Η παρουσία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, την επόμενη εβδομάδα, στην ομιλία του προέδρου της Ν.Δ. Κυρ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη. Αλλωστε, ο μακροβιότερος πρόεδρος της Ν.Δ. ουδέποτε απείχε από κορυφαία κομματική και θεσμική εκδήλωση των διαδόχων του, ακόμη και όταν το πολιτικό παρασκήνιο επέμενε να κάνει λόγο για οριακές σχέσεις των δύο πλευρών.
Ωστόσο, η φετινή άνοδος του κ. Καραμανλή στην εκλογική του περιφέρεια έρχεται στον απόηχο μιας σειράς γεγονότων που δημιούργησαν κλίμα, όχι πάντοτε υποβόσκουσας, έντασης. Η σαφής στήριξη της καραμανλικής πτέρυγας στον κ. Ευ. Μεϊμαράκη και η, εν συνεχεία, αποστασιοποίηση του τελευταίου από τα «γαλάζια» δρώμενα, η συζήτηση για το «λαϊκό» ή «εκσυγχρονιστικό» χαρακτήρα που πρέπει να έχει το κόμμα, η υπόθεση Γεωργίου – ΕΛΣΤΑΤ. Και πάνω από αυτά, η μεθοδική προσπάθεια της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου να εμφανιστούν ως, ομολογουμένως παράδοξοι, συνεχιστές της «καραμανλικής παράδοσης» π.χ. στο θέμα της διαπλοκής, σε αντίστιξη δήθεν με τις επιλογές της νέας ηγεσίας της Ν.Δ.
Για τους συνομιλητές του κ. Κώστα Καραμανλή, η ενόχλησή του για την επιχειρούμενη, και όχι μόνον εξ αριστερών, δημιουργία εικόνας συμπόρευσης με τον κ. Αλ. Τσίπρα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, ειδικά από τη στιγμή που ερμηνεύεται ως προσπάθεια πολιτικού εκβιασμού. «Είναι δυνατόν κάποιοι να απαιτούν από τον πρώην πρωθυπουργό και τον πλέον συνεπή εκφραστή μιας σύγχρονης κεντροδεξιάς προσέγγισης να κάνει δήλωση ότι δεν στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ;» αναρωτιούνται στελέχη πολύ κοντά στον πρώην πρωθυπουργό.
Ο ίδιος, άλλωστε, παρά το γεγονός ότι δεν συμμερίζεται την εκτίμηση για –πλην ατυχήματος– ταχεία προσφυγή του κ. Τσίπρα στις κάλπες, αλλά, αντιθέτως, εκτιμά ότι ο νυν πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να εξαντλήσει όσο πολιτικό χρόνο διαθέτει και να λάβει τις αποφάσεις του με ορίζοντα το 2018, δεν κρύβει σε συνομιλητές του τη διαφωνία του για τους χειρισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Η κριτική του αφορά τόσο πολιτικές πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα –όπως ενδεικτικά το ζήτημα της απλής αναλογικής, την οποία ο κ. Καραμανλής θεωρεί άκρως υπονομευτική για την πολιτική ζωή– όσο και για τη διοικητική, διαχειριστική επάρκεια του επιτελείου. Οι παλινωδίες στο ζήτημα της Cosco δεν πέρασαν απαρατήρητες, παρά την προσπάθεια του κ. Τσίπρα να εμφανίσει την επιλογή του ως ευθεία συνέχεια των πρωτοβουλιών Καραμανλή, που πρώτος άνοιξε την πόρτα με την Κίνα, ενώ σαφής είναι η αίσθηση όσων συνομιλούν με τον πρώην πρωθυπουργό ότι, λόγω της βαριάς ύφεσης και της κυβερνητικής αβελτηρίας, ελάχιστα μπορούν να γίνουν είτε στο πεδίο της επανεκκίνησης της οικονομίας είτε στο κρίσιμο κεφάλαιο της κοινωνικής προστασίας προς όσους βρέθηκαν, εξαιτίας της κρίσης, στο περιθώριο. Η εικόνα μιας οικονομίας που θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως ζόμπι είναι ό,τι αποκομίζουν όσοι συνομιλούν με τον πρώην πρωθυπουργό.
