Το θράσος πλέον των μουσουλμάνων και των λογής τριτοκοσμικών και περιθωριακών αριστερόστροφων παραγόντων τείνει να ξεπεράσει κάθε λογικό όριο.
Ο ΓΓ του ΟΗΕ Μπάν Κι Μούν μιλώντας πρόσφατα σε διεθνή διάσκεψη επεσήμανε τις υποχρεώσεις της Δύσης για την περίθαλψη και την φροντίδα των προσφύγων από τον εμφύλιο της Συρίας. Σημείωσε μάλιστα πως οι γειτονικές χώρες, εννοώντας κυρίως την Τουρκία, την Ιορδανία και την Αίγυπτο έχουν ήδη κάνει με το παραπάνω το καθήκον τους. Αυτό που λησμόνησε ο ΓΓ , και προιστάμενος όλων των γνωστών διεθνών οργανώσεων για τους πρόσφυγες, που σαν εισαγγελείς από την άνεση των διαμερισμάτων τους στο Μανχάτταν η την Στοκχόλμη ασκούν αυστηρή κριτική στις σχετικά φτωχές χώρες – όπως η Ελλάδα – που υφίστανται δίχως αιτία τις μεγάλες πιέσεις της μουσουλμανικής ανθρωπο-πλημμυρίδας, είναι το γεγονός πως εκτός της Δύσης υπάρχουν και άλλες πολλές χώρες με οικονομική ευχέρεια που όμως απουσιάζουν από την αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος.
Ο ΓΓ του ΟΗΕ αναφέρθηκε κυρίως στις ΗΠΑ, την Βρετανία, την Ολλανδία , την Γαλλία και την Δανία. Περιέργως άφησε έξω από την κριτική του τις εύπορες Αραβικές χώρες του Περσικού Κόλπου – όπως και άλλα μουσουλμανικά κράτη που απουσιάζουν δραματικά από κάθε προσπάθεια στήριξης των προσφύγων που διαφεύγουν από τον εμφύλιο που μαίνεται στην Συρία και το Ιράκ. Ακόμη και η Σαουδική Αραβία, που ισχυρίζεται πως έχει δεχθεί περίπου 20.000 χιλιάδες πρόσφυγες (σε σχέση με τις τουλάχιστον 50.000 που είναι εγκλωβισμένοι στην φτωχή Ελλάδα), δεν έχει παραθέσει το παραμικρό στοιχείο που να υποστηρίζει τον σχετικό της ισχυρισμό.
Ο Μπάν Κι Μούν στήριξε την κριτική του κατά κύριο λόγο στην βάση πως η Δύση είναι «πλούσια». Ξεπερνώντας βέβαια την πραγματικότητα πως η Ευρώπη αντιμετωπίζει σοβαρότατα δημοσιονομικά προβλήματα και μια διογκούμενη κοινωνική κρίση. Ο ΓΓ όμως δεν είπε λέξη για το Ιράν, για την Μαλαισία και, για κάποιες άλλες πλούσιες – και μουσουλμανικές – χώρες της Κεντρικής Ασίας αλλά και για την ίδια την πατρίδα του, την Νότια Κορέα. Κουβέντα επίσης δεν έκανε και για άλλες ισχυρές χώρες που θα μπορούσαν να παίξουν έναν ισχυρό ανθρωπιστικό ρόλο – όπως η Κίνα, η Ινδία, η Αργεντινή και η Βραζιλία.
Αυτού του είδους η υποκρισία βγάζει πραγματικά μάτια. Και δεν μπορεί η αιτία να είναι επειδή η Ευρώπη προσφέρει προοπτικές μίας περισσότερη ανθρώπινης και καλής ζωής. Διότι αυτή την ‘καλή ζωή’ την αρνούνται οι φανατικοί καθοδηγητές του Ισλάμ στο οποίο ανήκουν σχεδόν σύσσωμοι οι πρόσφυγες/μετανάστες. Σύμφωνα με τα λόγια ενός από τους Σύρους πρόσφυγες :«Οι χώρες του Κόλπου έχουν κλείσει ερμητικά τις πόρτες τους στους πρόσφυγες από την Συρία». Μόνο ο ΓΓ του ΟΗΕ και οι υπεύθυνοι των ανθρωπιστικών οργανώσεων δεν ακούν αυτές όμως τι φωνές.
Επί πλέον έχουν μάτια και αυτιά κλειστά σε ορισμένες τραγικές πραγματικότητες. Όπως στην περίπτωση του «πρόσφυγα» από την Συρία που ρεπόρτερ στην Ουγγαρία έριξε με τρικλοποδιά στο έδαφος – και εισέπραξε κατακραυγή από κάθε γωνιά της Ευρώπης, Αλλά που αποσιωπήθηκε απόλυτα το γεγονός πως μόλις τον είδαν στην τηλεόραση Κουρδικές οργανώσεις, αναγνώρισαν στο πρόσωπό του εκτελεστή του Χαλιφάτου καταζητούμενου από τους Κούρδους για δολοφονικές εκτελέσεις και άλλες σχετικές βαρβαρότητες!!
Ο καθένας λοιπόν αντιλαμβάνεται πόσα κρύβονται πίσω από τις ιστορίες δήθεν ταλαίπωρων ανθρώπων που κατακλύζουν την Ευρώπη σε αναζήτηση υποτίθεται ασφάλειας και σιγουριάς…
* Ο κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος είναι πρώην υπουργός και διευθυντής του Ινστιτούτου Διπλωματίας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδας (Deree).