Λογικά, εκείνο το απόγευμα της Τετάρτης 7 Σεπτεμβρίου, στα γραφεία της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου θα ετοιμάζονταν να αποχωρήσουν, καθώς θα ακολουθούσε ένα μάλλον «δύσκολο» 24ωρο: Συνεδρίαση θα πραγματοποιείτο προς διευθέτηση ζητήματος που είχε να κάνει με υποθέσεις γερμανικών οφειλών από την εποχή του ναζιστικού εφιάλτη στην Ευρώπη. Ελληνική πτυχή του εν λόγω ζητήματος ήταν στην ατζέντα.Στη συνεδρίαση αντικείμενο συζήτησης ήταν αναφορά αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδος, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά. Η ώρα περνούσε, ωστόσο, και από τον σχετικό φάκελο έλειπαν έγγραφα-δεδομένα, που είχαν ζητηθεί από την ελληνική πολιτεία, ως υποστηρικτικά εκείνων που προσέφυγαν στην ευρωπαϊκή επιτροπή Αναφορών.
Η επίσημη ελληνική απουσία, που όπως αποκαλύφθηκε λίγο αργότερα, ήταν σκανδαλωδώς πολύμηνη (!), διακόπηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Σύμφωνα με μαρτυρίες, σχεδόν ανεπίσημα, λίγο μετά τις 5.30 εκείνο το απόγευμα, μια ευρωβουλευτής εισέρχεται στα γραφεία της επιτροπής, προσκομίζοντας κάτι χαρτιά: μερικές σελίδες ενός μη ακόμα εγκριθέντος από το ελληνικό κοινοβούλιο κειμένου-πορίσματος επιτροπής της ελληνικής Βουλής, καθώς και το αντίγραφο μιας ομιλίας του πρωθυπουργού σε δημόσια εκδήλωση. Ενδιαφέρουσα «λεπτομέρεια»; Αμφότερα στάλθηκαν στα ελληνικά!
«Πρόβλημα θεσμικό»
Ο ευρωβουλευτής Επ. Μαριάς είναι αποκαλυπτικός: «Μέσω μιας συναδέλφου ευρωβουλευτού, στις έξι παρά το βράδυ της παραμονής της 8ης του μηνός, ήρθαν κάποια δεδομένα προσπάθειας στήριξης της αναφοράς αυτής από την ελληνική Βουλή και μάλιστα όχι απευθείας, αλλά μέσω ενός ευρωβουλευτή γενικώς, κάτι που σημαίνει ένα πρόβλημα θεσμικό». Για τη συγκεκριμένη ενέργεια, πρόβλημα καταγράφηκε και στην εντός συνόρων «θεσμική» ενημέρωση. Ξαφνικά, αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Βουλής ανακοίνωση υπό τον βαρύγδουπο τίτλο: «Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τη διεκδίκηση των γερμανικών κατοχικών οφειλών».
Ολο το σκηνικό δίνει την εντύπωση σε έναν, καλών προθέσεων, παρατηρητή ότι ελληνική Βουλή και κυβέρνηση αιφνιδιάστηκαν. Η αλήθεια, δυστυχώς, είναι ότι η Βουλή και ειδικότερα τόσο αρχικά ο πρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής Τρ. Μηταφίδης (ΣΥΡΙΖΑ) όσο και στη συνέχεια ο πρόεδρος Ν. Βούτσης, ενημερώθηκαν εγκαίρως για την «8η Σεπτεμβρίου». Ο πρώτος, από τον περασμένο Ιούνιο και ο πρόεδρος της Βουλής προσωπικά μία εβδομάδα νωρίτερα από την κρίσιμη ευρωσυνεδρίαση! Προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο εκ του ΣΥΡΙΖΑ ευρωβουλευτής Δημ. Παπαδημούλης επιχείρησε να υποβαθμίσει το θέμα: «Η επιτροπή Αναφορών δεν είναι και η πιο σημαντική επιτροπή για την εξέλιξη του θέματος», είπε.
Εντός των συνόρων τα πράγματα δείχνουν και είναι χειρότερα: α) όπως έχει καταγράψει ήδη η «Κ», οι εργασίες της Διακομματικής Επιτροπής έκλεισαν βιαστικά στις 27 Ιουλίου, καθώς η θητεία της έληγε την 1η Αυγούστου, β) έκλεισε με πόρισμα που συνέγραψε ένας (Χάρης Τζαμακλής, ΣΥΡΙΖΑ), με Ν.Δ. και ΚΚΕ να καταγράφουν ενστάσεις, και έναν βουλευτή (Δ. Καμμένος) να ζητεί να επισυναφθεί και δικό του κείμενο, γ) τονίστηκε πως δεν μπορούσε να κάνει τίποτα περισσότερο η Επιτροπή απ’ όσα είχε κάνει, επειδή η Βουλή ασχολείται με τα μνημονιακά και τις επ’ αυτών διαπραγματεύσεις, δ) παρά ταύτα αποφασίστηκε να δρομολογηθεί συζήτηση και ψηφοφορία στην Ολομέλεια «το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου». Συμπληρώνεται πια και το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου, μα η Ολομέλεια δεν έχει ασχοληθεί…