«Προειδοποιούμε τον πρωθυπουργό να μη διανοηθεί να προχωρήσει στον διορισμό του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και στον διορισμό του επόμενου Επιτρόπου της χώρας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δίχως τη συμφωνία του μεγαλύτερου κόμματος στη χώρα, δίχως την ευρύτερη πολιτική συναίνεση». Είναι Δευτέρα, 26 Μαΐου 2014, μία ημέρα μετά τις Ευρωεκλογές. Ο Αλέξης Τσίπρας, ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης, επισκέπτεται τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια και κάνει την ανωτέρω δήλωση, απευθυνόμενος προς τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές, η κυβέρνηση έχει χάσει τη νομιμοποίηση να προχωρήσει σε αποφάσεις που θα δεσμεύουν και την επόμενη κυβέρνηση.
Η αρχή
Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί το πρώτο επεισόδιο ενός ακήρυκτου πολέμου. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 11 Ιουνίου 2014, το διοικητικό συμβούλιο της ΤτΕ προτείνει ομόφωνα τον κ. Στουρνάρα για τη θέση του διοικητή. Η αντίδραση της Κουμουνδούρου είναι έντονη και θα κλιμακωθεί λίγους μήνες αργότερα. Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ως «όχημα» για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Τον Δεκέμβριο του 2014, όταν αυτό έχει καταστεί πασίδηλο, ο κ. Στουρνάρας, κεντρικός τραπεζίτης πλέον, με την Εκθεση της ΤτΕ προς τη Βουλή κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την οικονομία, προειδοποιεί για εκροές καταθέσεων και εκτροχιασμό και κάνει έκκληση για πολιτική σταθερότητα και αποφυγή εκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως ήταν αναμενόμενο, επιτίθεται με σφοδρότητα στον κ. Στουρνάρα με αναφορές σε θεσμική εκτροπή, ωμή παρέμβαση και αιχμές ότι η παρέμβαση αυτή έγινε σε συνεννόηση με την κυβέρνηση.
Μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, η συνύπαρξη με τον κεντρικό τραπεζίτη είναι μονόδρομος για τη νέα κυβέρνηση. Μπορεί ο κ. Τσίπρας και κορυφαία κυβερνητικά στελέχη να τον αντιμετωπίζουν τουλάχιστον με καχυποψία, καθώς θεωρούν ότι το πέρασμά του από τη θέση του υπουργού Οικονομικών τον καθιστά πολιτικό πρόσωπο και όχι απλά έναν τεχνοκράτη τραπεζίτη, έχουν ωστόσο λάβει το μήνυμα –σε διερευνητικές κρούσεις που έγιναν προς την ΕΚΤ– ότι η άσκηση πιέσεων προκειμένου να εξωθηθεί σε παραίτηση δεν θα γινόταν δεκτή.
Η έκθεση
Η αναγκαστική συνύπαρξη και η προσπάθεια να τηρηθούν χαμηλοί τόνοι, θα διαταραχθούν σοβαρά τον Μάιο του 2015. Είναι η εποχή της «σκληρής διαπραγμάτευσης» και σε mail συνεργάτη του κ. Στουρνάρα, το οποίο δημοσιοποιείται, αποκαλύπτονται στοιχεία και διαπιστώσεις για κατάρρευση της οικονομίας και πλήρη εκτροχιασμό. Οι αντιδράσεις είναι θυελλώδεις, με ενδεικτική την αναφορά του κ. Ν. Φίλη ότι ο αρχιτραπεζίτης της χώρας «υπονομεύει την κυβέρνηση, λειτουργώντας ως αντιπολίτευση». Ενα μήνα αργότερα, τον Ιούνιο του 2015, δημοσιοποιείται η έκθεση της ΤτΕ για τη νομισματική πολιτική, με τον κ. Στουρνάρα να αναφέρει στο σημείωμά του ότι είναι απαραίτητη η σύναψη συμφωνίας με τους εταίρους και προειδοποιεί ότι «η αποτυχία στις διαπραγματεύσεις θα είναι η αρχή μιας επώδυνης πορείας, που θα οδηγήσει αρχικά σε πτώχευση και τελικά σε έξοδο της χώρας από τη Ζώνη του Ευρώ και –πιθανότατα– από την Ε.Ε.». Η πρόεδρος της Βουλής, κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, αρνείται να παραλάβει την έκθεση και κατηγορεί τον κ. Στουρνάρα ότι «έχει συμπράξει στη μνημονιακή πολιτική και έχει παραβιάσει τις υποχρεώσεις του», καθώς και ότι «παρεμβαίνει επιχειρώντας αντιδημοκρατικά να δημιουργήσει τετελεσμένα και να αποτρέψει την ουσιαστική διεκδίκηση της διαγραφής του χρέους». Η σύγκρουση της κ. Κωνσταντοπούλου με τον κεντρικό τραπεζίτη αποκτά αυτόνομη δυναμική, με επίκεντρο την επίμονη προσπάθειά της να τον φέρει στη Βουλή για την υπόθεση της Siemens και για το χρέος, απειλώντας μάλιστα ακόμα και με βίαιη προσαγωγή.
Η ανακωχή
Η σύναψη του τρίτου μνημονίου ανάμεσα στην κυβέρνηση και στους δανειστές σηματοδοτεί την έναρξη περιόδου ανακωχής στις σχέσεις της κυβέρνησης με τον κ. Στουρνάρα. Εκείνη την εποχή βλέπουν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες για την ύπαρξη plan B, το οποίο εισηγήθηκε ο κ. Π. Λαφαζάνης και περιελάμβανε απαλλοτρίωση των χρηματικών αποθεμάτων της ΤτΕ και σύλληψη του κεντρικού τραπεζίτη.
Τον Νοέμβριο του 2015, ο κ. Στουρνάρας παραθέτει γεύμα στους κ. Τσίπρα και Γιάννη Δραγασάκη και δίδεται η εντύπωση ότι οι εποχές έντασης αποτελούν, πλέον, παρελθόν. Η ειρωνική αναφορά του κ. Στουρνάρα, τον περασμένο Μάιο, σε απάντηση προς τον κ. Νίκο Θεοχαράκη, ότι η γενναία διαπραγμάτευση Βαρουφάκη κόστισε 86 δισ., προκάλεσε νέα όξυνση.
Οι αλλαγές στις διοικήσεις των τραπεζών απέδειξαν ότι η όποια ανακωχή ήταν προσωρινή και προσχηματική. Από την κυβέρνηση θέλησαν να επιρρίψουν στον κ. Στουρνάρα την ευθύνη για τον αφελληνισμό των διοικήσεων των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, παρά τον σχετικό νόμο που οι ίδιοι έφεραν και ψήφισαν στη Βουλή. Ο έλεγχος της τράπεζας Αττικής, της μόνης μη συστημικής, ήταν εξαρχής για την κυβέρνηση κομβική.
Εξ ου και δεν είναι λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να παρατηρήσουν ότι η έφοδος των οικονομικών εισαγγελέων στα γραφεία της εταιρείας της συζύγου του κ. Στουρνάρα ήρθε λίγες ώρες πριν δημοσιοποιηθεί η απόφαση της ΤτΕ, με την οποία απορρίφθηκε η πρόταση για το νέο διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας Αττικής και δόθηκε εντολή για απαγόρευση χορήγησης νέων δανείων.