Η φετινή επέτειος των 43ων «γενεθλίων» της Ν.Δ. είχε σαφώς διαφορετικό χρώμα από άλλες χρονιές. Ο Κ. Μητσοτάκης, επιλέγοντας το βράδυ της Τετάρτης να μιλήσει σε μια περιοχή με ουκ ολίγα προβλήματα, όπως είναι το Μενίδι, θέλησε να στείλει μήνυμα πως το κόμμα του παραμένει μια παράταξη με έντονες αναφορές στα λαϊκά στρώματα, επικαιροποιώντας με αυτό τον τρόπο τα όσα αναφέρει η ιδρυτική διακήρυξη του 1974. Οι αναφορές του σε όλους, μηδενός εξαιρουμένου, τους προέδρους της Ν.Δ., ανέδειξε τη συνέχεια του κόμματος σε αυτή την πορεία των τεσσάρων δεκαετιών, η οποία περιλαμβάνει τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Στιγμές με έντονο συμβολισμό και εθνική προσφορά, αλλά και διαστήματα εσωστρέφειας.
Πλούσιο βιογραφικό
Σαφέστατα, κάνοντας μία σύντομη αναδρομή σε αυτό το πλούσιο βιογραφικό της Ν.Δ., κομβική στιγμή είναι το υψηλότερο ποσοστό που έχει λάβει ποτέ, το 54,4% του 1974, που αποτέλεσε το «καύσιμο» για κομβικές αλλαγές με ορμητήριο τον «ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό». Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους πραγματοποιείται το δημοψήφισμα για το πολιτειακό, οπότε η Ελλάδα περνά από τη μοναρχία στην προεδρευομένη κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Πέντε χρόνια μετά θα πάρει σάρκα και οστά το κυρίαρχο όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, η είσοδος στην ΕΟΚ.
Τα σημεία-σταθμοί από τότε στην ιστορία της φιλελεύθερης παράταξης ουκ ολίγα. Η ήττα του 1981 και η επέλαση του Ανδ. Παπανδρέου θα δημιουργήσει αναμφισβήτητα κατάσταση βέρτιγκο στην Κεντροδεξιά. Η πρώτη νίκη της ΔΑΠ το 1984 στα πανεπιστήμια μνημονεύεται ακόμα από τους παροικούντες της γαλάζιας Ιερουσαλήμ, καθώς έσπασε την απόλυτη κυριαρχία της Αριστεράς στον χώρο της Παιδείας και έδωσε μια νότα αισιοδοξίας στη δοκιμαζόμενη παράταξη, που μετά τον Καραμανλή είχε ήδη περάσει από τα χέρια του Γ. Ράλλη σε εκείνα του Ευ. Αβέρωφ.
Το 47% του 1990 υπό τον Κ. Μητσοτάκη, αποτελεί αναμφίβολα έναν σημαντικό σημείο-σταθμό για την παράταξη. Η εσωστρέφεια, λόγω ΠΓΔΜ, που συνδυάζεται με την επάνοδο στην εξουσία του Ανδρ. Παπανδρέου θα συνεχιστεί επί Μιλτ. Εβερτ. Ενας άλλος Καραμανλής θα βάλει τέλος με την εκλογή του στην ηγεσία το 1997. Η πανηγυρική νίκη του Κ. Καραμανλή το 2004 θα επαναφέρει τη γαλάζια παράταξη στην εξουσία έπειτα από 11 ολόκληρα χρόνια παντοκρατορίας του ΠΑΣΟΚ.
Η εκλογή του Αντ. Σαμαρά το 2009 για πρώτη φορά από τη βάση της παράταξης αποτελεί μετά βεβαιότητας ένα ακόμη σημείο-σταθμό της νεοδημοκρατικής ιστορίας. Eκλογή που συνοδεύθηκε από τη διαχείριση της διεθνούς πιστωτικής κρίσης και τη συνεργασία με τον άλλοτε μεγάλο αντίπαλο, το ΠΑΣΟΚ.
Στα αξιοσημείωτα, η στάση της Ν.Δ. το καλοκαίρι του 2015, επί προεδρίας Β. Μεϊμαράκη, όταν έδωσε χείρα βοηθείας στη διασπασμένη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να μην πέσει η χώρα στα βράχια. Η εκλογή Μητσοτάκη έπειτα από μια μακρά προεκλογική εκστρατεία τεσσάρων μηνών, αποτελεί το τελευταίο σημείο-σταθμό της Ν.Δ.