Το τετραήμερο για το οποίο η κυβερνητική ηγεσία προετοιμάζεται πυρετωδώς τις τελευταίες εβδομάδες βρίσκεται προ των πυλών και στο Μέγαρο Μαξίμου εισέρχονται στην τελική ευθεία για την υποδοχή του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα, το διήμερο Πέμπτη και Παρασκευή και για την άνοδο του κ. Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη αμέσως μετά, για την ομιλία στο Βελλίδειο το Σάββατο και την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου την Κυριακή.
Λίγο πριν από την έλευση του κ. Μακρόν στην Ελλάδα, η επίσκεψη αποκτά πρόσθετο ενδιαφέρον, ιδιαίτερα όσον αφορά τη διάσταση των γεωπολιτικών ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή, έπειτα από το ξεκάθαρο μήνυμα του Βερολίνου προς την Αγκυρα, αναφορικά με την ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας. Εξέλιξη που επηρεάζει δυναμικά μία σειρά από ζητήματα ιδιαίτερης βαρύτητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως η διαχείριση των μεταναστευτικών – προσφυγικών ροών, η διαμόρφωση διαδρόμων για τη μεταφορά ενέργειας και ευρύτερα η σταθερότητα στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Στο πρωθυπουργικό επιτελείο εκτιμούν ότι η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στην Ελλάδα θα αποτελέσει το έναυσμα για να ανοίξει δυναμικά στην Ε.Ε. η συζήτηση για μια διαφορετική αρχιτεκτονική στο εσωτερικό της, που θα «απαντήσει» περισσότερο αποτελεσματικά στα ζητήματα που γεννούν η οριστική υπέρβαση της παρούσας κρίσης και η αποτροπή του κινδύνου ανάλογων κρίσεων στο μέλλον. Βεβαίως, στο Μαξίμου δεν συμμερίζονται τις αλλαγές στα εργασιακά που ο κ. Μακρόν προωθεί στη Γαλλία. Επισημαίνουν, ωστόσο, κυβερνητικές πηγές ότι ήταν εξαρχής σαφής η διαφορετική προσέγγιση στα ζητήματα αυτά και δεν αποτελεί εμπόδιο για την ανάδειξη της κοινής οπτικής σε μία σειρά από άλλα πεδία. Πέραν της «μεγάλης εικόνας», όσον αφορά την πορεία της Ε.Ε. συνολικά, στο πρωθυπουργικό επιτελείο θεωρούν ότι από την επίσκεψη Μακρόν θα αναδειχθεί ως μήνυμα η ψήφος εμπιστοσύνης στην επαναφορά της χώρας στην κανονικότητα, η οποία εμπράκτως εκδηλώνεται με το γαλλικό επιχειρηματικό ενδιαφέρον για επενδύσεις στην Ελλάδα. Εκτιμάται, δε, ο κ. Τσίπρας θα είναι σε θέση στη Θεσσαλονίκη να μιλήσει για συγκεκριμένες επενδύσεις και τις προοπτικές που αυτές θα διαμορφώσουν για αύξηση των θέσεων απασχόλησης και διοχέτευση κεφαλαίων στην ελληνική αγορά, ως αποτέλεσμα αυτού ακριβώς του ενδιαφέροντος.
Τη στιγμή, πάντως, που στο επίπεδο της οικονομίας ο κ. Τσίπρας προσπαθεί με κάθε τρόπο να προωθήσει το αφήγημα ότι η χώρα εισέρχεται σε μια νέα περίοδο σταθερότητας και ανάπτυξης, στο πεδίο της πολιτικής το άρθρο του για τον Ανδρέα Παπανδρέου προκάλεσε τουλάχιστον αμηχανία στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αποστάσεις
Μάλιστα, δημοσίως, αποστάσεις έλαβε ο κ. Γιώργος Κυρίτσης, ο οποίος εξέφρασε την άποψη (ΣΚΑΪ) ότι το άρθρο «κάνει έναν παραλληλισμό μέσα από τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ αδικείται» και πρόσθεσε ότι «προσωπικά θα τόνιζα άλλα πράγματα αν έγραφα ένα τέτοιο άρθρο». Τουλάχιστον επιφυλακτικά εμφανίζονται και άλλα στελέχη, ιδιαίτερα όσοι βρίσκονται κοντά στην κίνηση των «53+». Οι επιφυλάξεις αφορούν το κατά πόσον μπορεί να ωφελήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, που ήρθε στην εξουσία ως κάτι νέο, η αναζήτηση σημείων αναφοράς στο παρελθόν. Από ορισμένους, μάλιστα, ετέθη και θέμα πολιτικής ευγένειας και κατά πόσον ήταν σωστό να δημοσιευθεί το άρθρο στην ημερομηνία αυτή που έχει ιδιαίτερο συμβολισμό για το ΠΑΣΟΚ.
«Ο,τι είναι η Μπαρτσελόνα στο ποδόσφαιρο»
Τον κύκλο επισκέψεων σε επιτυχημένες επιχειρήσεις συνέχισε χθες ο κ. Αλ. Τσίπρας, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την παρουσία του στη ΔΕΘ. Σειρά είχε αυτή τη φορά η Apivita, την οποία ο πρωθυπουργός παρουσίασε ως υποδειγματική επιχείρηση που ήκμασε αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Δήλωσε, μάλιστα, πως «ό,τι είναι η Μπαρτσελόνα στο ποδόσφαιρο, είναι η Apivita για τα προϊόντα της», κάνοντας αναφορά στην εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου της εταιρείας από τον ισπανικό όμιλο Puig. Ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε και πάλι αισιόδοξος ότι η χώρα βρίσκεται στην είσοδο σε περίοδο ανάπτυξης και σταθερότητας. Φρόντισε, ωστόσο, να επισημάνει ότι «το πέρασμα σε μια άλλη εποχή για τη χώρα και για την οικονομία δεν θα έρθει χωρίς να αξιοποιήσουμε τον νου, τη γνώση, τις εμπειρίες. Κυρίως, όμως, να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής γης». Αναφέρθηκε, επίσης, στην ανάγκη να καθιερωθεί ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που αναπτύχθηκε ως εξαίρεση, και το οποίο θα είναι συμβατό με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής γης, θα πολλαπλασιάζει την προστιθέμενη αξία, θα επικεντρώνεται στη διαρκή βελτίωση της ποιότητας και θα έχει ως συστατικό στοιχείο τον σεβασμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων.