Αποψη: 53+ βήματα μακριά από την πραγματικότητα

Αποψη: 53+ βήματα μακριά από την πραγματικότητα

2' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η ανακοίνωση των «53+», υπό τον τίτλο «Γιατί ο Πάνος Σκουρλέτης έχει δίκιο», την επαύριο της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Κυριακή, κατέληγε ως εξής:

«Και γι’ αυτό, καλό θα είναι αυτήν τη μάχη –το να κρατήσουμε ζωντανή την κοινωνία και τη δημόσια λειτουργία της οικονομίας και της παραγωγής– να τη δώσουμε όλοι μαζί. Αλλιώς, δεν θα μπορούμε μετά να λέμε για αριστερή πολιτική “στο περιθώριο των μνημονίων”. Θα έχουμε χάσει τα εργαλεία που θα μας την επιτρέπουν», με αναφορές στην κοινή μάχη κόμματος και κυβέρνησης, που πρέπει να δοθεί εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων στην ενέργεια.

Αυτή η ανακοίνωση των εξ αριστερών του κυβερνώντος κόμματος έχει τα ίδια προβλήματα που έχει κάθε παρόμοια ανακοίνωση: αφενός, αγνοεί –σε βαθμό παρεξηγήσεως– ότι η συγκυβερνά με τους δεξιότατους ΑΝΕΛ από τον Ιανουάριο του 2015 και, αφετέρου, αγνοεί επιδεικτικά τη μνημονιακή πραγματικότητα που παρέλαβε και επέτεινε το κόμμα στο οποίο ασκεί κριτική, ενώ συνυπάρχουν όλοι αρμονικά.

Επιβεβαιώνονται όσοι λένε ότι αυτή η κυβέρνηση, αλλά και τα κόμματα που την απαρτίζουν χωριστά, απομακρύνεται βάναυσα από την πραγματικότητα; Ή, μήπως, έχουμε να κάνουμε και πάλι με κάποιο αφόρητα ξεπερασμένο φαντασιακό; Κοντολογίς, πρόκειται περί απάτης ή ψευδαίσθησης;

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός είναι ένα: υπάρχει ένας επικίνδυνος ενδιάμεσος χώρος –που στις κανονικές δημοκρατίες θα ήταν αστείος– που συνδέει εν προκειμένω την απάτη με την ψευδαίσθηση· κι αυτός δεν είναι άλλος από την υπεροψία του αφελούς. Και στις δύο περιπτώσεις, η παράκαμψη της πραγματικότητας είναι η κοινή συνισταμένη ενός κομματικού νοός που είναι λίγος για να κυβερνήσει αλλά αρκετός για να καταστρέψει. Η αφέλεια, σε τούτη την περίπτωση, δεν έχει να κάνει με την ανωριμότητα· είναι ευθέως ανάλογη της πεποίθησης ότι ο κόσμος προχωρεί με φτωχοποίηση αλλά τρέφεται με παραμύθια.

Κι αυτό είναι το ασυγχώρητο λάθος αυτής της Αριστεράς (λέω «αυτής», διότι αρνούμαι να τσουβαλιάσω όλη την Αριστερά με αυτή την εκδοχή της). Εχει υποτιμήσει, όσο κανείς άλλος στα μεταπολιτευτικά χρονικά, τον πόνο πάνω στα συντρίμμια του οποίου εξελέγη. Εχει παραδώσει τους πολίτες –τον λαό, όπως της αρέσει να τον αποκαλεί, από αδυναμία να αντιληφθεί την έννοια του πολίτη– ακριβώς σ’ εκείνους στη χλεύη των οποίων είχε επενδύσει. Και επιμένει να αγνοεί την πραγματικότητα και να μιλάει ακόμα για την «αριστερή πολιτική “στο περιθώριο των μνημονίων”».

Αυτή η «διπολική διαταραχή» του ΣΥΡΙΖΑ (άλλο το κόμμα, άλλο η κυβέρνηση), με την ταυτόχρονη παράκαμψη της πραγματικότητας –της δικής του και των πολιτών–, είναι και ο σημαίνων λόγος για την κυριαρχία της πλήρους αδράνειας της χώρας: προχωρεί προς το πουθενά, αφού η κυβέρνηση αυτοσχεδιάζει καθημερινά, κυβερνά με το ’να μάτι στον πουρέ και τ’ άλλο στο πιλάφι, με το ένα πόδι στη βάρκα της πραγματικότητας και με το άλλο σ’ εκείνη της ιδεοληψίας της.

Και οι πολίτες, κύριε; Οι πολίτες είναι απλώς ο «λαός», τον οποίον επικαλείται διαρκώς η «αριστερή ψυχή» για να μεταβιβάσει τον «πόνο» της για όσα καλείται να διαχειριστεί· είναι ο ίδιος «λαός» που δεν του δίνεται καμία ευκαιρία να σταθεροποιηθεί, να επενδύσει στο ίδιο του το μέλλον, να καταλάβει τι του γίνεται και τι μπορεί να κάνει, αφού, από τη μια, έχει τη σκληρή πραγματικότητα και, από την άλλη, τα ευχολόγια και τις παραινέσεις του κομματικού κατηχητικού του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι ώρα, όμως, να ξαναμετρηθούμε με πυξίδα την έρμη την πραγματικότητα, που είναι μία και η αυτή για όλους μας, ανεξάρτητα από τα επιμέρους ερμηνευτικά εργαλεία της. Αυτό ίσως μας βοηθήσει να δούμε, τελικά, πόσο και πόσοι δεν διέβημεν ουδένα Ρουβίκωνα παραμυθητικής υπερτροφίας. Και με τα εργαλεία της δημοκρατίας να δούμε τι χρειάζεται να κάνουμε. Η ανοχή κάποτε πιάνει ταβάνι – και ζητεί ν’ απελευθερωθεί.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή