Η επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στην Αθήνα έχει διαφορετικό συμβολισμό για τους Ελληνοαμερικανούς που ζουν στο κλεινόν άστυ. «Εζησα από κοντά την εκλογή και την πορεία του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος ήταν και ο πρώτος πρόεδρος που ψήφισα» σημειώνει με έμφαση στην «Κ» η κ. Αριάννα Τσολάκογλου, που ως φοιτήτρια στο Georgetown University, στο School of Foreign Service, στην Ουάσιγκτον, είχε την ευκαιρία να βλέπει καθημερινά τον πρόεδρο Ομπάμα. «Κυκλοφορούσε πεζή με μια πολύ διακριτική συνοδεία, τον πετύχαινα να αγοράζει μπουρίτος ή μπέργκερ, ήταν προσιτός στον κόσμο, συνομιλούσε με μαθητές και φοιτητές, τους άφηνε να φωτογραφίζονται μαζί του».
Σε αίθουσα του πανεπιστημίου της ο πρόεδρος Ομπάμα υποδεχόταν τους αρχηγούς των ξένων κρατών, ενώ η ίδια παρευρέθηκε στις δύο τελετές ανάληψης καθηκόντων. «Υπήρξε ένας πολιτικός προσηλωμένος στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Τις εγχώριες αντιδράσεις, ενόψει της άφιξής του, «τις ανέμενα μεν, αλλά σε μικρότερη κλίμακα, καθώς ακόμα και οι μη υποστηριχτές του αναγνωρίζουν ότι υπήρξε ένας από τους ηπιότερους προέδρους των ΗΠΑ, ο οποίος δύο φορές μάλιστα έκανε αποτελεσματικές παρεμβάσεις προς όφελος της Ελλάδας». Οσο για τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις… «Στην Ουάσιγκτον, περιμέναμε λίγο παραπάνω στο φανάρι για να περάσει το αυτοκίνητο κάθε μέλους της κυβέρνησης, ανάλογα με το πλήθος των αυτοκινήτων που το συνόδευαν, καταλαβαίναμε, αν ήταν ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος ή κάποιος άλλος». Ο ενθουσιασμός της Αριάννας, που σχεδιάζει του χρόνου να μεταβεί εκ νέου στις ΗΠΑ για διδακτορικό, εξανεμίζεται στην προοπτική της προεδρίας Τραμπ, ενώ και έναντι της Χίλαρι Κλίντον υπήρξε συγκρατημένη. «Εύχομαι, μόνον, ο Τραμπ να μην μπορέσει να υλοποιήσει όσα έχει εξαγγείλει».
Δυσανασχετούσε χθες ο Ελληνοαμερικανός Γιάννης Γρηγόρας, που αναγκάστηκε να ξεκινήσει από τις 6 π.μ. για το γραφείο του, «εξαιτίας των ΜΜΜ, όμως, όχι εξαιτίας του προέδρου». Ο 39χρονος Ελληνοαμερικανός, που δραστηριοποιείται στα τουριστικά, δεν κρύβει τη συμπάθειά του για τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ. «Τον έχω, άλλωστε, ψηφίσει με επιστολική ψήφο» υπενθυμίζει ο κ. Γρηγόρας, που το 2002 επέλεξε να εγκατασταθεί στην πατρίδα των γονιών του και έκτοτε, παρά την οικονομική κρίση, παρέμεινε πιστός στην απόφασή του. «Υποστήριξα τον Σάντερς, καθώς η υποψηφιότητα Κλίντον δεν με είχε συγκινήσει», ομολογεί, «με συνέπεια, στο τέλος να μην προσέλθω στην κάλπη». Την άποψη ότι η ελληνική ομογένεια στήριξε τον Τραμπ δεν τη συμμερίζεται. «Ηταν μοιρασμένοι στα δύο, απλώς οι ψηφοφόροι του Τραμπ προσείλκυσαν την προσοχή των media». Οσο για την επίσκεψη Ομπάμα, «με συγκινεί μεν πολύ, αλλά θα προτιμούσα να είχε έρθει έστω και έναν μήνα νωρίτερα. Νow its too late».