«Πυρετός» αντιδράσεων στους δρόμους

«Πυρετός» αντιδράσεων στους δρόμους

3' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι παλιοί φίλοι του κ. Αλέξη Τσίπρα γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο πρωθυπουργός είχε μια ιδιαίτερη συμπάθεια στις διαδηλώσεις, αλλά και μια απαράμιλλη αίσθηση του «τάιμινγκ»: κατόρθωνε πάντα να τις εγκαταλείπει προτού ξεκινήσουν ταραχές. Σε αντίθεση με τον κ. Γ. Παπανδρέου, ο κ. Τσίπρας ήταν πάντα πολύ πιο προσεκτικός. Και, κυρίως, ήταν στην πλευρά όσων διαδήλωναν διαμαρτυρόμενοι για τις κατά καιρούς ασκούμενες πολιτικές. Αρχικά ως επικεφαλής του μικρού ΣΥΡΙΖΑ του 4,5%, έπειτα ως πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και για οκτώ μήνες ως πρωθυπουργός.

Η τελευταία φορά που ο κ. Τσίπρας στάθηκε στην «αντιμνημονιακή» διαμαρτυρόμενη πλευρά της όχθης ήταν το βράδυ της 3ης Ιουλίου, δηλαδή την τελευταία Παρασκευή πριν από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.

Εκτοτε έχουν συμβεί πολλά. Ο κ. Τσίπρας προώθησε το τρίτο μνημόνιο, η Ελληνική Δημοκρατία υπό τις εντολές του ανέλαβε την «ιδιοκτησία» του προγράμματος και την πιστή εκτέλεσή του. Οι εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου επικύρωσαν τις προηγούμενες εξελίξεις και από τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει αναλάβει να προωθήσει ρυθμίσεις οι οποίες θίγουν εκτεταμένες -αν όχι όλες- ομάδες του πληθυσμού.

Hδη το βράδυ της Πέμπτης, τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας καθόταν μπροστά από το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη πίσω από τον κ. Φρανσουά Ολάντ, λίγες εκατοντάδες μέτρα από εκεί, το ΠΑΜΕ πραγματοποιούσε το προγραμματισμένο συλλαλητήριό του, εναντίον της κυβέρνησης.

Αντιδράσεις εναντίον της κυβέρνησης για τα μέτρα που έχει ψηφίσει, αλλά και για εκείνα τα οποία ακολουθούν το επόμενο χρονικό διάστημα, δεν υπάρχουν φυσικά μόνο από την πλευρά του ΚΚΕ.

Σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας προχώρησαν την περασμένη εβδομάδα ακόμη και γονείς με παιδιά σε ιδιωτικά σχολεία, που καλούνται να καταβάλουν ποσοστό 13% ΦΠΑ επί των ετήσιων διδάκτρων που ήδη πληρώνουν.

Ηδη εντός του Οκτωβρίου έχουν πραγματοποιηθεί στοχευμένες απεργίες και κινητοποιήσεις από εργαζομένους διαφόρων ειδικοτήτων και κατηγοριών. Από τους διοικητικούς υπαλλήλους πανεπιστημίων (ΕΚΠΑ, Κρήτης, Πολυτεχνείο) και τους δασκάλους μέσης εκπαίδευσης μέχρι τους εργαζομένους σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στον ΟΤΕ, στον Προαστιακό, στα λιμάνια, στους δήμους, σειρά κινητοποιήσεων έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Την περασμένη Τετάρτη πορεία προς το Σύνταγμα πραγματοποίησαν και οι ομοσπονδίες των παραπληγικών προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την περιστολή των επιδομάτων τα οποία λαμβάνουν.

Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους οι φαρμακοποιοί, ένας κλάδος με τον οποίο έχουν συγκρουστεί ανεπιτυχώς όλες οι κυβερνήσεις από το 2010 έως και σήμερα. Στις 2 και 3 Νοεμβρίου θα απόσχουν από τις δουλειές τους οι ναυτεργάτες, καθώς η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία έχει κηρύξει 48ωρη απεργία. Και σε αυτή την περίπτωση αναμένεται να κλιμακωθούν οι κινητοποιήσεις.

Ωστόσο η κορύφωση των απεργιακών κινητοποιήσεων αναμένεται να σημειωθεί στις 12 Νοεμβρίου, πιθανολογούμενη ημέρα κατάθεσης του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, όταν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ και όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία έχουν κηρύξει 24ωρη απεργία. Πιθανή αλλαγή στον χρόνο προώθησης του νομοσχεδίου θα τροποποιήσει και τους απεργιακούς σχεδιασμούς.

Η τελευταία μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού με τον λεγόμενο «νόμο Λοβέρδου και Κουτρουμάνη» του 2010 είχε προκαλέσει κινητοποιήσεις οι οποίες ήταν μικρότερες από ό,τι αναμενόταν τότε, με βάση και την προηγούμενη εμπειρία και δη εκείνη του 2001, όταν οι μεταρρυθμίσεις που πρότεινε τότε στο σύστημα ασφάλισης και συνταξιοδότησης ο κ. Τ. Γιαννίτσης απορρίφθηκαν όχι μόνο σε επίπεδο συνδικάτων και σωματείων, αλλά και από εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές. Ωστόσο σήμερα, πέντε χρόνια μετά τις πρώτες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και αρκετές περικοπές στα εισοδήματα των συνταξιούχων, ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει το μέγεθος που μπορεί να λάβουν οι κινητοποιήσεις που έχουν ήδη προκηρυχθεί. Ούτε, βεβαίως, και να προβλέψει τις επιπτώσεις που θα έχουν στην προώθηση των κυβερνητικών αποφάσεων οι οποίες, παράλληλα, συνιστούν και μνημονιακή υποχρέωση.

Η εμπειρία των τελευταίων πεντέμισι ετών έχει δείξει ότι η πίεση που δημιουργείται από τις απεργίες μεταφέρεται κατά κύριο λόγο στους βουλευτές. Η πίεση αυτή αναδεικνύεται, με τρόπο ανάγλυφο και με ιδιαίτερη ένταση, κυρίως στις αγροτικές περιφέρειες. Σημειώνεται ότι στην επαρχία ο ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε συγκριτικά αρκετά μικρότερα ποσοστά από ό,τι στα αστικά κέντρα. Ηδη αγρότες στην Κρήτη (στα τέλη Οκτωβρίου) αλλά και στη Θεσσαλία (στις αρχές Νοεμβρίου) προγραμματίζουν κατά τόπους συλλαλητήρια και διαφόρων μορφών κινητοποιήσεις. Τα συντονιστικά των αγροτών ήδη εξετάζουν αν τα τρακτέρ θα κατέλθουν για ακόμη μία φορά στην Αθήνα, με σκοπό να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση για τη φορολογική πολιτική της. Οι κλιμακούμενες κοινωνικές αντιδράσεις στην επέκταση των πολιτικών λιτότητας από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, αναδεικνύουν -δίχως άλλο- ότι οι καιροί αλλάζουν, αλλά τα προβλήματα μένουν…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή