Το πολιτικό colpo grosso του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει βάλει στόχο να επαναλάβει ο Σταύρος Θεοδωράκης. Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Να μεταβληθεί σταδιακά από αουτσάιντερ σε νικητή της διαφαινόμενης μάχης που θα δώσει με τη Φώφη Γεννηματά για την αρχηγία του νέου κεντρώου πόλου που κυοφορείται από το εν εξελίξει φλερτ του ΠΑΣΟΚ με το Ποτάμι.
Και πράγματι, η στρατηγική που φαίνεται να ακολουθεί ο επικεφαλής του Ποταμιού δεν διαφέρει στην ουσία της από εκείνην του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι του Ευάγγελου Μεϊμαράκη. Χωρίς να το λέει ευθέως, εμφανίζει την αντίπαλό του ως κατεξοχήν εκπρόσωπο του παλαιοκομματικού συστήματος. Δηλαδή, της «λογικής» εξισορρόπησης των πάσης φύσεως μικροκομματικών συμφερόντων και της έλλειψης τολμηρού πολιτικού λόγου για όσα πρέπει να γίνουν στη χώρα και δεν αποτολμούν όχι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε προηγουμένως το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. Με απλά λόγια, ο κ. Θεοδωράκης επιχειρεί πλέον να εμφανισθεί ως ο μόνος πολιτικός αρχηγός που δεν έχει ούτε πολιτικά βαρίδια, ούτε σχέσεις και οφειλόμενα σε επιχειρηματίες και συνδικαλιστές. Και αυτό, παρεμπιπτόντως, το προτάσσει ως πλεονέκτημά του και έναντι του κ. Μητσοτάκη, έχοντας πλέον αποκλείσει κάθε περίπτωση προεκλογικής σύμπραξης μαζί του.
Η απάντηση
Το «κρυφό» αντίπαλο σχέδιο της Φώφης Γεννηματά είναι επίσης προφανές: Εκτιμώντας ότι το Ποτάμι ήταν ένα κόμμα-μόδα που πέρασε, επιθυμεί διακαώς να εμπλουτίσει τη νέα κεντροαριστερή παράταξη που ονειρεύεται με τα στελέχη του Ποταμιού και κυρίως όσα στήριξαν αρχικώς το εγχείρημα του κ. Θεοδωράκη και δεν έγιναν βουλευτές. Είναι, άλλωστε, μάλλον η μόνη διέξοδος πολιτικής της επιβίωσης, καθώς αναγνωρίζει ότι το σήμα «ΠΑΣΟΚ» έχει αποθάνει προ καιρού.
Εμφανές είναι και πώς επιδιώκει να επιτύχει τον στόχο της η κ. Γεννηματά. Φαινομενικά επιθυμεί να γίνει η εκλογή του αρχηγού της νέας συμπαράταξης από τη βάση, αλλά κρυφίως δεν θα ήθελε να είναι εντελώς ανοιχτή η εν λόγω διαδικασία. Ιδανικά θα επιθυμούσε να επαναληφθεί ό,τι και στην προηγούμενη εκλογή που εξελέγη αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Να προσέλθουν, δηλαδή, στις κάλπες τόσοι πολίτες όσοι χρειάζονται για να επικρατήσουν αριθμητικά οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που εκτιμά ότι ελέγχει και τη στηρίζουν και λόγω του ονόματός της.
Να γιατί ο κ. Θεοδωράκης μίλησε την εβδομάδα που πέρασε για την ανάγκη να προσέλθουν σε αυτήν την αναμέτρηση τουλάχιστον 200.000 πολίτες. Ο επικεφαλής του Ποταμιού πιστεύει πως αν η εν λόγω αναμέτρηση ανοίξει και ψηφίσουν και πολίτες του ευρύτερου μεταρρυθμιστικού χώρου –και όχι μόνον ο σκληρός πυρήνας του ΠΑΣΟΚ– θα κάνει τελικά την έκπληξη και θα επικρατήσει και της κ. Γεννηματά και οποιουδήποτε άλλου στελέχους της Χαρ. Τρικούπη διεκδικήσει τη θέση.
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, ο κ. Θεοδωράκης επιχειρεί να πολιτικοποιήσει τις διαφορές του με το ΠΑΣΟΚ, όπως έκανε με το ζήτημα του εκλογικού νόμου. Προτάσσει διαρκώς την ανάγκη να υπάρξει ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Ν.Δ. ένα ισχυρό και αμιγώς μεταρρυθμιστικό κόμμα και υπονοεί ότι αν εντέλει στις κάλπες προσέλθει ένας μικρός αριθμός πολιτών, όπως αυτός που ανέδειξε την κ. Γεννηματά σε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ (35.000- 50.000), εκείνος απλά θα κλείσει την πολιτική του διαδρομή και θα επιστρέψει σπίτι του.
Ολα τούτα, ωστόσο, πιθανότατα θα πάψουν να είναι ανομολόγητα σχέδια των δύο αρχηγών αυτήν την εβδομάδα. Η επιτροπή Ποταμιού-ΠΑΣΟΚ θα ανακοινώσει την Πέμπτη το πόρισμα των κοινών θέσεών της και κατόπιν –θέλοντας και μη– οι κ. Θεοδωράκης και Γεννηματά θα κληθούν να συμφωνήσουν τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί, γνωρίζοντας προφανώς ότι αν για μια ακόμη φορά ναυαγήσει η πολυσυζητημένη προσπάθεια ένωσης του χώρου τους, το κόστος θα το πληρώσουν πολιτικά αμφότεροι.