Η δίκη για την εγκληματική δράση μελών του σκληρού πυρήνα της Χρυσής Αυγής, με προφανές το πολιτικό της πρόσημο, ανήκει σε εκείνες τις δίκες που σηματοδοτούν την ανάγκη προστασίας της δημοκρατίας και των θεσμών. Ωστόσο φαίνεται πως εξελίσσεται, δυστυχώς από καιρό, σε ενδεικτική περίπτωση αδυναμίας της πολιτείας να αποδοθεί δικαιοσύνη έγκαιρα και σε χρόνο εύλογο.
Η δίκη (που συμπλήρωσε ήδη δύο χρόνια, ξεκίνησε στις 20 Απριλίου του 2015 και πέρασε σαράντα κύματα μέχρις ότου η υπόθεση αρχίσει να εκδικάζεται με κάποια κανονικότητα – όχι ότι δεν υπάρχουν ακόμα και σήμερα προβλήματα) δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί πριν από το 2018(!) καταδεικνύοντας πλήρως τις παθογένειες του δικαστικού μας συστήματος και τις υστερήσεις της πολιτείας.
Η υπόθεση της Χ.Α., που έφθασε στη Δικαιοσύνη με καθυστέρηση και μετά τη στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα τον Σεπτέμβριο του 2013 στο Κερατσίνι, απασχόλησε τις αρμόδιες δικαστικές αρχές επί μήνες πριν φθάσει στο ακροατήριο. Οι ανακρίσεις που ανατέθηκαν αρχικά στον τότε ειδικό ανακριτή Διαφθοράς Σπύρο Γεωργουλέα, γρήγορα πέρασαν στο εφετείο και στις ειδικές ανακρίτριες Iωάννα Κλάπα και Μαρία Δημητροπούλου, οι οποίες με τη συνδρομή του έμπειρου εισαγγελέα Ισίδωρου Ντογιάκου, που επόπτευσε των πολύμηνων ανακρίσεων, κατέληξαν σε απόδοση κατηγοριών σε ευρύτατο κύκλο εμπλεκόμενων προσώπων και πρωτίστως σε όλη την –τότε– κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος της Χρυσής Αυγής.
Η απόδοση κατηγοριών για σωρεία εγκληματικών δράσεων, και κυρίως η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης που ασκήθηκε από την αρχή των ερευνών από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαρ. Βουρλιώτη και στοιχειοθετήθηκε κατά την πολύμηνη ανάκριση, οδήγησε στο εδώλιο τελικά 69 άτομα για πράξεις βίας, με κορωνίδα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Επιτομή της εγκληματικής δράσης της οργάνωσης αποτέλεσε η εισαγγελική πρόταση προς το Συμβούλιο Εφετών του εισαγγελέα Ισίδωρου Ντογιάκου, ο οποίος σε 703 σελίδες περιέγραψε λεπτομερώς και με ακρίβεια γιατί ο σκληρός πυρήνας της Χ.Α. είναι εγκληματική οργάνωση και ποια εγκλήματα έχει διαπράξει. Το Συμβούλιο Εφετών με πρόεδρο την Ισιδώρα Πόγκα υιοθέτησε την πρόταση Ντογιάκου και έστειλε στο εδώλιο τους 69 κατηγορουμένους μεταξύ των οποίων ο αρχηγός της Χ.Α. Νίκος Μιχαλολιάκος και οι τότε βουλευτές του κόμματος.
Από την έναρξη της δίκης, τον Απρίλιο του 2015, τότε στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, τα πολιτικά στελέχη της Χ.Α. που είναι κατηγορούμενοι, επέλεξαν να μην εμφανιστούν στο δικαστήριο, επιχειρώντας να ελαχιστοποιήσουν την πολιτική σημασία της παραπομπής τους σε δίκη και να αποσυνδέσουν την εικόνα της ηγεσίας του κόμματος από το βαρύ κατηγορητήριο και τη βάσανο του εδωλίου.
