Ηταν αρχές Ιουλίου όταν ο Κ. Μητσοτάκης είχε πολύωρη συνάντηση στην Πειραιώς με εκπροσώπους ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεων. Η συνάντηση είχε κρατηθεί χαμηλά για να μην ερεθίσει τα ανακλαστικά τού πιο συντηρητικού ακροατηρίου της Ν.Δ. Ηταν, όμως, ενδεικτική της πρόθεσης Μητσοτάκη να μην αφήσει καμία κοινωνική ομάδα εκτός του ραντάρ του στην προσπάθεια οικοδόμησης μιας ευρείας κοινωνικής πλειοψηφίας. Η πρόθεση αυτή κατέστη πιο σαφής από τα μηνύματα που εξέπεμψε από το Βελλίδειο. Τα πάσης φύσεως ανοίγματα –κυρίως προς το Κέντρο– και η καινοτόμος πλατφόρμα πάνω στην οποία στήνεται το Συνέδριο –πιο ανοικτό και λιγότερο κομματικό– ερεθίζουν, όπως ήταν αναμενόμενο, τα πιο δεξιά ανακλαστικά.
Υπό αυτό το πρίσμα, δεν είναι βέβαιο ότι κάποιες από τις ενστάσεις για τον τρόπο που έχει οργανωθεί το συνέδριο –με το βλέμμα σε νέα ακροατήρια και στην κοινωνία– είναι πράγματι ειλικρινείς, ή απλώς υποδηλώνουν δυσανεξία απέναντι στα ανοίγματα που ενδεχομένως να αλλάξουν και εσωκομματικές ισορροπίες. Οι εν λόγω ενστάσεις που διατυπώθηκαν στη συνεδρίαση των γαλάζιων τομεαρχών την περασμένη Τετάρτη ήταν περιορισμένες και είχαν να κάνουν με παρατηρήσεις ελλείψεων σε «δεξιά» ατζέντα, οι οποίες τέθηκαν τόσο από τον Αδ. Γεωργιάδη (ασφάλεια και μετανάστευση) όσο και από τον Μ. Βορίδη (εγκληματικότητα) και τον Μ. Βαρβιτσιώτη (μετανάστευση). Η συζήτηση διατηρήθηκε σε λογικό πλαίσιο. Είναι, όμως, ενδεικτική της δύσκολης άσκησης ισορροπίας ανάμεσα στη «δεξιά» ατζέντα –όπως τουλάχιστον την εννοούν κάποιοι– και στις καινοτομίες που εισάγει ο κ. Μητσοτάκης για τον εκσυγχρονισμό της Ν.Δ. στα πρότυπα συγγενών ευρωπαϊκών κομμάτων και προφανώς στο άνοιγμα στο Κέντρο. Η αυτοδυναμία, πάντως, ή μάλλον η μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία που επιδιώκει από τις κάλπες, όταν αυτές στηθούν, περνάει μέσα από τον μεσαίο χώρο και υπερβαίνει το παραδοσιακό ακροατήριο της Ν.Δ. (όπως έχει αποδείξει και το παράδειγμα του Κώστα Καραμανλή). Οπως το έθεσε, «το συνέδριο δεν το κάνουμε επειδή είναι καταστατική μας υποχρέωση. Το κάνουμε για να αποδείξουμε ότι ανοίγουμε τις πόρτες του κόμματος σε νέους ανθρώπους και νέες ιδέες».
Φιλελεύθερο πρόσημο
Τυχαίο δεν είναι ούτε το γεγονός ότι επικεφαλής της οργανωτικής επιτροπής ετέθη ο Κ. Χατζηδάκης. Επισήμως, εφόσον το συνέδριο θα εξειδικεύσει τις θέσεις της Ν.Δ., είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος, αφού έχει αναλάβει την ευθύνη του προγράμματος. Αλλά η επιλογή προφανώς παραπέμπει σε πιο φιλελεύθερο και μετριοπαθές πρόσημο. Στις προσυνεδριακές που ανακοινώθηκαν, οι τομεάρχες της Ν.Δ. θα έχουν μόνο μια θέση στα πάνελ των συζητήσεων – τις υπόλοιπες θα καταλάβουν εμπειρογνώμονες και άνθρωποι από την κοινωνία, ενώ στην οργανωτική επιτροπή συμμετέχουν άνθρωποι του προέδρου (ανάμεσά τους οι Μπεκίρης, Λαζαρίδης, Θεοδωρικάκος, Κικίλιας).
Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος της Ν.Δ. έδωσε καθαρό φιλελεύθερο σήμα με τη δήλωσή του για την Τaxibeat την Παρασκευή, επιβεβαιώνοντας το μήνυμα της ΔΕΘ ότι δεν θα λυπηθεί τους «εργατοπατέρες». Υπέρ του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού των διεμφυλικών τάχθηκε και στη συνεδρίαση των τομεαρχών –παρά τις αντιδράσεις των συνήθων «υπόπτων» Γεωργιάδη και Βορίδη, αν και σε διαφορετική κατεύθυνση– επιμένοντας, ωστόσο, ότι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι πρόχειρο και υπερβολικό. Η Πειραιώς ζητεί διορθώσεις και αφήνει να εννοηθεί ότι αν γίνουν δεκτές οι προϋποθέσεις της, θα το ψηφίσει. Εφόσον, βέβαια, η κυβέρνηση έχει τη δεδηλωμένη. Aλλωστε, οι δηλώσεις του ΑΝΕΛίτη Κ. Κατσίκη ότι δεν θα το ψηφίσει, μπορεί να καταστήσουν περιττή ακόμη μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας.