφορμή κάποια ένταση στον μηχανισμό της Ν.Δ.
Σειρά καραμανλικών βουλευτών, στον απόηχο των επιθέσεων του ΠΑΣΟΚ προς τη διακυβέρνηση της περιόδου 2004-2009, επιδιώκουν συντονισμένα να αντιδιαστείλουν την οικονομική πολιτική των κυβερνήσεων Καραμανλή με αυτήν της μνημονιακής περιόδου, περιλαμβανομένης της περιόδου Σαμαρά.