Η επικείμενη επέτειος, την προσεχή Τετάρτη 10/5, της σφαγής του Διστόμου από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής, έρχεται με τρόπο συμβολικό να «φορτίσει» την εξελισσόμενη την τελευταία περίοδο συζήτηση περί την ανάγκη διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών προς τη χώρα μας.
Η συζήτηση αυτή, η οποία δυστυχώς όπως εξελίσσεται προσλαμβάνει ενίοτε και χαρακτήρα αφορμής για να καταγραφούν νέες συγκρούσεις στο εσωτερικό του πολιτικού μας συστήματος, έχει ως κεντρικό σημείο αναφοράς την Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, που συνεδριάζει τακτικά για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ως κεντρικό πρόσωπο δε, αναδεικνύεται η Πρόεδρος του Κοινοβουλίου: Η κα Ζωή Κωνσταντοπούλου με διαρκείς τοποθετήσεις και παρεμβάσεις της, όταν δεν αναζωπυρώνει τις προαναφερθείσες συγκρούσεις –όπως συνέβη και την Παρασκευή, στη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή- όχι μόνο επιχειρεί να διατηρήσει το θέμα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, αλλά και –πολύ περισσότερο- το συνδέει πλέον και με την υπόθεση του ελληνικού Χρέους. Μια έτερη σοβαρότατη υπόθεση, επί της οποίας επίσης ανέλαβε πρωτοβουλία με έντονα παρεμβατική διάθεση (σύσταση Επιτροπής ελέγχου της δημιουργίας αυτού του χρέους).
Από τις έως τώρα παρεμβάσεις της η κα Κωνσταντοπούλου διαμόρφωσε ένα πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο, του οποίου τα χαρακτηριστικά είναι:
Α) Η αμφισβήτηση του ύψους του εν λόγω ελληνικού χρέους.
Β) Η «σύγκριση» του ελληνικού χρέους προς τους εταίρους-δανειστές καταδεικνύει, σύμφωνα με την Πρόεδρο της Βουλής, πως είναι υποδεέστερο των οφειλών που έχει η Γερμανία προς τη χώρα μας, εξαιτίας της εγκληματικής δράσης των δυνάμεων κατοχής από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γ) Η ουσιαστική καταγγελεία των εταίρων, καθώς όπως επιχειρείται ν’ αναδειχθεί, επιδεικνύουν στάση εξαρετικά σκληρή απέναντι στην Ελλάδα ως προς τις «υποχρεώσεις» της, ενώ είχαν επιδείξει επιεικέστατη συμπεριφορά έναντι της «ναζιστικής Γερμανίας» αμέσως μετά τον Β’ ΠΠ.
Χρέος και στάση διεθνούς παράγοντα
«Με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, οι αξιώσεις και αποζημιώσεις που οφείλονται στην Ελλάδα αποτιμώνται σε ένα ποσό που κυμαίνεται από 280 έως 340 δισεκατομμύρια. Την ώρα που μια ολόκληρη χώρα στενάζει υπό τη μέγγενη ενός χρέους, το οποίο είναι υποδεέστερο αυτής της αξίωσης, λέει πάρα πολλά. Το ότι σήμερα η Ελλάδα δοκιμάζεται και ασφυκτικά υπό ένα φερόμενο χρέος των 325 δισεκατομμυρίων την ίδια ώρα που δεν έχει ενεργοποιήσει αξίωση, η οποία με τους μετριοπαθείς υπολογισμούς ανέρχεται ή μπορεί να ανέρχεται στα 340 δισεκατομμύρια, θέτει όλους μας προ των ευθυνών μας, θέτει και άλλους προ ευθυνών που τους αναλογούν» σημείωσε μεταξύ άλλων η κα Κωνσταντοπούλου στην πρόσφατη συνεδρίαση της διακομματικής Επιτροπής, για να συμπληρώσει σε άλλο σημείο:
«Οι συμμαχικές δυνάμεις, στις οποίες περιλαμβανόταν η χώρα μας απέναντι στην ηττημένη Γερμανία μετά τον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο επέδειξαν γενναιοδωρία με τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους (62,5%) του χρέους της Γερμανίας, με τη ρήτρα ανάπτυξης για να μπορέσει να ορθοποδήσει αυτή η χώρα και αυτός ο λαός και για να υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη. Αυτό έρχεται σε ευθεία αντιδιαστολή με την ανάλγητη και την άτεγκτη στάση που επιδεικνύουν αυτή τη στιγμή ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και όργανα της ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών απέναντι στην Ελλάδα και στον ελληνικό λαό που σίγουρα δεν έχουν συμμετάσχει ούτε σε διεθνή εγκλήματα και θηριωδίες ούτε εκκινήσει επιθετικό πόλεμο και γενοκτονία».
