«Όταν έχεις μία αδύνατη ομάδα, όπως είναι τώρα η ομάδα που μας κυβερνά, αυτή τελικά υπογράφει τα πάντα» δήλωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης σε συνέντευξή του.
«Οι διαπραγματεύσεις των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ καταλήγουν πάντα εις βάρος της κοινωνίας. Ο κ. Τσίπρας έχει συμφωνήσει ότι πάμε για πρόσθετα μέτρα», τόνισε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο TV Κόσμος της Ρόδου και πρόσθεσε ότι μοναδική έγνοια της κυβέρνησης είναι πότε θα αρχίσουν να εφαρμόζονται τα μέτρα. «Ο κ. Τσίπρας προτιμούσε να εφαρμοστούν τα νέα μέτρα από το 2020 για να έχει ολοκληρώσει μία θητεία και μετά να έρθει ο λογαριασμός», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης υπογράμμισε ότι «αποδεικνύεται από τις εξελίξεις ότι οι καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης φέρνουν ένα μεγάλο αρνητικό λογαριασμό στη χώρα» καθώς «καθυστερούμε και την παθαίνουμε σαν την επαρχιακή ομάδα που παίζει με την Μπαρτσελόνα». Συγκεκριμένα μιλώντας για τις καταστροφικές συνέπειες των καθυστερήσεων αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η χώρα φαίνεται να χάνει το τρένο του QE που θα έφερνε «πρακτικά φτηνότερο χρήμα για τη χώρα και για τις τράπεζες», στη «δημιουργία αβεβαιότητας στην οικονομία με αποτέλεσμα πολλές μεγάλες επενδύσεις να παγώσουν» και τέλος στην εκροή καταθέσεων από τις τράπεζες λόγω της ανασφάλειας που επικρατεί στη χώρα.
Αναφορικά με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών ο επικεφαλής του Ποταμιού επεσήμανε ότι «ο κ. Τσίπρας θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να κάνει εκλογές αν αρχίσουν να εφαρμόζονται αυτά τα μέτρα, καθώς είχε υποσχεθεί πριν λίγους μήνες ότι θα κλείσουν την αξιολόγηση χωρίς ούτε ένα ευρώ επιβάρυνση» και πρόσθεσε ότι ένα από τα μεγαλύτερα διαχρονικά προβλήματα της χώρας είναι ότι «οι πολιτικοί αντί να πάρουν το ρίσκο από την αρχή και να πουν αλήθειες στον κόσμο –ακόμα και δυσάρεστες αλήθειες- γίνονται δημαγωγοί».
Απαντώντας σε ερώτηση για τα ταξίδια του κ. Παππά στη Βενεζουέλα ο κ.Θεοδωράκης αναφέρθηκε στις αποκαλύψεις της γαλλικής εφημερίδας Liberation, η οποία είχε παρουσιάσει στοιχεία για τα κόμματα που χρηματοδοτεί η Βενεζουέλα, όπως οι Podemos. «Εμείς έχουμε θέσει μια σαφή ερώτηση: ως που φτάνουν οι σχέσεις και η υποστήριξή σας στον Μαδούρο; Γιατί ο καθένας μπορεί να έχει κάποιο πολιτικό πιστεύω, αλλά όταν κινείσαι στη Βενεζουέλα, και δεν το έχεις δηλώσει καν στην πρεσβεία, όταν μπαίνεις σε ιδιωτικά αεροσκάφη, όταν μιλάς με ανθρώπους-επιχειρηματίες του καθεστώτος τότε δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα» δήλωσε χαρακτηριστικά. «Πρέπει να συνεχιστούν οι έρευνες και πρέπει οι πολιτικοί που έχουν σχέση με τέτοια καθεστώτα να απολογούνται στον ελληνικό λαό. Γιατί εδώ ισχύει και το δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι. Εγώ δεν είμαι με τον Μαδούρο. Πιστεύω ότι έχουμε ένα καλύτερο μέλλον να διεκδικήσουμε από τα συσσίτια του Μαδούρο», επεσήμανε.
Ερωτώμενος για την υποτιθέμενη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να πατάξει τη διαπλοκή και να «επαναστατήσει» απέναντι στους εργολάβους υπογράμμισε ότι «η παρούσα κυβέρνηση είναι ο καλύτερος φίλος των εργολάβων».
«Προφανώς υπάρχει και μια πατρική σχέση γιατί πολλά από τα παιδιά που κυβερνούν σήμερα, όπως και ο κ. Τσίπρας, είναι γιοί εργολάβων. Η χώρα προφανώς έχει ανάγκη από μεγάλα έργα αλλά πρέπει όλα αυτά να γίνονται προς όφελος των πολλών και με καθαρές, διάφανες συμφωνίες» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ευθύνες επέρριψε και στις κυβερνήσεις Παπανδρέου- Καραμανλή. «Η μεγάλη ευθύνη του Καραμανλή και του Παπανδρέου είναι ότι τότε ξέραμε ότι η κρίση έρχεται. Και είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι τους έπιασαν και τους δύο και τους είπαν “Έρχεται το τσουνάμι. Είστε οι μόνοι που, σε συνεργασία, μπορείτε να σώσετε τη χώρα”. Τότε ήταν μεγάλη η δύναμη του Καραμανλή στη Νέα Δημοκρατία και του Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ. Αν τότε, εκείνη την στιγμή, υπήρχε μια πατριωτική συνείδηση και έβγαιναν και έλεγαν “Παραμερίζουμε τις διαφορές μας. Η χώρα έχει μεγάλο πρόβλημα. Για τρία χρόνια, θα σώσουμε τη χώρα” θα γίνονταν και οι δύο εθνικοί ήρωες», σχολίασε.
Απαντώντας σε ερώτηση για την κυβέρνηση που έχει ανάγκη η χώρα, ανέφερε πως «Εάν βρισκόταν μια ομάδα στην ηγεσία της χώρας που τα χέρια τους είχαν βγάλει ρόζους από τη δουλειά –οποιαδήποτε δουλειά- θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Τα τελευταία χρόνια μας κυβερνούν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Τα παιδιά του κομματικού σωλήνα – αυτοί που δεν είχαν ποτέ ανάγκη να δουλέψουν γιατί ήταν μέσα σε ένα κόμμα, ασφαλείς, άρα δεν έχουν επαφή με το τι συμβαίνει στην αγορά – και τα πλουσιόπαιδα και οι διάδοχοι».