Υψηλό κίνδυνο ατυχήματος και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις προεξοφλούν στο επιτελείο του προέδρου της Ν.Δ., Αντώνη Σαμαρά, στον απόηχο των τελευταίων «επιθετικών» πρωτοβουλιών του πρωθυπουργού έναντι των εταίρων.
Στο στενό επιτελείο του κ. Σαμαρά διατυπώνονται έντονες επιφυλάξεις για τη βούλησή του να αναζητήσει μία συμφωνία με τους εταίρους. Αντιθέτως, διατυπώνεται και η εκτίμηση ότι ο κ. Τσίπρας και η περί αυτόν ομάδα του Μαξίμου κινούνται σε τροχιά ρήξης με την Ευρώπη. Κι αυτό όχι μόνον λόγω των εσωτερικών εντάσεων στο ΣΥΡΙΖΑ και των, όπως λέει η Συγγρού, ιδεοληψιών τους, αλλά, κυρίως, εξαιτίας του «τρόμου» που τους προκαλεί το βάρος της ευθύνης εφαρμογής των συμφωνηθέντων με τους εταίρους.
Για τη Συγγρού, το εγχείρημα της πολιτικής διαπραγμάτευσης του κ. Τσίπρα κατέρρευσε με πάταγο, η κυβέρνησή του καλείται να λάβει μέτρα για την ολοκλήρωση της 5ης αξιολόγησης και, μάλιστα, με στενό χρονικό ορίζοντα με προοπτική ενός νέου μνημονίου. Σε αυτή τη βάση, συνεργάτες του κ. Σαμαρά μοιάζουν να εξετάζουν δύο ενδεχόμενα, είτε να επιχειρήσει ο κ. Τσίπρας να αποσείσει το βάρος της ευθύνης μέσω της συγκρότησης κυβέρνησης ευρύτερης αποδοχής είτε, το πιθανότερο, να επιδιώξει, μέσω εκλογών ρήξης, την «ηρωική έξοδο».
Δικαίωση
Στο στενό επιτελείο του προέδρου της Ν.Δ. κυριαρχεί και η αίσθηση της δικαίωσης, τόσο στο ευρύτερο πολιτικό πεδίο όσο και στο εσωκομματικό μέτωπο. Η λέξη έχει αποκτήσει αρνητικό φορτίο, κυρίως λόγω της μετεκλογικής στάσης του κ. Σαμαρά και της κριτικής που δέχτηκε από αμφισβητίες του, ωστόσο οι επιτελείς του σημειώνουν ότι όλες οι προεκλογικές προειδοποιήσεις του τέως πρωθυπουργού επιβεβαιώθηκαν.
Αυτό διεφάνη, κυρίως στη δευτερολογία του κ. Σαμαρά κατά την κοινοβουλευτική συζήτηση της Παρασκευής. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν, δε, πως σε περίπτωση εκλογικής αναμέτρησης, οι πολίτες θα λειτουργήσουν πλέον με σαφώς πιο ορθολογικά κριτήρια, μεταβάλλοντας σημαντικά την ψήφο του Ιανουαρίου.
Η αίσθηση της δικαίωσης ισχύει, λένε οι γαλάζιοι επιτελείς, κατεξοχήν και για το εσωτερικό του κόμματος. Αλλωστε, ακόμη και οι ακραιφνείς υποστηρικτές του «ναι σε όλα» και της στήριξης της συμφωνίας εμφανίζονταν ήδη από την Πέμπτη μουδιασμένοι. Ο κ. Σαμαράς δεν απέφυγε να το σχολιάσει από το βήμα της Βουλής την Παρασκευή, ενώ στενός του συνεργάτης σχολίαζε στην «Κ»: «Ποια θα ήταν η θέση μας, εάν όπως μας ζητούσαν λέγαμε από την αρχή ναι σε όλα; Ο κ. Τσίπρας, όπως το επεδίωξε άλλωστε, θα μας είχε ταυτίσει με τους δανειστές, καθιστώντας μας πολιτικά συνυπεύθυνους για τα δικά του λάθη».
