Εχουμε χάσει τον ύπνο μας πέντε μήνες τώρα • αλλά τουλάχιστον δεν πλήττουμε. • Μερικές φορές μάλιστα • μέσα στην αγωνία για το τι μας ξημερώνει • γελάμε και λιγάκι με τα καμώματα του θιάσου ποικιλιών Συριζανέλ που μας έλαχε. • Αλλά την προσωπική μας ζωή, την καπελωμένη και παραμελημένη, θα την ξαναβρούμε καμιά φορά; • Μέσα στα άγρια κύματα ζωή, εντάξει, αλλά ζωή βρε αδελφέ. • Γιατί ρουφηγμένοι στο «τι μας ξημερώνει», ζωή δεν το λες. • Τελειώνει άραγε αυτό τώρα • ή πρόκειται για ακόμα μία φάση του βασανιστηρίου • εκεί που λες «δόξα σοι ο Θεός» • να σου ’ρχεται κατακούτελα το «Παναγιά βοήθα»; •
Η «αμοιβαία επωφελής συμφωνία», • γενική «της αμοιβαίας επωφελούς συμφωνίας» • -έτσι το κλίνουν πολλά εγγράμματα • πανεπιστημιακά, αλίμονο, • στελέχη της κυβέρνησης. • Ενώ εδώ το «αμοιβαία» είναι επίρρημα βέβαια, οπότε και άκλιτο, δεν είναι επίθετο για να κλίνεται. • Μια συμφωνία μπορεί να είναι «αμοιβαία (ή αμοιβαίως) επωφελής», • αλλά «αμοιβαία συμφωνία» δεν λέει. • Mια συμφωνία εξυπακούεται ότι είναι αμοιβαία, αλλιώς δεν υπάρχει. • Το κλίνουν όμως. • Γιατί; • Διότι η ξύλινη γλώσσα, • «αριστερή» τάχα μου, • περιφρονεί κι έχει εξοστρακίσει την εξαίσια διπλοτυπία που μας προσφέρει σε πολλές περιπτώσεις η εύστροφη και εύφορη γλώσσα μας • να χρησιμοποιούμε δηλαδή δύο τύπους της ίδιας λέξης • λ.χ. στα επιρρήματα πότε την κατάληξη -α (αμοιβαία επωφελής) • πότε την κατάληξη -ως (αμοιβαίως επωφελής) • ανάλογα με τις ανάγκες σαφήνειας και ακρίβειας του λόγου μας. • Διαβάζουμε «τα άδικα επιχειρηθέντα» • και δεν καταλαβαίνουμε αν είναι άδικα τα επιχειρηθέντα ή αν αδίκως επιχειρήθηκαν. • Ασε που συχνά η ίδια λέξη έχει άλλη σημασία με την κατάληξη -α και άλλη με την -ως: • Συνεδρίασε εκτάκτως, περάσαμε έκτακτα • μίλησε απλά, απλώς της μίλησε • -αλλά, καλά, αυτό το «απλά»… • Τσικλόφουσκα πια. •
Ντρνννν! • Διάλειμμα. •
Το ζήτημα εδώ που φτάσαμε είναι η συμφωνία. • Και «αμοιβαία επωφελής», εντάξει τώρα. • Οι μεν των συμβαλλομένων θα βογκήξουν κομμάτι, • αλλά τα ’θελε κι ο πιθιμίκος τους. •
Εχει ξινίσει με τον Γιάννη Πανούση η στήλη στο παρελθόν για παρελθόντα • αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι του βγάζω το καπέλο σήμερα. • Διότι βρισκόμαστε ενώπιον μιας θαρραλέας και έντιμης στάσης όσον αφορά τα κρίσιμα πολιτικά της κυβέρνησης • στην οποία μετέχει. • Και φάνηκε αυτό πάλι προ δεκαημέρου, όταν • στην κόψη του κυβερνητικού «πάμε για ρήξη» • τόλμησε, για ακόμη μία φορά, να τα πει ευθέως και καθάρια: • Η Αριστερά οφείλει να ανατρέψει την πορεία στο χάος. • Η ταύτιση της πολιτικής ευθύνης απέναντι στη χώρα με την κομματική ισορροπία οδηγεί σε συνολική καταστροφή. • Ωρα να ξεδοντιαστούν όλα τα φίδια που απειλούν την κοινοβουλευτική αστική δημοκρατία. • Και άλλα ευθύνης σημαντικά. • Στάση ευθύνης και παρρησίας • -καπέλο αγαπητέ. •
Ενώ κάποιοι άλλοι υπουργοί, που δεν τους το ’χαμε, • τη στιγμή επίσης που ο πρωθυπουργός έμοιαζε να γέρνει προς τη ρήξη και την «έξοδο» • τότε ακριβώς θυμήθηκαν αίφνης ότι «η Ελλάδα μεγαλούργησε 200 χρόνια με τη δραχμή» • και ότι υπάρχει ζωή κι εκτός ευρώ• (σώωωπα!). • Κι έφερε για παράδειγμα Βρετανία, Ελβετία και Σουηδία • «χώρες εκτός ευρώ αλλά ευρωπαϊκής κουλτούρας», είπε, • «γιατί όχι και η Ελλάδα με δραχμή;» απόρησε. • Ελα μου ντε. • Γιατί όχι κι η Ελλάδα ως Βρετανία, Ελβετία, Σουηδία. • Με τέτοιο κράτος. • Τέτοια οικονομία. • Τέτοια παραγωγή * και αγωγή επιπροσθέτως. • Τέτοια παιδεία. • Τέτοιο πολιτισμό • –«παρών» ο υπουργός του, κύριε Τσίπρα.