Ο Ελμαρ Μπροκ θεωρείται ο άνθρωπος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) και της καγκελαρίου Μέρκελ στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Την περασμένη εβδομάδα ήταν στην Αθήνα και μόλις γύρισε στο Βερολίνο είπε ότι «το ένα τρίτο του ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από ανθρώπους που ήθελαν να κερδίσουν τον εμφύλιο πόλεμο του 1949… Εκείνοι δεν θέλουν λύση… Ο κ. Τσίπρας πρέπει να τους αντιμετωπίσει, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι επαγγελματική…».
Οταν ο Μπροκ ρωτήθηκε γιατί δεν τίθεται μια ημερομηνία στην ελληνική κυβέρνηση μετά την οποία απλώς θα επέλθει ο «ξαφνικός θάνατος», επικαλέσθηκε δύο επιχειρήματα: «Τα τεράστια κεφάλαια που θα χρειαστούν για να αντιμετωπισθεί η ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα έπειτα από ένα Grexit» και κυρίως η «γεωπολιτική διάσταση» του θέματος.
Ο Μπροκ δεν είναι ο μόνος έμπιστος της καγκελαρίου που χρησιμοποιεί παρόμοια επιχειρήματα. Ο διπλωματικός της σύμβουλος Ν. Μάγιερ – Λάντρουτ έχει ρίξει το βάρος τις τελευταίες εβδομάδες στο λεγόμενο «γεωπολιτικό επιχείρημα», που ακούγεται κυρίως από την αμερικανική πλευρά, αλλά και που λόγω της συστηματικής ασχολίας της Μέρκελ με το Ουκρανικό, βρίσκει ανταπόκριση και στην ίδια. Δεν βρίσκει όμως ανταπόκριση στον καθένα από τους 311 βουλευτές της Κ.Ο. τoυ CDU.
Αυτή την εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο η «Ημέρα της Οικονομίας». Πρόκειται για ημερίδα που οργανώνεται από τα στελέχη του κεντροδεξιού κόμματος που δραστηριοποιούνται στην οικονομία (επιχειρήσεις, επιμελητήρια και συνδέσμους). Επίσημος καλεσμένος (εκτός των Μέρκελ και Σόιμπλε) ήταν και ο νέος υπ. Οικονομικών της Φινλανδίας, Αλεξ Στουμπ, που είπε στους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες ότι «πολλοί υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης έχουν χάσει την υπομονή τους με την ελληνική κυβέρνηση». Η παρατήρηση του Στουμπ έγινε δεκτή με μεγάλη κατανόηση από την ομάδα της οικονομίας του CDU. Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος επιρροής αυτής της ομάδας, 188 από τους 311 βουλευτές ανήκουν σε αυτήν. Από αυτούς οι 118 είχαν καταστήσει σαφές τον Φεβρουάριο ότι ήταν η «τελευταία φορά που ψήφιζαν υπέρ της παράτασης ενός ελληνικού προγράμματος».
Η ομάδα αυτή των Χριστιανοδημοκρατών (και Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας) εκφράζει ό,τι μισεί η Αριστερά. Ο επικεφαλής της ομάδας των μεσαίων επιχειρήσεων στο CDU, Κρίστιαν φον Στέτεν, είπε ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να αναγνωρίσει επιτέλους «ότι το πείραμα με τους αρνούμενους τις μεταρρυθμίσεις Ελληνες απέτυχε και πρέπει να τερματισθεί».
Η Μέρκελ, που έστειλε τον Σόιμπλε να πείσει τους διαφωνούντες της ομάδας της πτέρυγας της οικονομίας, θέλει, αν γίνει ψηφοφορία για τη συνέχιση της βοήθειας στην Αθήνα, να επιστρατεύσει τρία «όπλα πειθούς»:
1. Τον Σόιμπλε, που είναι ο παλαιότερος βουλευτής του γερμανικού Κοινοβουλίου και έχει ιδιαίτερη επιρροή σε βουλευτές, όπως ο Φον Στέτεν, που πάντως ούτε τον Φεβρουάριο ψήφισε την παράταση του προγράμματος.
2. Μία θετική ψήφο της Ν.Δ., τουλάχιστον για κάποια τμήματα της συμφωνίας. Αυτό θα της δώσει τη δυνατότητα να πει στους βουλευτές της: «Να, και το αδελφό κόμμα στην Ελλάδα –και όχι μόνον οι αριστεροί– ψηφίζει τη συμφωνία που θέλετε να καταψηφίσετε».
3. Την παραμονή του ΔΝΤ στην τρόικα που η ίδια κάλεσε να εποπτεύσει τη σωτηρία της Ελλάδας το 2010.
«Αν μία από τις τρεις αυτές προϋποθέσεις λείψει, η ψηφοφορία στο Μπούντεσταγκ θα γίνει μία πολύ δύσκολη εξίσωση», δηλώνει παράγοντας του CDU.
Η κ. Μέρκελ εξηγεί στους βουλευτές της ότι δεν υπέκυψε στον εκβιασμό από την Αθήνα, όπως της επιρρίπτουν οι πρώην κεντρικοί τραπεζίτες Οτμαρ Ισινγκ και Γιούργκεν Σταρκ. Ο Σταρκ θύμισε στη Μέρκελ ότι «γενικώς δεν υπάρχει πισωγύρισμα για το ευρώ, για μεμονωμένες χώρες ωστόσο υπάρχει». Αλλά ουδείς θέλει να τραβήξει την πρίζα, ουδείς θέλει να πάρει την ευθύνη… «Πραγματική πολιτική ηγεσία σημαίνει να βάλεις ένα τέλος σε αυτό το παιχνίδι», έγραψε ο Σταρκ.
Η κ. Μέρκελ βρίσκεται πιο κοντά στην ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος παρά στην ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών και στον κ. Σόιμπλε, μόνο, όμως, σε ό,τι αφορά τις συνέπειες του Grexit. Η κ. Μέρκελ, ο αντικαγκελάριος Γκάμπριελ και ο Β. Σόιμπλε συμφωνούν ότι στην περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία, θα πρέπει να γίνει φανερό σε όλους ότι η Αθήνα είναι εκείνη που οδήγησε τα πράγματα σε αδιέξοδο. Ενας συνεργάτης της Μέρκελ στο κόμμα θύμισε μια φράση της: «Δεν θα αφήσω τίποτα που να μη δοκιμάσω ώστε να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ».
«Πρέπει να βρούμε μία συμφωνία που να είμαστε σε θέση και εμείς να πουλήσουμε στους φορολογουμένους μας», είπε ο Ελμαρ Μπροκ μετά την επιστροφή του από την Αθήνα. «Το πρόβλημα της Ελλάδας όμως είναι ότι δεν έχει διοίκηση που να μπορεί να εφαρμόσει οποιοδήποτε πρόγραμμα». Στο ίδιο πλαίσιο, ο πρόεδρος του γερμανικού «ΣΕΒ» Ούλριχ Γκρίλο με άρθρο του στη Frankfurter Allgemeine Zeitung, και με επίκεντρο το ζήτημα διάσωσης της Ελλάδας, τονίζει ότι όποιος (κράτος-μέλος) δεν τηρεί τους κανόνες του ευρώ, πρέπει να μπορεί να φεύγει από το ευρώ…