Ενα μικρό χάος επικρατεί στη Βουλή όσον αφορά το νομοθετικό έργο. Αργά το απόγευμα του Σαββάτου 20/2, ήταν προγραμματισμένο να ολοκληρωθεί η διαδικασία ψήφισης του λεγόμενου «παράλληλου προγράμματος», του νομοσχεδίου που τιτλοφορήθηκε ως «Μέτρα επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου», αφού προηγουμένως η επεξεργασία του στις αρμόδιες επιτροπές είχε διακοπεί άκομψα –ύστερα από παρέμβαση των θεσμών– και ενώ η ψήφισή του αναβλήθηκε ξαφνικά, δεδομένου ότι ο αρχικός σχεδιασμός έπρεπε να είχε εισαχθεί στην ολομέλεια την περασμένη Τετάρτη.
Τελικώς εισήχθη δύο ημέρες αργότερα, με την αλλαγή αυτή να ανακοινώνεται από την κυβερνητική εκπρόσωπο, δηλαδή από στέλεχος της εκτελεστικής εξουσίας, πριν εξετάσει το θέμα το μόνο αρμόδιο όργανο που είναι η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής.
Μπερδέματα
Το «μπέρδεμα» είναι γενικότερο αν σκεφτεί κάποιος ότι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης ήρθε να ανακοινώσει η Βουλή μέσω δικού της δελτίου Τύπου: από την επίσημη ιστοσελίδα του Κοινοβουλίου έγινε γνωστό ότι «την επόμενη εβδομάδα αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή προς ψήφιση η νομοθετική ρύθμιση για την καθολική κάλυψη δύο εκατομμυρίων ανασφάλιστων πολιτών, όπως προανήγγειλε στην ολομέλεια ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός».
Κάπου μέσα σε αυτή την ασάφεια των αρμοδιοτήτων των δύο εξουσιών, νομοθετικής και εκτελεστικής, ανθεί στο μέγιστο βαθμό εκ νέου και το φαινόμενο των πολλών τροπολογιών, αρκετές εκ των οποίων υιοθετούνται χάρη στη δικομματική πλειοψηφία, παρά το γεγονός ότι είναι εκπρόθεσμες και άσχετες με τα νομοσχέδια στα οποία συμπεριλαμβάνονται. Εως το απόγευμα της Πέμπτης, μόνο στο «παράλληλο πρόγραμμα» είχαν συμπεριληφθεί 15 υπουργικές τροπολογίες, ενώ σε εκείνο για τη δημόσια διοίκηση που αναμένεται να συζητηθεί τις επόμενες ημέρες, κατατέθηκαν άλλες πέντε τροπολογίες υπουργών.
Κατά τα λοιπά, και με τα έως τώρα δεδομένα, θα πρέπει να αναμένονται κάποια στιγμή σύντομα το ασφαλιστικό και το φορολογικό, ενώ ήδη ακούστηκε πως προετοιμάζονται νομοθετικές πρωτοβουλίες στον χώρο της παιδείας, ή «ρυθμίσεις» ακόμα και για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ή και το Διαδίκτυο ως συνέχεια εκείνου για τις τηλεοπτικές άδειες. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα ποια άλλη νομοθετική πρωτοβουλία θα πάρει σειρά για τον ναό της δημοκρατίας – ούτε και ποιας μορφής θα είναι αυτή η πρωτοβουλία: αν δηλαδή θα είναι σχέδιο νόμου ή τροπολογία. Οι εξελίξεις καταδεικνύουν πως ούτε οι ίδιοι οι υπουργοί γνωρίζουν.
Ενδεικτικό παράδειγμα, ως προς αυτή την «άγνοια»; Η τροπολογία για το ζήτημα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, που στην αιτιολογική της έκθεση χαρακτηριζόταν από την κυβέρνηση νομοσχέδιο. Προφανώς τέτοια μορφή είχε αρχικώς, αλλά για άγνωστους λόγους άλλαξε η μέθοδος, χωρίς να αλλάξει και το κείμενο: «Με το σχέδιο νόμου που φέρεται προς ψήφιση…» αρχίζει η ατιολογική έκθεση που συνόδευε τη ρύθμιση, η οποία εντάχθηκε ως τροπολογία στο νομοσχέδιο κύρωσης συμφωνίας με τη Λευκορωσία.
Ενίοτε, οι υπουργοί δεν γνωρίζουν επακριβώς και τα άρθρα των (πολυ)νομοσχεδίων που τους αφορούν: Η κ. Θεανώ Φωτίου, αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, εισηγούμενη διάταξη της αρμοδιότητάς της σε πολυνομοσχέδιο, του οποίου η μορφή άλλαξε, φάνηκε πως μπέρδεψε το σχετικό άρθρο: «Θα μιλήσω για το άρθρο 4. Μπορεί να κάνω λάθος το νούμερο και να είναι το άρθρο 5 αντί για το 4. Με απόφαση του υπουργού Εργασίας δύνανται να χορηγούνται από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού εξόδων του υπουργείου είτε μέσω των περιφερειών με μεταφορά αντίστοιχης πίστωσης είτε απευθείας, αυτό είναι. Με συγχωρείτε είναι το 5», κατέληξε κάποια στιγμή…
Υπό αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, υλοποιείται το κοινοβουλευτικό έργο σήμερα εντός της Βουλής, γεγονός το οποίο, στο πρόσφατο παρελθόν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση, αποτελούσε αιχμή της κριτικής του. Σήμερα το φαινόμενο των άσχετων τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια έφτασε να αποτελέσει βασικό σημείο μιας από τις πρώτες ομιλίες του νέου αρχηγού της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της Βουλής.