Τους μήνες που ακολούθησαν, δεν εμφανίστηκαν ποτέ στο ακροατήριο, ενώ από το σύνολο των κατηγορουμένων λίγοι είναι εκείνοι που κατά καιρούς παρίστανται στο εδώλιο προκαλώντας με τη στάση τους την αντίδραση των συγγενών και των συνηγόρων των θυμάτων.
Παλινωδίες
Στα δύο χρόνια ακροαματικής διαδικασίας και ύστερα από παλινωδίες μηνών προκειμένου η δίκη να διεξάγεται τουλάχιστον σε τακτά χρονικά διαστήματα και στο εφετείο της Αθήνας –κάτι που ακόμα και σήμερα άλλοτε γίνεται και άλλοτε όχι–, παρά τις τεράστιες προσπάθειες που καταβάλλει το δικαστήριο, η δίκη έχει ακόμα χρόνο για να ολοκληρωθεί.
Εως τώρα έχουν εξεταστεί και ερευνηθεί η στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που υπήρξε και η εμβληματική εγκληματική πράξη της Χ.Α., η οργανωμένη επίθεση μελών της Χρυσής Αυγής κατά μελών και στελεχών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, η δολοφονική επίθεση μελών της Χ.Α. σε Αιγύπτιους ψαράδες στο σπίτι τους στο Πέραμα και οι επιθέσεις σε στέκι αντιεξουσιαστών στην Ηλιούπολη, ενώ απομένουν πολλές ακόμα επιθέσεις και βίαιες ενέργειες που περιλαμβάνονται στο βαρύ κατηγορητήριο, που όμως δεν έχουν απασχολήσει το δικαστήριο.
Καθοριστικός παράγων, τα πολιτικά στελέχη
Το τέλος της δίκης και η απόδοση δικαιοσύνης για τα θύματα της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής δεν εκτιμάται ότι θα επέλθει πριν από τα μέσα του 2018, στην καλύτερη περίπτωση. Μπορεί μάλιστα ο χρόνος ολοκλήρωσης της δίκης να μετατεθεί και άλλο, αν τελικά αποφασίσουν, κάτι που δεν πιθανολογείται, τα πολιτικά στελέχη κατηγορούμενοι στη δίκη να απολογηθούν.
Ενδεικτικό του χρόνου που θα χρειαστεί προκειμένου να ολοκληρωθεί η δίκη της Χ.Α. είναι το γεγονός ότι μόνον για τις αγορεύσεις των συνηγόρων, που ξεπερνούν τους 200, εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν κάποιοι μήνες.
Βεβαίως η βραδύτητα διεξαγωγής της δίκης οδήγησε προ πολλού στη λήξη όλων των 18μήνων, με αποτέλεσμα όλοι οι κατηγορούμενοι, ακόμα και ο Γιώργος Ρουπακιάς που κατηγορείται ως φυσικός αυτουργός της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, να είναι έξω με περιοριστικούς όρους.
Μετά ταύτα το δικαστικό μας σύστημα, που πάσχει από παθογένειες ετών και σωρεία αγκυλώσεων και προβλημάτων, φαίνεται πως δεν μπορεί ούτε και την εμβληματική για τη δημοκρατία δίκη της Χ.Α. να φέρει έγκαιρα εις πέρας, ενώ η πολιτεία δεν έχει συμβάλει όσο θα έπρεπε –με κατάλληλη αίθουσα και λοιπά– για να προχωρήσει γρήγορα η δίκη. Πάντως το δικαστήριο κάνει ό,τι μπορεί και η πρόεδρος Μαρία Λεπενιώτου γράφει σελίδες μεγάλης προσπάθειας καθημερινά μέσα στη δικαστική αίθουσα, επιχειρώντας και η δίκη να προχωρεί και το κύρος της δικαιοσύνης να διασωθεί και δικαιοσύνη να αποδοθεί, εντέλει. Τραγική φιγούρα πάντως επί καθημερινής βάσεως στη δίκη η μητέρα του Παύλου Φύσσα που σηκώνει τον δικό της σταυρό.