Χρυσή Αυγή: Το παρασκήνιο πίσω από τις ανεξαρτητοποιήσεις Κουκούτση – Μίχου

Χρυσή Αυγή: Το παρασκήνιο πίσω από τις ανεξαρτητοποιήσεις Κουκούτση – Μίχου

3' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η δεύτερη, εντός λίγων μηνών, πράξη ανεξαρτητοποίησης μέλους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, οι ισχυρισμοί τους αναφορικά με μια «κινητικότητα» εντός του κόμματος, και η σιωπή ως πρώτη αντίδραση της ηγεσίας, έρχονται να προσδώσουν νέες διαστάσεις στις εξελίξεις οι οποίες καταγράφονται το τελευταίο διάστημα στο κόμμα του οποίου οι επικεφαλής υπό την καθοδήγηση του Ν. Μιχαλολιάκου, είναι υπόδικοι. Υπόδικοι, αλλά και στιγματισμένοι για λόγια και πράξεις βίαιης μισαλλοδοξίας, για τα νεοναζιστικά σύμβολά τους, και για την πίστη τους σε ό,τι απεχθές εξέφρασε η χούντα στην Ελλάδα.

Μετά τον Δημ. Κουκούτση (Μεσσηνίας) που έκανε την κίνησή του τον περασμένο Μάρτη, χθες ήταν ο Ν. Μίχος (Εύβοιας) που προχώρησε σε «ανεξαρτητοποίηση» έναντι του κόμματος υπό τις σημαίες του οποίου εκλέχτηκαν στη Βουλή. Οπως και τότε, έτσι και τώρα, η Χ.Α. απέφυγε επισήμως να αντιδράσει, μέσω σχολιασμού των συγκεκριμένων έως πρότινος στελεχών της. Αυτό έχει επιπρόσθετο ενδιαφέρον για όποιον παρακολουθεί τις διεργασίες σε όλο το φάσμα του πολιτικού σκηνικού, δεδομένων αφενός του βίαιου χαρακτήρα της συγκεκριμένης ηγεσίας, και αφετέρου του ακραίου τρόπου αντιδράσεών της σε ενοχλητικές για την εικόνα που θέλει να καλλιεργήσει εξελίξεις. Πολύ δε περισσότερο, καθώς αμφότεροι σε δηλώσεις τους κάνουν λόγο για εμφάνιση στις τάξεις του συγκεκριμένου κόμματος κάποιων «παράξενων» νέων προσώπων. Προς αποφυγή κάθε έννοιας «παρεξήγησης», πρέπει εξαρχής να σημειωθεί ότι οι δύο βουλευτές δηλώνουν υπηρήφανοι για την διαδρομή τους εντός του συγκεκριμένου φορέα, και για τις γνωστές αντιλήψεις που εκφράζει.

«Στο κίνημα παρεισέφρησαν κάποιοι όψιμοι εθνικιστές, γυρολόγοι της πολιτικής, παλαιάς κοπής κομματάρχες» ανέφερε αρχικά ο Δημ.Κουκούτσης, κάνοντας παράλληλα λόγο για «βαρίδια», και για «αγράμματους ξερόλες». Ο Ν.Μίχος σε ίδιο μήκος κύματος, λίγους μήνες αργότερα, αναφέρεται σε «τυχοδιώκτες, αλλοθωρίζοντες καιροσκόπους, όψιμους εθνικιστές της πλάκας και της αρπαχτής». Η «ταυτότητα» των εμφανιζόμενων νέων προσώπων, στους οποίους αναφέρονται οι δύο –πρωταγωνιστές της δράσης της ΧΑ στα πρώτα της χρόνια- παραμένει επί του παρόντος άγνωστη στο ευρύ κοινό. Σε μια οργάνωση που έχει, εκτός όλων των άλλων και για ευνόητους λόγους, τάσεις/τακτική κρυψίνοιας, αυτό μοιάζει φυσιολογικό.

Τα δύο σενάρια

Αν η προοπτική αποκάλυψής τους αποτελεί αντικείμενο ενδιαφέροντος είτε του κύκλου των μελών και στελεχών της ΧΑ, είτε ίσως ακόμα και των δικαστικών αρχών, η παράμετρος που αφορά στις δύο «ανεξαρτητοποιήσεις» δεν μένει εκτός σχολιασμού στο Περιστύλιο και τα κομματικά γραφεία.

