Ο αρχαίος ναός του Βήλου (Μπελ), πατέρα των θεών, στην Παλμύρα της Συρίας, • αυτός που ανατίναξαν προ ημερών οι τζιχαντιστές, • ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος ναός της αρχαιότητας, • μετά το γιγάντιο συγκρότημα του Αμμωνα Ρα στο Λούξορ της Αιγύπτου • – κι αυτό δεν είδα να αναφέρεται πουθενά αυτές τις μέρες. • Το μεγαλείο αυτού του ναού στην Παλμύρα, • όπου είχα βρεθεί πολλές φορές στο παρελθόν, με τελευταία το 2009, • ήταν άμεσα φανερό στον επισκέπτη:• Ο περίβολός του, τεράστιο τετράγωνο, σωστό κάστρο, • με υψηλά τείχη και στοά περίστυλη που διατρέχει όλο το μήκος των πλευρών του, • και στο κέντρο υπερυψωμένο, με μνημειακή κλίμακα, το άδυτο, με μεγαλοπρεπή πύλη και κίονες ολόγυρα. • Ο πλούτος, η χλιδή μάλλον του γλυπτικού και άλλου διακόσμου ήταν παντού φανερή και εντυπωσιακή. • Αλλά το τι πραγματικά υπήρξε στην αρχαιότητα αυτός ο ναός μπορούσε να το δει κανείς καθαρά σε μια πλαστική αναπαράστασή του, • μακέτα που εκτίθετο στο μικρό αλλά πολύ ενδιαφέρον αρχαιολογικό μουσείο της Παλμύρας. • Είχα κάνει αρκετά καλές φωτογραφίες αυτής της αναπαράστασης • – πρέπει να δω αν ενδιαφέρουν την εφημερίδα. • Ας μην πω τίποτε άλλο για τις σκέψεις που μου έχουν προκαλέσει οι τωρινές βαρβαρότητες εκεί. • Σκέψεις που στο βάθος συνδέονται και με όσα ζούμε εμείς εδώ τα τελευταία χρόνια. • Αλλου είδους βαρβαρότητες • αλλά στη ρίζα τους η ίδια αβυσσαλέα ανθρώπινη βλακεία. •
Αχ Παλμύρα. • Αχ εμείς. •
Το εφταμηνίτικο αποδείχτηκε θνησιγενές • και δεν θα αρνηθώ πως ένα αίσθημα ανακούφισης το νιώθω. • Μετά τα απίστευτα που ζήσαμε εφτά μήνες τώρα. • Αλλά ταυτόχρονα αναρωτιέμαι τι είναι πιο εφιαλτικό: • Να επανέλθει στην εξουσία το τσούρμο το ανεκδιήγητο • ή να το έχουμε αντιπολίτευση στα κεραμίδια, • να πετροβολάει πάλι. • Γιατί μπορεί η θλιβερή Ολιγοσύνη τους να έφερε τα χειρότερα, • αλλά ποιος έχασε την τσίπα • – δεν τους ακούς ολημερίς τι λένε; •
Κορυφαίο πάντως αυτό το καινοφανές • – ότι με το Οχι ο λαός απάντησε στο 40 χρόνων χαντάκωμα που υπέστη από τους «άλλους». • Α, αυτό ήταν εν τέλει το ερώτημα του δημοτσιπρίσματος, που • αλά ούνο, αλά ντούε, αλά τρε / έγινε από Οχι Ναι. • Πλαστελίνη τα καμώματά τους, • αλλιώς τα εμφανίζουν κάθε φορά. • Δες, λ.χ., τα ρημάδια τα Capital Controls: • Οταν μιλάμε για τις καταστροφικές επιπτώσεις τους, • οι «εκβιαστές δανειστές τα επέβαλαν, όχι η κυβέρνηση». • Οταν όμως γαυριούν για την «πολύμηνη, σθεναρή διαπραγμάτευση», • τότε φέρνουν τα Capital Controls ως απόδειξη του «ως τι τόλμησαν να κάνουν διαπραγματευόμενοι». • Σε χαχόλους μιλάνε, • τους έχουμε πείσει. •
Το νέο «κυβερνητικό Πρόγραμμα» του Σύριζα • μου θύμισε τα μπαλώματα στο βρακί του Καραγκιόζη • – άκου τώρα συνειρμοί. • Και ανεπίτρεπτοι, όταν της συντακτικής του επιτροπής προΐστατο ο «φιλόσοφος» Μπαλτάς. •
Πιένες τελευταία η διαδρομή Κουμουνδούρου – ΛΑΕ. • Τύφλα να’ χει η Κολιάτσου – Παγκράτι. •
Μέχρι κι ο αλήστου Αλαβάνος με τον Λαφαζάνη. • Ξανακύλησε ο τέντζερης και ξαναβρήκε το καπάκι. • Κι εντός του περιεχομένου, Ζωή και Ραχήλ. • Είναι ασφαλείας ο τέντζερης; •
Διάβασα ότι ο Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ • ο Καλφαγιάννης της ΠΟΣΠΕΡΤ κ.ά. διακεκριμένοι αγωνιστές • έχουν συμπήξει «Κίνημα Αριστερών Συνδικαλιστών» (ΚΑΣ) • που θα συμπράξει με το λαφαζανέικο. • Μα πώς; • Τέρμα η καβάλα στο κύμα το εκάστοτε ισχυρό; • Τι έγινε, γεράσαμε; • Βγήκαμε στη σύνταξη και το ρίξαμε στ’ αγιωτικά; • Ή μήπως όχι; • (Μούμπλε μούμπλε…) • Πώς προφέρεται, μπρε, αυτό το Σ στη λέξη ΚΑΣ;
• Παχύ ακόμα, • παχυλό που λένε, • όπως το sh στ’ αγγλικά;
