Προκρίνεται ως λύση, προκειμένου η κυβέρνηση να διαχειριστεί τον νομοθετικό όγκο που θα συνεπάγεται η συμφωνία με τους εταίρους.
Νόμος-πλαίσιο για την έγκριση του συνόλου των προαπαιτούμενων δράσεων, αλλά και για την απόκτηση της απαιτούμενης ευελιξίας στην υιοθέτηση ή διόρθωση μέτρων σε επόμενο χρόνο, είναι ένα από τα σενάρια που επεξεργάζεται η κυβέρνηση για να διαχειριστεί τον νομοθετικό όγκο μιας συμφωνίας με τους εταίρους.
Αλλωστε, ο χρόνος ψήφισης των μέτρων, που θα λειτουργήσουν ως προαπαιτούμενα για την έναρξη της συζήτησης για τη νέα συμφωνία, και παράλληλα η διασφάλιση της αποφασιστικότητας της κυβέρνησης να τα εφαρμόσει αποτέλεσαν κομβικό θέμα στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις των τελευταίων 24ώρων. Σύμφωνα με πληροφορίες, και προκειμένου να σταλεί σαφές μήνυμα αποφασιστικότητας προς την κατεύθυνση αναζήτησης των τρόπων νομοθετικής έγκρισης των μέτρων, κινητοποιήθηκε όχι μόνον η Γενική Γραμματεία της κυβέρνησης, αλλά και το επιτελείο της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι και ο νόμος εφαρμογής του πρώτου μνημονίου (3845/2010) είχε αντίστοιχα χαρακτηριστικά νόμου-πλαισίου, καθώς, πέραν των φορολογικών και άλλων μέτρων που προέβλεπε, περιείχε και εξουσιοδοτήσεις, ειδικά στον υπουργό Οικονομικών, να μπορεί με Προεδρικά Διατάγματα να «λαμβάνονται όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής, με τη συμπλήρωση, την κατάργηση ή την τροποποίηση των κειμένων διατάξεων για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος…». Εδινε, δηλαδή, την εξουσιοδότηση για επιπλέον ρυθμίσεις, εφόσον το απαιτούσαν οι δημοσιονομικές συνθήκες.
Εφόσον, τελικά, καταστεί αναγκαία η ψήφιση διατάξεων εντός των επόμενων 24ώρων, θα ακολουθηθεί η διαδικασία περί κατεπείγοντος του αρ. 109 του Κανονισμού της Βουλής, που προβλέπει έγκριση των νομοσχεδίων εντός 48 ωρών από την κατάθεσή τους στη Βουλή.