Σαν να πετάς ένα βότσαλο σε λάκκο με λειωμένη πίσσα • -ένα πφ και χάνεται. • Ούτε καν οι κύκλοι που δημιουργούνται όταν το πετάς σε γαλήνια υδάτινη επιφάνεια. • Ετσι οι «αντιδράσεις» για τα ανόσια που διαπράττει η κυβέρνηση των συριζανέλ στην εκπαίδευση. • Μια κοινωνία που αδιαφορεί. • Κάτι λίγο ορισμένα κόμματα, • κάτι λίγο ορισμένες εφημερίδες και ράδια. • Και πφ. • Για ένα κεφαλαιώδες ζήτημα δημοκρατίας και επιβίωσης. • Ποιος θα μας κατεβάσει στους δρόμους για την παιδεία; • Ολο και περισσότερα παιδιά βγαίνουν αγράμματα από τα σχολεία. • Κι απ’ τα πανεπιστήμια επίσης. • Το πληρώνει ήδη ακριβά η κοινωνία μας. • Αλλά πφ. •
Μεγάλη, έγχρωμη φωτογραφία σε εφημερίδα, • ο Σταύρος και η Φώφη. • Φωτογραφία αρχείου αλλά όχι παλιά, • λίγοι είναι οι μήνες που έχουν πάρε δώσε οι δυο τους. • Ενα κάποιο πάρε δώσε. • Που κι αυτό έχει λιγοθυμήσει, αν δεν ξεψύχησε ήδη. • Η Φώφη κάτι λέει στ’ αφτί του Σταύρου • και έχει βάλει το χέρι μπροστά για όσα μάτια κι αφτιά τους παρακολουθούν. • Τα νύχια της Φώφης είναι βαμμένα μαύρα • -ή μπλαβιά μωβ ή σκούρο καφέ- • και κομμένα τετράγωνα. • Ο Θεοδωράκης ακούει με ένταση. • Πάντα απορούσα με τα μαύρα νύχια ή τα τετράγωνα. • Αλλά δεν είμαι και ο ειδήμων. • Δεν έχω όρεξη να διαβάσω τι λέει το κείμενο γύρω στη φωτογραφία. •
Ο Σεπτέμβριος είναι η τρίτη θερινή περίοδος των θεατρικών αφρόψαρων • -αυτών των αμφίβιων που ουδέποτε πλέουν κόντρα στο ρεύμα της νεωτερικότητας, • αλλ’ αντιθέτως αφήνονται ανέμελα στον ρου του εκάστοτε συρμού. • Η μεγαλύτερη θερινή τους συγκέντρωση παρατηρείται τον μήνα Ιούνιο στη φεστιβαλική Πειραιώς 260. • Η δεύτερη πύκνωσή τους απαντάται τα τελευταία χρόνια στην Επίδαυρο • και η τρίτη, και πιο ξεθυμασμένη, Σεπτέμβρη στο Ηρώδειο και στα πέριξ αττικά αμφιθέατρα • κάτ’ απ’ τ’ άστρα ή από ποικίλες στέγες • όπου τελείται το δεύτε λάβετε τον τελευταίο παφλασμό. •
Φέτος τα αφρόψαρα εορτάζουν την Αλωση του Αριστοφάνη. • Τον οποίο σνόμπαραν μέχρι τώρα οι πρωθιερείς και καντηλανάφτες του μεταμοντέρνου. • Οσο να ’ναι ακούγεται πιο ηρωικό • μη σου πω και πιο φαντεζί • να ανασκολοπίζεις έναν τραγικό ποιητή. • Να βιάζεις έναν Αισχύλο λ.χ. είναι ερεθιστικότερο, • όσο να ’ναι. • Τον βανδαλισμό του Αριστοφάνη τον άφηναν στους «εμπορικούς» και τους «πανηγυρτζήδες». • Φέτος όμως αποτολμήθηκαν τα νεωτερικά προς Αριστοφάνη γιούργια • με πρώτα θύματα τις δημοφιλέστερες κωμωδίες του, • τη «Λυσιστράτη» και τους «Ορνιθες» • -άμα είναι να κάνεις σαρσιμά, να τον κάνεις με τα ούλα του. •
Και τους μεν «Ορνιθες» της ωνάσειας Στέγης και του Νίκου Καραθάνου τους είδα και έγραψα ολίγα τινά από τα πάμπολλα που είχα • (δεν είπα τίποτα λ.χ. για το κοστούμι του Εποπα. • Που τον έντυσαν κάτι ανάμεσα θεια-Αχτίτσα και τραβεστί. • Κάτι τόσο αναίτιο όσο και ακαλαίσθητο, • που μόνο το σπουδαίο ταλέντο του Χρήστου Λούλη κατάφερε να μας κάνει να το «ξεχνάμε» μερικές στιγμές • -τι τραβάνε κι αυτοί οι δύσμοιροι ηθοποιοί). • Τη δε «Λυσιστράτη» του Εθνικού και του Μιχαήλ Μαρμαρινού δεν την είδα • -δεν θέλω πια τέτοια. • Ας τρέχουν τα αφρόψαρα που ξιπάζονται με τις άρες μάρες της μεταμοντερνιάς, • που «ενθουσιάζονται» όταν δεν μένει κολυμπηθρόξυλο όρθιο σ’ ένα κλασικό έργο • και τα οποία γράφουν γουργουρίζοντας: • «Αντί ν’ αφήσει το μύθο της “Λυσιστράτης” να του πατήσει σαν μεγάλο βόδι τη γλώσσα, • ο Μαρμαρινός δεν φοβήθηκε να εκθέσει επί σκηνής το δημιουργικό του άγχος». •
Κατάλαβες το μεγάλο βόδι. • Ή σου πατάει τη γλώσσα • ή το λιανίζεις σε μπριζόλες, πατσές και ποδαράκια. • Το βόδι.