Στο εσωτερικό μέτωπο
Οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις σε βάθος χρόνου γενικώς, οι της μνημονιακής περιόδου ειδικώς, αλλά και συγκεκριμένα πρόσωπα και κόμματα, βρίσκονται στο «στόχαστρο» της Προέδρου της Βουλής (και) για τη συγκεκριμένη υπόθεση, όπως φάνηκε από όσα είπε δημοσίως τα τελευταία 24ωρα.
Αίσθηση, πάντως, προκάλεσε, η επιλογή της κας Κωνσταντοπούλου να στρέψει τα πυρά της στον κ. Στ. Θεοδωράκη, την ώρα που ο πρόεδρος του Ποταμιού, ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της έναντι των εταίρων κατά την διάρκεια ομιλίας του, στη συνεδρίαση της Ολομέλειας σ’ επίπεδο πολιτικών αρχηγών για το ζήτημα της διαπραγμάτευσης, με αφορμή το γεγονός ότι το Ποτάμι δεν συμμετέχει στην εν λόγω Επιτροπή του Κοινοβουλίου. (Υπενθυμίζεται ότι αντιδρώντας σε χειρισμούς της κας Κωνσταντοπούλου το Ποτάμι είχε δημοσιοποιήσει απόφασή του να μη συμμετέχει σε καμία Επιτροπή με πρόεδρός της την Πρόεδρο της Βουλής – αλλά, τελικά, μόνο στην Επιτροπή για τις γερμανικές οφειλές, τηρείται αυτό). Τα Πρακτικά της συνεδρίασης είναι αποκαλυπτικά του κλίματος:
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αναμένω, κύριε Θεοδωράκη, να συμμετάσχει το Κόμμα σας στην Επιτροπή για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.
Σταύρος Θεοδωράκης: Κυρία Κωνσταντοπούλου, δεν έχω καμία διάθεση…
ΖΚ: Γιατί έχετε ένα σοβαρό πρόβλημα να συμμετάσχετε σε αυτή τη διεκδίκηση που ανάγεται στα εγκλήματα των ναζί στη χώρα μας.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του Ποταμιού)
ΣΘ: Κυρία Κωνσταντοπούλου…
Ιάσων Φωτήλας: Ο Χριστός και η Παναγιά!
Γρηγόρης Ψαριανός: Έλεος!
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΣΘ: …δεν είμαι τόσο παλιός στη Βουλή, αλλά νομίζω ότι αυτό που κάνετε είναι τουλάχιστον απαράδεκτο.
ΖΚ: Στην Επιτροπή για τη διεκδίκηση των Γερμανικών οφειλών, στην οποία το κόμμα σας δεν συμμετέχει, ακούστηκε από την Επιτροπή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ότι η ελληνική αξίωση προσδιορίζεται σε ποσό μεταξύ 280 έως 340 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και είναι ανεξήγητο γιατί απ’ όλες τις Επιτροπές μόνον σε αυτήν δεν συμμετέχετε.
ΣΘ: Δεν είστε ακόμη Αρχηγός Κόμματος!
ΖΚ: Είστε ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχετε και να συμβάλλετε σε αυτή τη διεκδίκηση.
ΣΘ: Είναι προκλητικό αυτό που κάνετε! Προσβάλλετε τη διαδικασία τώρα. Είναι εκτός Κανονισμού αυτό που κάνετε.
ΖΚ: Να διαβάσετε καλύτερα τον Κανονισμό.
ΣΘ: Δεν είστε ακόμη Αρχηγός Κόμματος!