Οι συναντήσεις με Μητσοτάκη
Παρά το γεγονός ότι το δείπνο, μετά συζύγων, που παρέθεσε ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυρ. Μητσοτάκης στον κ. Καραμανλή, στις αρχές καλοκαιριού, αποτέλεσε αφετηρία όχι μόνον για την άμβλυνση των παρεξηγήσεων αλλά και για την πολιτική συνεννόηση των δύο ανδρών, η υπόθεση Γεωργίου μάζεψε νέα σύννεφα. Οι καραμανλικοί «διάβασαν» σε δηλώσεις στελεχών που συνδέονται εμμέσως με τη νέα ηγεσία προσπάθεια «αδειάσματος» του πρώην πρωθυπουργού, ενώ η ηγετική ομάδα αντιμετώπισε με εκνευρισμό τη «μαχητικότητα» που επέδειξαν πρώην βουλευτές, επιχειρώντας να αποσπάσουν συγκεκριμένη στάση από την επίσημη Ν.Δ. «Ο Καραμανλής δεν μπορεί να λειτουργεί ως παιδονόμος ή λογοκριτής όσων επιθυμούν να εμφανίζονται ως εκφραστές του», σημειώνουν πηγές κοντά στον πρώην πρωθυπουργό, θέση που συμμερίζεται και η πλευρά Μητσοτάκη, στενός συνεργάτης του οποίου σημείωνε ότι «πολλά από όσα λέγονται αφορούν μάλλον τη δημοσιογραφική-παραπολιτική μυθοπλασία ή τις προσωπικές σκοπιμότητες όσων εμφανίζονται ως τιμητές των δύο ηγετών».
Η ίδια πηγή σχολίαζε τη νέα συνάντηση των δύο ανδρών, στο πολιτικό γραφείο Μητσοτάκη στο Παγκράτι, ως «μία από τις πολλές επαφές των δύο ανδρών, που επιβεβαιώνει το καλό μεταξύ τους κλίμα». Η πραγματικότητα είναι ότι ο μεν Καραμανλής, θέσει και φύσει, ουδέποτε θα αμφισβητούσε την ηγεσία του κόμματος. Από την άλλη, η σαφής διάθεση του κ. Μητσοτάκη να ισορροπήσει, χωρίς επ’ ουδενί να ταυτιστεί με το παρελθόν, έπαιξε τον ρόλο της…
Λίγο πριν από τη συνάντηση στην Ευφρονίου
«Σέβομαι απόλυτα την άποψη των κ. Καραμανλή και Σαμαρά, την καταθέτουν πάντα σε εμένα κατ’ ιδίαν και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας», αλλά σε κάθε περίπτωση «εγώ είμαι πρόεδρος και εγώ αναλαμβάνω τις ευθύνες των αποφάσεων». Η φράση του κ. Κυρ. Μητσοτάκη ειπώθηκε την Πέμπτη στον ΣΚΑΪ, λίγες ώρες προτού ο κ. Καραμανλής διαβεί την πόρτα της οδού Ευφρονίου, όπου το πολιτικό γραφείο Μητσοτάκη. Η αναφορά του κ. Μητσοτάκη μοιάζει πολύ με όσα λέει και ο Κ. Καραμανλής στους συνομιλητές του, ειδικά όσους διαμαρτύρονται για τους νέους πολιτευτές που έχουν αρχίσει να δραστηριοποιούνται στις περιφέρειες της χώρας: «Ο Κυριάκος είναι ο αρχηγός, εκείνος λαμβάνει τις αποφάσεις και αποτιμά κέρδη ή ζημίες».
Ωστόσο, η τέχνη της ηγεσίας –ως γνωστόν– περιλαμβάνει και τις αναγκαίες ασκήσεις ισορροπίας. Ετσι, παραμένει άγνωστο εάν το ενδεχόμενο συμμετοχής «σημιτικών» στα ψηφοδέλτια της Ν.Δ. συζητήθηκε μεταξύ των δύο ανδρών, καθώς και οι δύο πλευρές αρνούνται κάθε σχετικό σχόλιο. Ωστόσο, όσοι παρακολούθησαν τη συνέντευξη του κ. Μητσοτάκη στον ΣΚΑΪ διαπίστωσαν ότι προχώρησε σε δύο ενδιαφέρουσες επισημάνσεις: Περιγράφοντας τη μελλοντική κυβέρνησή του, ανέφερε ότι «η συγκρότησή της είναι προνόμιο του πρωθυπουργού» και προσέθεσε ότι θα είναι «κυβέρνηση αρίστων», σημειώνοντας ότι θα μετέχουν και μη εκλεγμένοι. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. μοιάζει να έχει βρει το σημείο ισορροπίας: Οι άριστοι που ενδεχομένως δεν θα «χωρούν» στα ψηφοδέλτιά του, δεν αποκλείεται να είναι κορυφαίοι υπουργοί στην κυβέρνησή του.