Τα κυρίαρχα «σενάρια» εξήγησης των εξελίξεων που μειώνουν την κοινοβουλευτική δύναμη της ΧΑ σε 16 βουλευτές, είναι δύο – όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Κ».

Σύμφωνα με το πρώτο που ακούγεται αρκετά στα «πηγαδάκια», οι φυγόκεντρες τάσεις έχουν ως αφετηρία την αίσθηση ορισμένων ότι εξαιτίας της εξέλιξης της δίκης και για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων, ο στενός πυρήνας της ηγεσίας Μιχαλολιάκου έχει αποφασίσει να «δώσει» κάποια στελέχη, προκειμένου τα υπόλοιπα να βγουν «καθαρά» από την ποινική δίωξη.

Εκείνοι οι οποίοι εκφράζουν ενστάσεις ή και επιφυλάξεις ως προς αυτό το πρώτο σενάριο, σημειώνουν ότι αν ταιριάζει με την περίπτωση Μίχου, δεν «κουμπώνει» μ’ εκείνη του Κουκούτση, ο οποίος θεωρείτο από τους «θεωρητικούς» της οργάνωσης.

Το δεύτερο σενάριο, μέσω του οποίου επιχειρείται να ερμηνευτούν οι συγκεκριμένες εξελίξεις έχει περισσότερο πολιτικό μανδύα: Οι αποκαλύψεις με επίκεντρο την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αναφορικά με τη δράση της οργάνωσης, σε συνδυασμό με τις έξωθεν «συμβουλές» για «εξημέρωση» και «καλωπισμό» της βιτρίνας, έχουν από καιρό ενεργοποιήσει έναν μηχανισμό η λειτουργία του οποίου στόχο έχει να ξεπλυθεί η ΧΑ από την εξτρεμιστική εικόνα, όπως τουλάχιστον αυτή είχε διαμορφωθεί κυρίως εξαιτίας ενεργειών, τόσο στους δρόμους όσο και ειδικότερα εντός του Κοινοβουλίου. Οσοι παρακολουθούν προσεκτικά τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, δύσκολα δεν θα έχουν προσέξει ότι η σημερινή εικόνα της ΚΟ του Ν.Μιχαλολιάκου κάθε άλλο παρά μοιάζει με εκείνη της βίαιης πρώτης περιόδου.

Υπήρξαν βεβαίως και εξαιρέσεις (όπως η περίπτωση με το επεισόδιο Κασιδιάρη κατά Δένδια, εντός της Ολομέλειας). Ο κανόνας, ωστόσο, είναι ότι (πρέπει να) αποφεύγονται εξτρεμιστικές συμπεριφορές, τουλάχιστον από τα πρόσωπα της ηγεσίας. Βεβαίως, λεκτικά, υπάρχει συνέχεια ως προς το γνωστό χαρακτήρα της οργάνωσης, με τελευταίο κρούσμα της αναφοράς από του βήματος της Βουλής στελέχους της ΧΑ σε σύνθημα της δικτατορίας Παπαδόπουλου.

Στην αρχή αρκετοί παρατηρώντας την «αλλαγή» της συμπεριφοράς, την απέδιδαν σε «φόβο» ενόψει της δικαστικής απόφασης. Στο πέρασμα του χρόνου, ολοένα και περισσότεροι άρχισαν να εκφράζουν την εκτίμηση ότι σε συνδυασμό και με τα «μηνύματα» από άλλες ευρωπαϊκές χώρες και τα εκεί εκλογικά αποτελέσματα ακροδεξιών, μισαλλόδοξων, ξενοφοβικών και κρυφοναζιστικών σχημάτων, το κόμμα Μιχαλολιάκου, αποφάσισε να πειθαρχήσει και στις εντός των τειχών συμβουλές «καλοθελητών», και να επιχειρήσει το ξέπλυμα του γνωστού και κυρίαρχου βίαιου χαρακτηριστικού του. Και είναι σε αυτό το πλαίσιιο που φαίνεται πως εντάσσεται η εμφάνιση και δραστηριοποίηση των όποιων νέων προσώπων, «γυρολόγων»-«καιροσκόπων»-«όψιμων εθνικιστών».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή