Με όρους μαγειρικής θα λέγαμε ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση επιχειρούν συνεχή «θωρακίσματα». Saisir λέγεται η συγκεκριμένη τεχνική στη γαλλική γλώσσα, που είναι και η επίσημη της κουζίνας. Με την τεχνική αυτή επιτρέπεται ο εγκλωβισμός των ζωμών των πρώτων υλών με την επίδραση θερμικού σοκ, που κάνει τους πόρους να κλείνουν. Και επειδή συνήθως οι πρώτες ύλες που θωρακίζονται θα μαγειρευθούν στη συνέχεια με άλλον τρόπο, ο μάγειρας διασφαλίζει ότι δεν θα χαθούν οι γευστικές τους ουσίες. Αν θέλουμε τώρα να την εφαρμόσουμε στον τρόπο που ασκεί πολιτική η κυβέρνηση, μπορούμε να πούμε ότι σε διάφορα θέματα ανεβάζει απότομα τη θερμοκρασία στο εξωτερικό –ως εξωτερικό ορίζεται οτιδήποτε δεν βρίσκεται στον πυρήνα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ– για να κρατάει ζουμερό το ενδιαφέρον και ψηλά τη σημαία της κάθαρσης, της μάχης κατά τη διαπλοκής, της διαφάνειας και πολλών άλλων, τα οποία ακούμε σχεδόν καθημερινά, αλλά δεν μας λένε τίποτα γιατί πολύ σύντομα γίνονται σκόνη στον «κόφτη» της επώδυνης πραγματικότητας. Ενα καλό παράδειγμα «θωρακίσματος» είναι η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ, ένα άλλο οι τηλεοπτικές άδειες, που για όποιον γνωρίζει έστω και ελάχιστα τον χώρο της τηλεόρασης είναι σαφές ότι τα προβλήματα τώρα αρχίζουν και σύντομα κανείς δεν θα θυμάται τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης.
Είναι θλιβερά όλα αυτά. Είναι βαθύτατα απογοητευτικό να ασκείται πολιτική με όρους περασμένων δεκαετιών, με τη λογική πυροτεχνημάτων και εντυπωσιασμών με μόνο στόχο να καλυφθούν το κενό, η άγνοια, η αναποτελεσματικότητα, η αδυναμία εντέλει ουσιαστικής προσφοράς. Να παίζεται ένα θέατρο παραλόγου με θεατή μια κοινωνία εξουθενωμένη και σε απόγνωση που μετεωρίζεται σε ένα άγνωστο μέλλον.
Οσα «εφέ» αποπροσανατολισμού και να εφεύρει η κυβέρνηση, όσα καθρεφτάκια και να μοιράσει, τα πραγματικά προβλήματα είναι μπροστά. Είναι μεγάλα, σύνθετα, αμείλικτα, επείγοντα. Τα λουκέτα συνεχίζονται και ζούμε ξανά και ξανά, μέσα στην κρίση, τον θάνατο του εμποράκου σε νέες εκδοχές. Δεν χρειάζεται κανείς να έχει σπουδάσει οικονομικά για να κατανοήσει την κατάσταση. Tα πολλαπλά φορολογικά βάρη που καλείται να σηκώσει είναι oρατά. Αντιθέτως, ομιχλώδης είναι η πορεία της αξιολόγησης, με τα μηνύματα που φθάνουν να μην είναι και τόσο ενθαρρυντικά. Επιπλέον, η συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους έχει μπει στην κατάψυξη και η πολιτική λιτότητας δεν φαίνεται να φθάνει σύντομα σε κάποιο τέλος.
Σεπτέμβρης. Αλλος ένας δύσκολος Σεπτέμβρης. Και κανείς δεν θα ξεγελαστεί.