Με στόχο διψήφιο ποσοστό εισέρχεται στην τελική μάχη το Ποτάμι, παρότι στη Σεβαστουπόλεως αναγνωρίζουν ότι θα είναι έκπληξη αν το κόμμα τους καταγράψει μια τόσο υψηλή επίδοση. Η επιμονή, ωστόσο, του επικεφαλής του Ποταμιού να αναδεικνύει τις τελευταίες ημέρες τον μαξιμαλιστικό αυτό στόχο μόνον τυχαία δεν έγινε. Η προσπάθεια μετάδοσης ενός κλίματος αισιοδοξίας στους δυνάμει ψηφοφόρους του ήταν ο μόνος τρόπος να «απαντήσει» σε όλες σχεδόν τις δημοσκοπήσεις που κατέγραφαν μέχρι πρότινος μιαν αποσυσπείρωση του κόμματός του, λόγω κυρίως των διαρροών του προς τη Ν.Δ.
Στο Ποτάμι είναι αισιόδοξοι ότι θα διαψεύσουν για μία ακόμη φορά τις δυσοίωνες προβλέψεις (χαμηλότερες ήταν οι εκτιμήσεις και λίγο πριν από τις κάλπες του Ιανουαρίου) και ότι το κόμμα τους θα επαναλάβει την επιτυχία να είναι «καθαρά το τρίτο ευρωπαϊκό κόμμα της χώρας». Ούτε αυτή η στόχευση δεν ακούγεται τυχαία. Στη Σεβαστουπόλεως πιστεύουν ότι το τελευταίο διάστημα υπήρξε συστηματική πριμοδότηση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο, εν αντιθέσει με το Ποτάμι, φαινόταν να ενισχύεται. Και εκτιμούν ότι τούτο δεν θα επιβεβαιωθεί στις κάλπες, χωρίς βέβαια να κρύβουν ότι το αντίθετο θα ήταν το χειρότερο σενάριο για το κόμμα τους. «Προφανώς θα είναι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμο να δούμε ένα κόμμα του παρελθόντος να ανακάμπτει, πόσο μάλλον αν συνοδευθεί με μείωση του δικού μας ποσοστού», παραδέχονται βουλευτές του κ. Θεοδωράκη, και σε πιο προσωπικές συζητήσεις τους ομολογούν ότι «σε συνθήκες ακραίας πόλωσης για το ποιος θα πάρει το μπόνους των 50 εδρών, κάθε ποσοστό που θα ενισχύει τις δυνάμεις μας σε σχέση με τον Ιανουάριο θα είναι αδιαμφισβήτητη επιτυχία»
Είναι προφανές ότι από το ποσοστό που θα λάβει το κόμμα του κ. Θεοδωράκη θα κριθεί και η στάση του στις διερευνητικές εντολές. Είτε πρώτος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η Ν.Δ., αν το Ποτάμι αυξήσει τις δυνάμεις του και είναι και πάλι τρίτη δύναμη στη Βουλή (ανεξαρτήτως της Χ.Α), ο κ. Θεοδωράκης είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αναδείξει δύο προτεραιότητες για να συμπράξει σε ένα κυβερνητικό σχήμα. Πρώτον, θα προσπαθήσει να καταδείξει (και για επικοινωνιακούς λόγους) ως αναγκαία τη συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων, προκειμένου η χώρα να επανακτήσει την ηρεμία της και η οικονομία την επιζητούμενη σταθερότητά της. Και ακολούθως (καθώς η σύμπραξη Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα αποδειχθεί ανέφικτη) θα χαρακτηρίσει προϋπόθεση της δικής του στήριξης την παράλληλη σύμπραξη του νικητή και με το ΠΑΣΟΚ, όπως και δύο κεντρικές συμφωνίες. Τη διαμόρφωση συγκεκριμένου προγράμματος με σαφέστατους κυβερνητικούς στόχους και μια συμφωνία αρχών για όλα τα πρόσωπα που θα αναλάβουν υπουργικές ευθύνες.
Εξυπακούεται, τέλος, ότι εντελώς διαφορετική στάση θα τηρήσει ο κ. Θεοδωράκης αν το κόμμα του δεν επιτύχει τον στόχο της τρίτης θέσης. Διότι είναι βέβαιον ότι σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα έχει καμία διάθεση να μπει ως τρίτος εξασθενημένος «ακόλουθος» στο κυβερνητικό σχήμα, αλλά οι συνθήκες πιθανώς να μην του το επιτρέψουν, καθώς τα κουκιά για τις 151 έδρες μπορεί και να μη φτάνουν.