«Πρόεδρε!». Πέμπτη πρωί και ο Ευ. Μεϊμαράκης στον διάδρομο της Βουλής βλέπει από μακριά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ενα λεπτό νωρίτερα του έχουν ήδη πει πως ο νέος αρχηγός έρχεται να τον συναντήσει, οπότε ο κ. Μεϊμαράκης πετιέται απ’ το γραφείο του και βλέποντας τον Κ. Μητσοτάκη πρόσχαρα αναφωνεί «Πρόεδρε!». Μόνο που όπως μπαίνουν οι δυο τους στο γραφείο να μιλήσουν, βλέπουν τους δημοσιογράφους μαζεμένους τριγύρω. Και η αμηχανία ξεκινά. Μαζί και η σιωπή.
Βλέπετε, μετά τη νίκη του Κ. Μητσοτάκη το «τα εν οίκω μη εν δήμω» που είπε συναντώντας τον Κ. Καραμανλή τείνει να γίνει το νέο μότο της Συγγρού. Οι δαίμονες της παράταξης κρύφτηκαν κάτω απ’ το γαλάζιο χαλί, μαζί με τις δηλώσεις του ηττημένου Ευ. Μεϊμαράκη πως «είχα να κάνω με παιδιά και δεν το κατάλαβα» και με τις εξομολογήσεις του υπηρεσιακού προέδρου Γ. Πλακιωτάκη, πως το βράδυ του πατατράκ της γαλάζιας κάλπης πήγε η Ν.Δ. να γίνει χίλια κομμάτια. Η καινούργια μέρα στη Νέα Δημοκρατία άρχισε όπως ακριβώς και η συνάντηση Μητσοτάκη – Μεϊμαράκη: με εμφανή ενθουσιασμό, και με ακόμη εμφανέστερη αμηχανία.
Αλλά πάλι, οι νέες εμπειρίες για τον νέο πρόεδρο ξεκίνησαν τη Δευτέρα γύρω στις 12, που πήγε στη Συγγρού. Μες στην αναστάτωση, καθώς ο Ι. Τραγάκης τον αγκάλιαζε κι οι φωτογράφοι σπρώχνονταν να πλησιάσουν, ένας φαλακρός οπαδός βρήκε αφύλακτη τη σεπτή προεδρική παλάμη και της έδωσε φιλί!
Οι εκπλήξεις, ωστόσο, είχαν αρχίσει λίγες ώρες νωρίτερα. Οταν, για παράδειγμα, εμφανίστηκε ο Πέτρος Μαντούβαλος, ολίγον «σκονισμένος» αλλά με κονκάρδα στο πέτο που έγραφε «με τον Κυριάκο». Αλλωστε, από τη Δευτέρα και μετά όλοι είναι «με τον Κυριάκο». Από τον Β. Κοντογιαννόπουλο, μέχρι τον Θάνο Τζήμερο, τη Μιράντα Ξαφά (που τον ψήφισε κιόλας), αλλά και τον Λ. Γρηγοράκο, που πλήρωσε τη συμπάθειά του προς τη νέα γαλάζια εξουσία με πασοκική μονοκονδυλιά. Και ίσως τελικά αυτό να είναι και το μεγάλο του όπλο: η πολυσυλλεκτικότητα.
Οι νεοδημοκράτες, αντιθέτως, διά της εκδήλωσης συμπαθείας φιλοδοξούν να γλιτώσουν τη μονοκονδυλιά. Οπως ο Ν. Κακλαμάνης, ας πούμε, που από συμπαθών τον Ευ. Μεϊμαράκη δηλώνει τώρα πως «θα είμαι δυο φορές δίπλα στον Μητσοτάκη».
Οπως, άλλωστε, και όλοι οι παλαιοί πρόεδροι, με τους οποίους ο νέος στο προεδρικό κλαμπ δε δυσκολεύτηκε να τα βρει: σύμφωνα με τις δηλώσεις του, η συνάντηση με τον Κ. Καραμανλή πήγε «θαυμάσια!» και με τον Αντ. Σαμαρά «κύλησε σε πολύ φιλικό κλίμα». Και μόνο στην παράδοση – παραλαβή της ηγεσίας της Ν.Δ. η αμηχανία χτύπησε το γαλάζιο ταβάνι: στη μία πολυθρόνα ο κ. Μητσοτάκης έφτιαχνε το μπατζάκι του παντελονιού του, στην άλλη ο υπηρεσιακός Ι. Πλακιωτάκης έσφιγγε τόσο πολύ τα δάκτυλα που άσπριζαν οι κλειδώσεις.
Κι όταν επιτέλους τα φώτα έσβησαν, άρχισαν τα σχέδια και ακολούθησαν οι ανακοινώσεις. Την Πέμπτη το πρωί μάθαμε πως η νέα πολιτική – συνταγή προβλέπει να μπει στο γαλάζιο μίξερ μια δόση καραμανλισμού (δηλαδή ο Γ. Κουμουτσάκος ως εκπρόσωπος Τύπου και ο Ν. Δένδιας ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος) με μια ιδέα σαμαρικού φίλτρου (αφού οι σαμαρικοί βουλευτές μπήκαν ως αναπληρωτές γραμματείς στη γαλάζια Κ.Ο.).
Αλλά βέβαια, για να νοστιμίσει το γεύμα, η συνταγή προβλέπει κι άλλα υλικά: ο Αδ. Γεωργιάδης και ο Κ. Χατζηδάκης βγήκαν μπροστά ως αντιπρόεδροι, ενώ ο Λ. Αυγενάκης ήδη ράβει ρούχο γραμματέα, αφού ο Κ. Μητσοτάκης μάλλον έκρινε πως η σχετική στολή στον Ανδρ. Παπαμιμίκο έπεφτε κάπως μεγάλη.
Κι έτσι κάπως η νέα μέρα ξημέρωσε στη Συγγρού, και οι νεοδημοκράτες περιμένουν να δουν πού θα τους πάει ο νέος αρχηγός. Οχι ιδεολογικά, αλλά κυριολεκτικά. Γιατί ο Κ. Μητσοτάκης το είπε καθαρά πριν εκλεγεί: ως αρχηγός θα μετακομίσει τη Ν.Δ. σε κάποια λαϊκή γειτονιά. Στο κάτω κάτω «μπορούμε», έλεγε, «να δουλεύουμε και από το σπίτι». Που μπορεί και να μεταφράζεται πως όποιοι δε μπορούν, καλύτερα θα ήταν να κάτσουν σπίτι…