Γρηγ.Ψαριανός: Είστε Πρόεδρος της Βουλής εσείς ή Πρόεδρος Κόμματος;
ΖΚ: Εσείς είστε Βουλευτής που δεν έχει ψηφίσει το μνημόνιο, κύριε Ψαριανέ, κατά τα λεγόμενα του Προέδρου σας.
Γρ.Ψ: Φτιάξτε πρώτα το Κόμμα σας και μετά πείτε ό,τι έχετε να πείτε.
Πτυχές
Πέραν των προαναφερομένων, από την εν εξελίξει συζήτηση στην αρμόδια διακομματική Επιτροπή, «φωτίζονται» και ορισμένες άλλες πτυχές, που έχουν η καθεμιά της ιδιαίτερη σημασία.
Χαρακτηριστικά σημειώνεται κατ’ αρχήν ο προβληματισμός ως προς το κατά πόσο το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, τα εγκλήματα σε βάρος ανθρώπινων ζωών, και οι καταστροφές στην υποδομή της χώρας, αποτέλεσαν σημαντική πηγή του μετέπειτα δανεισμού της χώρας – άρα και της μεγάλης επιβάρυνσης της οικονομικής κατάστασης της χώρας.
Ως προς το αρχειακό υλικό που αφορά τη συγκεκριμένη υπόθεση, αξιοσημείωτο δεν είναι μόνο το στοιχείο του «όγκου» του: για 50.000 σελίδες μίλησε ο κ. Π.Καρακούσης, επίτιμος γενικός διευθυντής Θησαυροφυλακίου και Προϋπολογισμού του ΓΛΚ, συντονιστής της
Ειδικής επιτροπής που συνέταξε την Εκθεση για τον προσδιορισμό των ελληνικών αξιώσεων, σημειώνοντας ότι όταν άρχισε η συλλογή του πολύτιμου αυτού υλικού, διαπιστώθηκε ότι «ήταν διάσπαρτο σε κάποιες αποθήκες στο Παγκράτι, στα Λιόσια και αλλού και το οποίο ήταν σε αποσύνθεση»!
Αλλά και ως προς τις πτυχές των ελληνικών αξιώσεων, όπως τουλάχιστον αυτές ιστορικά έχουν καταγραφεί. «Απλώς για να καταλάβετε ότι μία από τις επίσημες απαιτήσεις της χώρας ήταν να έρθουν από την Γερμανία εκείνη την εποχή 1,5 εκατ. μουλάρια, τα οποία είχαν σκοτωθεί κατά την διάρκεια του πολέμου», είπε μεταξύ άλλων ο κ. Στ. Μαραβελάκης, γεν. Διευθυντής Δημοσιονομικών Ελέγχων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, τέλος, είναι η ακόλουθη πτυχή, που αφορά σύγκριση του «τότε» και του «σήμερα», όπως την κατέγραψε ο κ. Β. Κατριβέσης, Γεν.Διευθυντής Θησαυροφυλακίου και Δημοσίου Λογιστικού: «Σε ό,τι αφορά το μέγεθος των καταστροφών θα αναφέρω μόνο ένα στοιχείο για να δούμε πόσο μεγάλες είναι οι καταστροφές και η ζημιά που έγινε. Θα πω μόνο ένα νούμερο. Σήμερα στη χώρα μας τα 6 τελευταία χρόνια έχουμε χάσει περίπου το 25% του Α.Ε.Π., δηλαδή της παραγωγής που παράγουμε όλοι οι Έλληνες μαζί, με απλά λόγια και βλέπουμε πόσοι άνθρωποι υποφέρουν με απώλεια μόλις 25% της ετήσιας παραγωγής μας, χονδρικώς. Φαντάζεστε ότι μόνο το 1941 είχαμε απώλεια πάνω από το 63% του Α.Ε.Π.. Δηλαδή, αν σήμερα νιώθουμε τη σημερινή φτωχοποίηση χάνοντας μόλις το 25% του Α.Ε.Π., καταλαβαίνετε οι Έλληνες τότε τι υπέστησαν χάνοντας το 63% και πλέον μόνο σε μία χρονιά».