Παράλληλα με τη διαχείριση των κρίσεων στις σχέσεις με τη Δύση, την Ε.Ε., τις ΗΠΑ, τη νέα στρατηγική συνεργασία με τη Μόσχα και τον διάλογο με την Τεχεράνη, η Τουρκία επιδιώκει να ανοίξει τον δρόμο για νέες εξελίξεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, οι οποίες θα εξασφαλίσουν και θα κατοχυρώσουν τον ρόλο της στο ενεργειακό-οικονομικό και διπλωματικό πεδίο της ευρύτερης περιοχής. Σύμφωνα με πηγή μας, σε περίπτωση που χρειαστεί και εξαντληθούν όλα τα περιθώρια διαλόγου και συνεννόησης, η Aγκυρα δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσει για περιορισμένο χρονικό διάστημα και με περιορισμένη εμβέλεια το hard power της με απώτερο στόχο «την ευθυγράμμιση όλων των εμπλεκόμενων πλευρών με τις επιταγές του νέου πλαισίου συνεργασίας και διαλόγου».
«Καμία δύναμη δεν μπορεί να αποκλείσει την Τουρκία από το ενεργειακό και διπλωματικό προσκήνιο. Oπως και η Τουρκία δεν μπορεί να εξασφαλίσει, σε τελική ανάλυση, την επίτευξη των στόχων της αποκλειστικά με τη χρήση του hard power (στρατιωτικά και άλλου είδους μέσα πίεσης) και δίχως τον διάλογο», επισημαίνει η πηγή μας, η οποία τονίζει ότι στο «δυτικό μέτωπο», στη νέα περίοδο, η Aγκυρα στρέφει την προσοχή της σε τρία πεδία, στην πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων στο Αιγαίο, στο μέλλον του κυπριακού ζητήματος και τη συνεργασία των γειτονικών χωρών στο πεδίο του φυσικού αερίου.
Στο Αιγαίο, η τουρκική πλευρά εμφανίζεται πρόθυμη να διατηρήσει το κλίμα της ελεγχόμενης έντασης για το επόμενο διάστημα. Σε καμία περίπτωση, ωστόσο, η τουρκική πλευρά δεν δείχνει να επιδιώκει τον εκτροχιασμό των εξελίξεων. Ωστόσο, η επιφυλακτικότητά της δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως ένα σημάδι αδυναμίας από την ελληνική πλευρά. Ενα άλλο ζήτημα, στο οποίο εστιάζει η τουρκική πλευρά, είναι αυτό των Τούρκων πραξικοπηματιών που βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα. Η Αγκυρα δηλώνει ότι η εξομάλυνση στα ελληνοτουρκικά δεν πρόκειται να λάβει χώρα δίχως μια γεφυρωτική φόρμουλα σε αυτό το ζήτημα, το οποίο έχει αναστατώσει και εξοργίσει την τουρκική πλευρά.
Σύμφωνα με τις πηγές μας, στο κυπριακό ζήτημα, η τουρκική πλευρά θεωρεί τον εαυτό της «προδομένη» από την ηγεσία του Νίκου Αναστασιάδη και τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς υποστηρικτές του. Στο Κυπριακό η ελληνοκυπριακή πλευρά και η διεθνής κοινότητα έδωσαν στην τουρκική πλευρά υποσχέσεις, οι οποίες, κατά την άποψή της, δεν τηρήθηκαν. Γι’ αυτό, σε περίπτωση που ο κ. Αναστασιάδης επιλέξει να εστιάσει στις επικείμενες εκλογές και να κλείσει προσωρινά το κεφάλαιο του Κυπριακού, η τουρκική πλευρά δεν αποκλείεται να εστιάσει σε εναλλακτικές φόρμουλες, λ.χ. σε φόρμουλα δύο κρατών ή στο μοντέλο Γιβραλτάρ κ.ο.κ.
Ενα άλλο ζήτημα, το οποίο απασχολεί την τουρκική πλευρά σε σχέση με το Κυπριακό, είναι οι εξελίξεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Ως γνωστόν, η Λευκωσία, σε συνεργασία με τον ξένο παράγοντα, ξεκινά νέο κύκλο ερευνών στην κυπριακή ΑΟΖ. Η Τουρκία απαντά στέλνοντας στην Κύπρο το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός Χαϊρεντίν Πασά», το οποίο υποστηρίζεται από ένα μικρότερο ερευνητικό σκάφος και ένα πολεμικό πλοίο.
Οι πληροφορίες της «Κ» δείχνουν ότι η Αγκυρα προσεγγίζει το ζήτημα πολυδιάστατα. Από μια υπάρχει η τεχνητή πτυχή του όλου ζητήματος. Η ΑΟΖ και τα θαλάσσια σύνορα της Τουρκίας «συγκρούονται» με αυτά της Κύπρου και της Ελλάδας. Από την άλλη, υπάρχει η ενεργειακή πτυχή. Ο περίγυρος του προέδρου Ερντογάν, η οικογένεια του γαμπρού του, μεγάλες τουρκικές εταιρείες που διατηρούν συνεργασία με την τουρκική κυβέρνηση, επενδύουν μεγάλες ελπίδες στα ενεργειακά κοιτάσματα της Μεσογείου. Αυτοί οι κύκλοι θεωρούν ότι οι ίδιοι και η Τουρκία θα εξασφαλίσουν μεγάλα κέρδη από τη μεταφορά του ισραηλινού και αιγυπτιακού φυσικού αερίου στη Δύση.