Οι προσπάθειες για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, πέραν της Αιγύπτου, με την Αλβανία, την Τουρκία, την Ιταλία και τη Λιβύη, έχει προσλάβει σχεδόν μεταφυσικές διαστάσεις λόγω των έντονων διπλωματικών προβλημάτων που έχει η Ελλάδα στις προσπάθειές της να υπάρξουν λύσεις.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η σχετική συζήτηση έρχεται στο προσκήνιο, αλλά όταν ο θόρυβος κοπάζει, επιβεβαιώνεται η καθηλωτική επιρροή των τουρκικών απειλών. Θυμίζουμε ότι στις 3 Οκτωβρίου 2016 με πρωτοβουλία του Καΐρου, τεχνικές επιτροπές Ελλήνων και Αιγυπτίων κάθισαν στο ίδιο τραπέζι για να συζητήσουν θέματα σχετικά με την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών των δύο χωρών. Η ελληνική πλευρά, σύμφωνα με άριστα πληροφορημένη πηγή, προσήλθε στη συνάντηση με συγκρατημένη αισιοδοξία και αποχώρησε μετά τη λήξη της απογοητευμένη, καθώς καμία πρόοδος δεν σημειώθηκε. Τι άλλαξε από τότε, άγνωστο.
Οι σχέσεις της Αθήνας με το Κάιρο εξελίσσονται θετικά και με την πλήρη στήριξη και ενθάρρυνση των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Σύμφωνα με διπλωματική πηγή, η Ουάσιγκτον έχει «σπρώξει» για την επιτυχία των τριμερών σχημάτων συνεργασίας Ελλάδας και Κύπρου με την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Οι Βρυξέλλες έχουν εντάξει το ενεργειακό και την περιοχή της Μεσογείου στη στρατηγική της Ε.Ε., δηλαδή ως ζήτημα προτεραιότητας, που αναμένεται να εγκριθεί στη Σύνοδο Κορυφής στις 15-16 Δεκεμβρίου. Κατά συνέπεια, η Ελλάδα και η Αίγυπτος ίσως μπορέσουν να ξεπεράσουν τις απειλές της Τουρκίας εντάσσοντας την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στη στρατηγική της Ε.Ε., ώστε να υπάρχουν και οι αναγκαίες δικλίδες ασφαλείας. Προβλήματα οριοθέτησης έχει η Ελλάδα και με τη Λιβύη, ο Λίβανος με το Ισραήλ, το Ισραήλ με την Παλαιστίνη και εσχάτως η Ιταλία με την Τυνησία. Η Ρώμη ανακάλυψε ότι η οριοθέτηση με τη μέθοδο της μέσης γραμμής τής έχει αποστερήσει σημαντικούς πόρους και τώρα θέλει να επανεξετάσει τη συμφωνία που επηρεάζει μάλλον και τη στάση της έναντι της Ελλάδας.