Οι εχθροί της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ζητούσαν, διαδηλώνοντας στο Σύνταγμα, «να καεί η Βουλή», όμως το πολιτικό σκηνικό «πυρπολείται» από το εσωτερικό του Ναού της Δημοκρατίας. Οσα διαδραματίζονται πλέον στο ελληνικό κοινοβούλιο, χαρακτηρίζονται ως το χαμηλότερο σκαλί των τελευταίων δεκαετιών, με σχεδόν άπαντες να ομολογούν ότι δεν είναι και το έσχατο στον κατήφορο: «Τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμα…», επισημαίνεται στο περιστύλιο.
Η φράση που ακούστηκε, καθώς ήταν ανοιχτά τα μικρόφωνα, από υπουργικά χείλη «ξέρω εγώ να χτυπάω ρε μ…», αμέσως μόλις είχε ολοκληρώσει μια άκρως επιθετική προς τους αντιπάλους της κυβέρνησης ομιλία του κατά την προχθεσινή θυελλώδη συνεδρίαση για την κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, κατέδειξε με τον πλέον αρνητικά εντυπωσιακό τρόπο ότι έχουμε περάσει σε ένα άλλο, χειρότερο κάθε προηγούμενου, επίπεδο. Την αμέσως προηγούμενη περίοδο, οι ασχήμιες προέρχονταν από την ακροδεξιά πτέρυγα. Αυτή τη φορά, όμως, όχι.
Πριν από περίπου δύο χρόνια, ήταν βουλευτές της Χρυσής Αυγής που εντός Βουλής κινούνταν με τέτοιο τρόπο που μετέδιδαν διάθεση χειροδικίας προς αντιπάλους. Το μεσημέρι της Παρασκευής, στην Ολομέλεια, ήταν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που παρ’ ολίγον να έρθουν στα χέρια, εν μέσω της ακραίας έντασης. Ψυχραιμότεροι συνάδελφοί τους, εκατέρωθεν, πρόλαβαν και δεν έγινε το κακό.
Ο εκτροχιασμός καταγράφηκε, ωστόσο, πολύ νωρίτερα, σχεδόν με την έναρξη της νέας, μετά τις βουλευτικές εκλογές, περιόδου. Το πρόσωπο που είναι κατ’ εξοχήν αρμόδιο για «την πιστή τήρηση του Κανονισμού», την «τήρηση της τάξης», και τη λήψη «όλων των αναγκαίων μέτρων εναντίον κάθε παρεκτρεπόμενου βουλευτή», δηλαδή εν προκειμένω η πρόεδρος του Σώματος, εκτός των άλλων μίλησε από την έδρα με τρόπο που άφηνε απαράδεκτα για βουλευτές υπονοούμενα: «Αν συνεχίσετε, θα εξετάσω και το τι διανέμεται από το κυλικείο αυτές τις ώρες» είπε η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, όταν από το έδρανό του βουλευτής του ΠΑΣΟΚ φώναζε διαμαρτυρόμενος για τη διαδικασία, αργά το βράδυ σε μια από τις μαραθώνιες συνεδριάσεις της Βουλής.
Δεν είναι, ωστόσο, μόνο τα περιστατικά της ανάρμοστης συμπεριφοράς και η «ατιμωρησία». Είναι και το φαινόμενο της α λα καρτ εφαρμογής του πειθαρχικού ελέγχου, που έρχεται να ολοκληρώσει, τουλάχιστον ώς τώρα, τον κύκλο της χαμένης κοινοβουλευτικής αξιοπιστίας.
Πρώτο παράδειγμα: Η πρόεδρος της Βουλής επέκρινε εντόνως τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης αμέσως μόλις εκείνος έκανε κατά την ομιλία του χρήση του όρου «λαθρομετανάστες». Η κ. Κωνσταντοπούλου τόνισε πως ρατσιστικές εκφράσεις δεν θα ακούγονται «σε αυτή τη Βουλή». Οταν αργότερα βουλευτής της Χρυσής Αυγής έκανε χρήση του ίδιου όρου, παρούσης της κ. Κωνσταντοπούλου, η πρόεδρος επέτρεψε στον χρυσαυγίτη βουλευτή να ολοκληρώσει την ομιλία του χωρίς ίχνος παρατήρησης.
Δεύτερο παράδειγμα: Βρισκόμαστε ήδη στα τέλη του τέταρτου μήνα του 2015 και η ελληνική Βουλή ούτε φαίνεται να έχει ασχοληθεί, με τις δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης των μελών της.
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, νέα κρούσματα που καταδεικνύουν πως η κατάσταση είναι εκτός κάθε ελέγχου, σχεδόν καθημερινά προστίθενται στα πρακτικά, ωθώντας ολοένα και περισσότερους στο περιστύλιο να κάνουν λόγο για έναν κατήφορο άγνωστης κατάληξης.