Με στόχο να αντιστρέψει το εξαιρετικά αρνητικό κλίμα και τον θόρυβο γύρω από τις τοποθετήσεις σε δημόσιες θέσεις συγγενικών και φιλικών προσώπων, κυβερνητικών και κομματικών στελεχών, η κυβέρνηση πέρασε χθες στην αντεπίθεση, υπερασπιζόμενη τους χειρισμούς της. Με μπαράζ δηλώσεων και δημόσιων τοποθετήσεων από υπουργούς και πληθώρα ανακοινώσεων από το Μαξίμου και την Κουμουνδούρου, τόσο από την πλευρά της κυβερνητικής ηγεσίας όσο και από την πλευρά του κόμματος, επιχειρήθηκε να δοθεί κάλυψη για τις επιλογές που έχουν προκαλέσει και, ταυτόχρονα, τα καταγγελλόμενα να αποδοθούν σε πόλεμο λάσπης με πραγματικό στόχο το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς».
Το θέμα βρίσκεται στο επίκεντρο σφοδρής πολιτικής σύγκρουσης που έχει ξεσπάσει. Ηδη, από νωρίς χθες το πρωί και μετά τη διαπίστωση ότι το θέμα λαμβάνει διαστάσεις, υπουργοί, όπως ο κ. Π. Σκουρλέτης και ο κ. Χριστ. Βερναρδάκης, έσπευσαν να χαράξουν γραμμή άμυνας έναντι των επικρίσεων που διατυπώνονται. Ο κ. Σκουρλέτης μίλησε για «συστηματική προπαγάνδα για να χτυπήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο δυνατό του σημείο, ότι δεν έχει ευθύνες, το ηθικό πλεονέκτημα, ενώ ενέταξε τις διαστάσεις που έχει λάβει το θέμα σε μια προπαγάνδα, η οποία, όπως είπε, θα εντείνεται «όσο τελειώνει ο χρόνος ασυλίας τον ιδιοκτητών των μεγαλοκαναλιών, που σέρνουν τον χορό». Εθεσε, επίσης, το έτερο επιχείρημα στο οποίο από χθες επιμένουν στην κυβέρνηση, ότι οι μετακλητοί δεν είναι μόνιμοι υπάλληλοι, αλλά η θητεία τους είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη θητεία του εκάστοτε υπουργού. Το ίδιο επιχείρημα προέταξε και ο αρμόδιος για τη Διοικ. Μεταρρύθμιση υπουργός, κ. Χριστ. Βερναρδάκης, ο οποίος, μάλιστα, επικαλέστηκε το δικαίωμα του προέδρου των ΗΠΑ ή του προέδρου της Γαλλίας να έχουν συμβούλους της επιλογής τους.
Το θέμα προκάλεσε σφοδρή αντιπαράθεση με την αντιπολίτευση. Ο εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ., κ. Γ. Κουμουτσάκος, μίλησε για «έφοδο κατάληψης του κράτους», την ώρα που «βάλλονται η ανάπτυξη και η εργασία, την ώρα που χάνονται κάθε μέρα δουλειές». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι «σε μόνο δύο μήνες διπλασίασαν τους μετακλητούς στα υπουργεία. Αποκεφάλισαν διοικήσεις νοσοκομείων. Μεθόδευσαν έκτακτες κρίσεις στην Αστυνομία. Να γιατί αποκήρυξαν την αριστεία. Εμείς επιμένουμε στην αριστεία και στην αξιοκρατία». Η απάντηση από το Μαξίμου ήταν άμεση, με το ερώτημα αν «στη Ν.Δ. δεν έχουν μετακλητούς» και την επίκριση ότι «οι άνθρωποι που επιχείρησαν να επιβάλουν τους κολλητούς τους ως ισόβιους διοικητές στο Δημόσιο, ένα μήνα πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου, ας μη μιλάνε για κρατισμό και βολεμένους». Η επίθεση προς τη Ν.Δ. συνεχίσθηκε από την Κουμουνδούρου, όπου, σε ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνεται ότι οι θέσεις μετακλητών και συμβούλων είναι προσωρινές και προστίθεται ότι «είναι προκλητικό να μιλούν οι αρχιτέκτονες του πελατειακού κράτους για ρουσφέτια».
Σε κυβερνητικό σημείωμα, τέλος, αναφέρεται ότι ο αριθμός των πάσης φύσεως μετακλητών είναι στη σημερινή κυβέρνηση 618, έναντι 1.173 της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Γίνεται προσωπική αναφορά στον Κυρ. Μητσοτάκη και σε «δεκάδες συνεργάτες» που είχε στο Διοικ. Μεταρρύθμισης, με το ερώτημα «με ποια διαδικασία τους επέλεξε;», ενώ χαρακτηρίζεται ψευδές ότι έχουν αυξηθεί οι αποδοχές των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των πολιτικών γραφείων μελών της κυβέρνησης.
Διορθωτικές κινήσεις άμεσα ζητεί ο Χρυσόγονος
Αποστάσεις από τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο θέμα των προσλήψεων συγγενικών και φιλικών προσώπων σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων έλαβε χθες ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος. Ειδικότερα, τόνισε (ρ/σ ΒΗΜΑ) ότι «έχουν γίνει σοβαρά λάθη στο ζήτημα αυτό και πρέπει να γίνουν άμεσα διορθωτικές κινήσεις. Διαφορετικά, υπάρχει κίνδυνος να καλλιεργηθεί σε μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης η εντύπωση ότι όλοι είμαστε ίδιοι και αυτό θα είναι καταστροφικό». Μάλιστα, ο κ. Χρυσόγονος προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα και τάχθηκε υπέρ της θέσπισης κανόνων ως προς τον αριθμό μετακλητών υπαλλήλων που προσλαμβάνονται, υποστηρίζοντας ότι χρειάζεται κι άλλη μείωση, όχι μόνο για τους υπουργούς, αλλά και για τους βουλευτές, καθώς εξέφρασε την άποψη ότι δύο μετακλητοί υπάλληλοι ανά βουλευτή είναι υπερβολή και ότι ένας θα αρκούσε. Επεκτείνοντας τον συλλογισμό του, τάχθηκε υπέρ και της μείωσης του αριθμού των βουλευτών, χαρακτηρίζοντας «υπερβολική πολυτέλεια» να έχει η Ελλάδα, με πληθυσμό 11 εκατομμύρια, 300 βουλευτές, τη στιγμή που η Ολλανδία, με 15 εκατομμύρια πληθυσμό, έχει 150.