Σε εξέλιξη με βαρύνουσα σημασία για την πορεία των διαπραγματεύσεων του κυπριακού ζητήματος αναδεικνύεται η ολοκλήρωση του φαραωνικών διαστάσεων αγωγού μεταφοράς νερού από την Τουρκία προς τα Κατεχόμενα. Ο κ. Ταγίπ Ερντογάν θα επισκεφθεί τη βόρεια πλευρά του νησιού στις 29 Οκτωβρίου, προκειμένου να παραστεί στα εγκαίνια του έργου. Η ημερομηνία έχει, βεβαίως, διπλό συμβολισμό, αφενός διότι αποτελεί την εθνική επέτειο της Τουρκίας, αφετέρου επειδή θα πραγματοποιηθεί μόλις τρεις ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 1ης Νοεμβρίου. Στην Αθήνα τηρούν επιφυλακτική στάση και δεν πρόκειται να εκφραστούν επισήμως, αναμένοντας την πρώτη αντίδραση από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Εμπειροι παρατηρητές ανέφεραν ότι το νέο έργο ενισχύει de facto τη διαπραγματευτική ισχύ της τουρκοκυπριακής πλευράς. Παρά την καθυστέρηση στην παράδοση του έργου (σχεδόν διετής), ο νέος αγωγός διακρίνεται από ορισμένα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά. Μεταφέρει νερό από τη Μερσίνη της Τουρκίας στην Κερύνεια, μέσω ενός αγωγού μήκους 107 χιλιομέτρων, με μέσο βάθος 250 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Από εκεί θα διακλαδίζεται προς το φράγμα της Πανάγρας (23 χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας), η κατασκευή του οποίου τελείωσε πρόσφατα. Από το φράγμα θα μπορεί να κατευθύνεται προς το κατεχόμενο σκέλος της Λευκωσίας. Το –κατ’ αποκλειστική χρηματοδότηση και κυριότητα– τουρκικό «έργο του αιώνα» έχει σχεδιαστεί να μεταφέρει 75 εκατομμύρια κυβικά νερού, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί κατά το πρώτο ήμισυ για ύδρευση και κατά το δεύτερο για άρδευση. Από την τουρκοκυπριακή πλευρά, το έργο γίνεται αντιληπτό ως ικανό να διαμορφώσει την ίδια τη γεωγραφία του βορείου τμήματος της Κύπρου, αυξάνοντας τις αγροτικές εκτάσεις και γενικά το πράσινο. Η αύξηση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων και η εντατικοποίηση της γεωργίας εκτιμάται ότι θα επιφέρει και νέο κύμα εποικισμού.
Πέρα από αυτή καθαυτή την προοπτική του έργου, γίνεται σαφές ότι ο αγωγός νερού αναβαθμίζει τον ρόλο της Τουρκίας και, βεβαίως, της τουρκοκυπριακής πλευράς, που αποκτά επαρκέστατη πρόσβαση στο νερό, σε ένα διχοτομημένο νησί το βασικότερο πρόβλημα του οποίου είναι η λειψυδρία. Με δεδομένη την ένθερμη διάθεση για προσέγγιση μεταξύ των κ. Ν. Αναστασιάδη και Μουσταφά Ακιντζί, γίνεται σαφές ότι η τεχνική διάσταση του έργου είναι μάλλον μικρότερης σημασίας από την πολιτική σημασία που μπορεί να αποκτήσει στο εγγύς μέλλον.