Η αυριανή Σύνοδος Κορυφής της Ευρωζώνης θα έχει για τον Ελληνα πρωθυπουργό τελεσιγραφικό χαρακτήρα. «Στην ουσία, οι υπόλοιποι ηγέτες θα του δώσουν δύο επιλογές: είτε συμφωνείς σήμερα σε ένα αξιόπιστο πακέτο μέτρων που κλείνει την αξιολόγηση και δεσμεύεσαι να το πας στη Βουλή εντός των επόμενων ημερών είτε από σήμερα είσαι πλέον μόνος σου», λέει κοινοτική πηγή, που είναι σε θέση να γνωρίζει πώς ελήφθη η απόφαση για τη σύγκληση Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης την περασμένη εβδομάδα, όταν ήταν πια σαφές ότι το Eurogroup της Πέμπτης θα κατέληγε, για μια ακόμη φορά, σε αδιέξοδο.
Σε αυτό το πνεύμα έγινε την Παρασκευή και το διάγγελμα Τουσκ. «Θα είναι μια επανάληψη της Συνόδου Κορυφής του Μαρτίου του 2013, όταν αποφασίστηκε το “κούρεμα” των καταθέσεων στην Κύπρο. Οι ηγέτες δεν πρόκειται να βγουν από την αίθουσα χωρίς λύση, είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση», σημειώνει η ίδια πηγή.
Η πρώτη επιλογή, δηλαδή η συμφωνία, θα περιλαμβάνει τα εξής:
1. Η Αθήνα θα πρέπει να δεχθεί την πρόταση των θεσμών που της παρέδωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ. Για όποια μέτρα απορρίπτει η ελληνική πλευρά (π.χ. κατάργηση ΕΚΑΣ ή ΦΠΑ 23% στο ηλεκτρικό ρεύμα) θα πρέπει να αντιπροτείνει ισοδύναμα, αλλά με τα ίδια χαρακτηριστικά, δηλαδή μόνιμου χαρακτήρα και βέβαιης απόδοσης.
2. Ο Ελληνας πρωθυπουργός θα πρέπει να δεσμευθεί ότι θα περάσει αυτά τα μέτρα από τη Βουλή σύντομα.
3. Η Ευρωζώνη θα εγκρίνει παράταση του υφιστάμενου προγράμματος, έως έξι μήνες, ώστε να προχωρήσουν οι συζητήσεις για τον σχεδιασμό του νέου προγράμματος που χρειάζεται η Ελλάδα.
4. Η Ευρωζώνη, επίσης, θα εξασφαλίσει ότι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, δηλαδή θα διαθέσει τη χρηματοδότηση που χρειάζεται το Δημόσιο. Το βασικό σενάριο χρηματοδότησης προβλέπει, εκτός της καταβολής των δόσεων που εκκρεμούν, την αύξηση του ορίου των εντόκων γραμματίων που μπορούν να έχουν στην κατοχή τους οι ελληνικές τράπεζες και την αλλαγή χρήσης των 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ. Με αυτό τον τρόπο θα αποπληρωθούν το ΔΝΤ και η ΕΚΤ τους επόμενους μήνες.
5. Επίσης, η Ευρωζώνη μπορεί να δώσει μια καλή δήλωση για τη διευθέτηση του χρέους. Η δήλωση μπορεί να είναι πιο ισχυρή από την αντίστοιχη του Eurogroup, τον Νοέμβριο του 2012. Ωστόσο, όπως σημειώνουν κοινοτικές πηγές, η όποια διευθέτηση του χρέους, που θα περιλαμβάνει μείωση επιτοκίων και επιμήκυνση των δανείων, θα αποτελεί μέρος του νέου προγράμματος και θα εφαρμοστεί, στο μέτρο και στον βαθμό που η Ελλάδα θα εφαρμόζει συμφωνημένα προαπαιτούμενα.
Στην περίπτωση που ο πρωθυπουργός επιμείνει στις γνωστές θέσεις της Αθήνας, οι ηγέτες δεν προτίθενται να αναπέμψουν το θέμα της Ελλάδας στο Eurogroup ή στους θεσμούς για έναν νέο γύρο διαπραγματεύσεων. Επίσης, δεν πρόκειται να δώσουν παράταση στο υφιστάμενο πρόγραμμα. «Η παράταση είναι μέρος του καλού σεναρίου, δηλαδή της επιλογής της Αθήνας να κλείσει συμφωνία το βράδυ της Δευτέρας», λέει η ίδια πηγή.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε περίπτωση που ο κ. Τσίπρας δεν αναλάβει τις δεσμεύσεις που περιμένουν οι δανειστές, η Ελλάδα μένει χωρίς την κάλυψη ενός προγράμματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δηλαδή μια διολίσθηση προς την έξοδο από την Ευρωζώνη, αφού προηγουμένως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα έχει κόψει την παροχή ρευστότητας προς το τραπεζικό σύστημα, με αποτέλεσμα να επιβληθούν περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων, ενώ η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει έναντι του ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι θα καταστήσουν άμεσα απαιτητά τα δάνειά τους.
Αυτά ενδεχομένως θα είναι τα μικρότερα προβλήματα της χώρας, η οποία θα βρεθεί σε μια κατάσταση οικονομικής απομόνωσης, ενώ οι Ευρωπαίοι θα ανασύρουν από τα συρτάρια τους τα σχέδια ανθρωπιστικής βοήθειας που είχαν επεξεργαστεί το 2012, όταν και πάλι το Grexit ήταν ένα πιθανό σενάριο.
Είναι ενδεικτικό ότι το πρακτορείο Reuters μετέδιδε τη Δευτέρα ότι το Eurogroup, που θα προηγηθεί της Συνόδου Κορυφής, θα εξετάσει σενάρια χρεοκοπίας για την Ελλάδα, παράλληλα με τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης, αν αυτές υπάρξουν.
Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, στην Αθήνα σε τεχνικό επίπεδο επεξεργάζονταν μέτρα που θα μπορούσαν να παρουσιαστούν ως εναλλακτικά της πρότασης των θεσμών. Για παράδειγμα, είχε διαπιστωθεί ότι εάν ενταχθεί η εστίαση στο 23% και όλα τα τρόφιμα στο 13%, τότε επιτυγχάνεται ο στόχος των 1,8 δισ. που θέλουν οι πιστωτές. Ωστόσο, πολιτική έγκριση τέτοιων εναλλακτικών δεν είχε δοθεί.