Γλαφυρή αποτύπωση του περιβάλλοντος νέου διπολισμού που διαμορφώνεται στο πολιτικό σκηνικό ήταν η χθεσινή εφ’ όλης της ύλης αντιπαράθεση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή. Οι κ. Αλέξης Τσίπρας και Κυριάκος Μητσοτάκης συγκρούστηκαν σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους, ενώ κατέστη προφανές ότι σε «μήλον της έριδος» εξελίσσεται ο χώρος του Κέντρου, μετά και την κινητικότητα που αναπτύσσεται εκεί και αποκτά σημάδια δυναμικής. Με τις χθεσινές τοποθετήσεις τους οι πολιτικοί αρχηγοί έδωσαν σαφές περίγραμμα της στρατηγικής τους, όπως αυτή διαμορφώνεται στη δεδομένη συγκυρία, θέτοντας διλήμματα, αναδεικνύοντας στόχους, προσδιορίζοντας τα διακυβεύματα του επόμενου διαστήματος.
Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή ελάχιστα περιορίστηκε στο θέμα για το οποίο προκλήθηκε, το αγροτικό ζήτημα, και εξ αρχής κατέστη εμφανές ότι η επιλογή των «πρωταγωνιστών» ήταν να οριοθετήσουν τη θέση και τις επιδιώξεις τους στο μεταλλασσόμενο πολιτικό περιβάλλον, όπως αυτό διαμορφώνεται από την πίεση που ασκείται στην κυβέρνηση για το κλείσιμο της αξιολόγησης, από τη στασιμότητα που εξακολουθεί να υφίσταται στη διαπραγμάτευση, από τις ζυμώσεις στην εκλογική βάση, από τα πρώτα δείγματα ενός μετασχηματισμού με βασικές συνιστώσες το νέο τοπίο στην Ευρώπη μετά το Brexit, τις εκλογικές αναμετρήσεις σε Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία αλλά και την εποχή Τραμπ που ανατέλλει πέραν του Ατλαντικού.
Κατέστη περισσότερο από σαφές ότι οι ισχυροί παράγοντες του νέου διπολισμού –ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.– πρωτίστως επιδιώκουν σε αυτό το μεταλλασσόμενο τοπίο να ισχυροποιήσουν τη θέση τους, να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους. Ωστόσο, με βάση και τις ευρύτερες διεργασίες στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο, η στρατηγική τους διαφοροποιείται. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε χθες να διεκδικεί διείσδυση στον χώρο του πολιτικού Κέντρου όχι με όρους πολιτικής συμμαχίας, αλλά μέσω προσπάθειας να συγκρατήσει το εκλογικό σώμα που προερχόμενο από εκεί τον έφερε στην εξουσία. Η επιλογή αυτή εν πολλοίς υπαγορεύεται από την άρνηση του ΠΑΣΟΚ να ανταποκριθεί στην προσπάθεια από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ να ανακινήσει ζήτημα αλλαγής του εκλογικού νόμου με αυξημένη πλειοψηφία, ώστε να ισχύσει από τις αμέσως επόμενες εκλογές. Υπό το βάρος αυτής της εξέλιξης, ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε ιδιαίτερα επιθετικός έναντι της κ. Γεννηματά, στην οποία επέλεξε να αποδώσει διαχρονικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ, με αιχμή τη συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. Και προεξόφλησε, «κλείνοντας το μάτι» στους ψηφοφόρους, ότι ο κόσμος δεν θα ακολουθήσει την επιλογή της κ. Γεννηματά να τα δώσει όλα στον κ. Μητσοτάκη, όπως είπε.
Στον αντίποδα, ο επικεφαλής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίστηκε χθες να ζητεί από τώρα ξεκάθαρο πλαίσιο, εντός του οποίου κάλεσε τις πολιτικές δυνάμεις να λάβουν συγκεκριμένη θέση. Περιέγραψε ένα σαφές δίπολο με το συνακόλουθο δίλημμα ανάμεσα στον λαϊκισμό και τον τυχοδιωκτισμό, από τη μια, και τις δυνάμεις της μεταρρύθμισης και της αλλαγής, από την άλλη. Ο κ. Μητσοτάκης κατέστησε σαφές ότι η δική του επιλογή είναι όλοι να τοποθετηθούν ξεκάθαρα από τη μια ή την άλλη πλευρά, προκειμένου οι διαχωριστικές γραμμές να είναι σαφείς και όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αλλά και να προσδιορίσουν εγκαίρως τη στάση τους απέναντι στα κρίσιμα διλήμματα που αφορούν το μέλλον. Οπως είπε χαρακτηριστικά, ουδετερότητα δεν μπορεί να υφίσταται στη δεδομένη συγκυρία. Ο επικεφαλής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσεγγίζει τη διεκδίκηση της εξουσίας με όρους μιας εκ των προτέρων συμφωνίας αρχών για το βασικό πολιτικό πλαίσιο της επόμενης ημέρας και απηύθυνε το ανάλογο προσκλητήριο χθες.
Για την ώρα η κ. Φώφη Γεννηματά, που εμφανίσθηκε επικριτική και προς τις δύο πλευρές, εμφανίζεται ως υπέρμαχος της ανάγκης μιας «μεγάλης συνεννόησης», προκειμένου να επέλθει εθνική συναίνεση στα κρίσιμα ζητήματα. Το πολωτικό σκηνικό της χθεσινής συζήτησης δεν φάνηκε να ευνοεί μια τέτοια εξέλιξη.