Οι εσωτερικές ισορροπίες, ωστόσο, στο κόμμα δεν επηρεάζονται μονομερώς από τη στάση που θα κρατήσει έναντι της όποιας συμφωνίας, η οποία ο κ. Σαμαράς ζήτησε να έρθει γρήγορα στη Βουλή. Κυρίαρχα, θα κριθούν από τις πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα. Αλλωστε, πλην της ανάγνωσης των εξελίξεων από την ηγετική ομάδα, στη Ν.Δ. υπάρχει και σημαντικός αριθμός στελεχών που όχι μόνον δεν αποκλείει τη συμφωνία αλλά πιθανολογεί ότι ο κ. Τσίπρας ενδέχεται να προκαλέσει εκλογές με τον ίδιο ως εκφραστή της νέας σχέσης της Ελλάδας με την Ευρώπη.
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, της κεντρώας μετεξέλιξης του κ. Τσίπρα, η Ν.Δ. θα βρισκόταν αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο μιας νέας ήττας (σ.σ. κάτι που αναγνώρισε δημοσίως ο κ. Ευ. Μεϊμαράκης), η οποία εφόσον συντελείτο θα σηματοδοτούσε, πιθανά, και την αποχώρηση του κ. Σαμαρά από την ηγεσία. Αυτό όμως, όπως προειπώθηκε, δεν αποτελεί την κυρίαρχη ανάγνωση στην προεδρική ομάδα της Συγγρού. Το αντίθετο.
Αρμοδίως δηλώνεται ότι η Ν.Δ. παραμένει ο βασικός ευρωπαϊκός πυλώνας, εικόνα που ο κ. Σαμαράς επεδίωξε να οικοδομήσει μέσω και των αναφορών σε πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει στο εξωτερικό.
Πολλά στελέχη της Ν.Δ. εκτιμούν ότι ο βασικός κίνδυνος αποσταθεροποίησης του προέδρου δεν είναι άλλος από μία νέα εκλογική αναμέτρηση καθώς, παρά τη δυσθυμία της βάσης του κόμματος, ουδείς εκ των δελφίνων έχει αναπτύξει δυναμική ενώ ο κ. Κώστας Καραμανλής, ομολογουμένως ο μόνος που θα μπορούσε με αποτελεσματικότητα να κινήσει τα νήματα, μοιάζει να μην έχει ουδεμία τέτοια διάθεση.
Αυτή η ανάγνωση εξηγεί και τα σαφή μηνύματα που στέλνει η Συγγρού εναντίον των εκλογών και υπέρ μιας «μεγάλης εθνικής συνεννόησης». Η Ν.Δ. δηλώνει ότι πίσω από την πρόταση του κ. Σαμαρά ουδεμία διάθεση ανάληψης κυβερνητικών καθηκόντων υποκρύπτεται. Στόχος, λέγεται, είναι η αποτροπή μιας εκλογικής περιπέτειας που θα έπληττε πρωτίστως τη χώρα και, παράλληλα, η επίτευξη συναίνεσης μεταξύ των περισσοτέρων κομμάτων της Βουλής προκειμένου να διαμορφωθεί μία κοινά αποδεκτή αντιπρόταση προς τους εταίρους. Αυτό, μάλλον, αποτελεί τη μισή αλήθεια, διότι προφανώς ο κ. Σαμαράς δεν θα έμενε ασυγκίνητος σε μία πρόκληση επαναφοράς της Ελλάδας στις ράγες της σταθερότητας. Αλλωστε, μόλις την Παρασκευή λίγες ώρες πριν από τη σύγκρουση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, ο γραμματέας του κόμματος κ. Ανδ. Παπαμιμίκος καλούσε τον πρωθυπουργό «να κάνει και αυτός την εθνική του υπέρβαση σχηματίζοντας κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με πρόσωπα από όλους τους χώρους, ικανά και αποφασισμένα, να εφαρμόσουν τη συμφωνία».