«Η Λουκά της Αριστεράς» απειλεί να χτυπήσει απόψε τα μεσάνυχτα το Φεστιβάλ Αθηνών. • Στο Προαύλιο της Πειραιώς 260 θα λάβει χώρα «δρώμενο» • το οποίο, εκτός ποικίλων άλλων, αναφέρεται και στους εκτελεσθέντες από τους ναζί στο Δίστομο. • Το ζήτημα όμως είναι ότι το παρουσιάζουν Γερμανοί • στους οποίους ως γνωστόν δεν επιτρέπει η Αρχηγός Ζωή να τιμούν τη μνήμη των θυμάτων του Διστόμου. • Οπότε θρίλερ η κατάσταση • -θα Πλεύση ή δεν θα Πλεύση τα μεσάνυχτα στο Φεστιβάλ «Η Λουκά της Αριστεράς»; •
Διότι έτσι ακούω να την χαρακτηρίζουν τελευταία όλο και περισσότεροι σε ποικίλα media. • Δικαιούται τον τίτλο, αφού τον διεκδικεί μετά μανίας λόγω και έργω. • Την δε Αφροδίτη Μάνου άκουσα να την χαρακτηρίζουν ως «Η Λουκά του Σύριζα» • -φαντάσου δηλαδή τα νεύρα της κυρίας Λουκά με τα κλεψίτυπα που παράγει αυθαιρέτως το καλούπι της. •
Στο Φεστιβάλ Αθηνών κοχλάζουν πάντως ευρηματικότης και τόλμη: • Με το προαναφερθέν «δρώμενο» λ.χ., • όπου κυριαρχεί το έργο του Σούμαν «Ο έρωτας του ποιητή», • «διερευνάται η επιρροή του συνθέτη στην ποπ και αβανγκάρντ ροκ σκηνή της Γερμανίας». • Αλλά στο έργο έβαλαν και υπότιτλο • -«ή Η Επιστροφή των Εφιππων Πτωμάτων»- • ο οποίος «παραπέμπει στην ομώνυμη ισπανική ταινία τρόμου: • οι νεκροί σηκώνονται από τους τάφους τους καθώς αφυπνίζονται οι μνήμες • -στην προκειμένη περίπτωση οι μνήμες των εξοργισμένων, σφαγιασμένων κατοίκων του Διστόμου», • μας πληροφορεί το Φεστιβάλ • (διότι αλλιώς πώς να καταλάβουμε τι συμβαίνει μεταξύ Σούμαν, ποπ-ροκ, ταινίας τρόμου και Διστόμου) • και προσθέτει: • «Μια βραδιά ρομαντισμού που στηλιτεύει τα κέντρα ελέγχου πολιτικής ορθότητας…». • (Ααα. Είπα κι εγώ). • «Μια βραδιά», καταλήγει το Φεστιβάλ (sic καταsic) • «με παραψημένα γερμανικά κεφτεδάκια και μπόλικο ούζο. • Θα χρησιμοποιηθεί μηχανή του κιμά -φυσικά». • Φυσικά βρε· φτιάχνεις διαφορετικά τέτοιο τουρλουμπούκι; •
Κάποιοι ξίνισαν που χαρακτήρισα «θρασύτατο πια» τον Γαβρόγλου. • «Υπερβάλλεις». • Την απάντηση την έδωσε αυθημερόν ο ίδιος • σχολιάζοντας τις αντιδράσεις πρυτάνεων, καθηγητών, κομμάτων, ως και της Ακαδημίας Αθηνών • για την Αντιμεταρρύθμιση που ετοιμάζει στα πανεπιστήμια. • «Αρχισαν να φαίνονται» είπε «τα αντανακλαστικά εκείνων που δεν θέλουν τίποτε να αλλάξει στον τόπο μας». • Θράσος ο θρασύτατος. • Οι άλλοι «δεν θέλουν», • όχι αυτός και οι εντολείς του. • Που μας πάνε πίσω στο ’82. •
Ακόμα δεν στήθηκε ο ΕΦΚΑ • πιάσανε κιόλας έναν (;) υπάλληλο που καταχράστηκε 100 χιλιάρικα. • Να τα εκατομμυριοστήσετε παιδιά. • Της Ελλάδος παιδιά / που σκληρά πολεμάτε / για τη λαμογιάαα. •
Δεν κατάλαβα! • Μόνο η Θάνου θα γιορτάζει, επειδή της κάπνισε, τα 182 χρόνια του Αρειου Πάγου; • Θα γιορτάσω κι εγώ τα 18 χρόνια του Υποβολείου. • Σιγά μην κωλώσω που λείπει ένα 2. •
«Ακου “κούφος πρύτανης”, άκου γλώσσα!» • άκουσα διαφόρους αυτές τις μέρες • -πέρα απ’ όλα τα άλλα γραφικά που σχολιάστηκαν. • «Τι εξεζητημένη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν τότε μερικοί λόγιοι» απεφάνθησαν κάποιοι. • Δεν τους αδικώ. • Απλώς δεν έχουν συνείδηση πόσο έχει φτωχύνει από τότε μέχρι σήμερα το λεξιλόγιό μας. • Διότι «τότε» λεγόταν και γραφόταν ακόμα η λέξη «κούφος». • Κι όχι μόνο από Θεοτοκάδες. • Ακόμα και απλά, λαϊκά τραγούδια, σουξέ της εποχής, χρησιμοποιούσαν λέξεις που σήμερα σιγούν: • «Γέλα, αγάπα και τραγούδα / ο καιρός γοργά περνά / γέλα αγάπα και τραγούδα / είν’ όλα εφήμερα και όλα φρούδα…» •
Αντε να πεις σήμερα «φρούδα». • Θα σκεφτούν ότι δεν μπορείς να πεις το λάμδα. • Και το λες ρο.