Υποβολείο

3' 1" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απογοητεύσει όλο τον κόσμο • ακόμη και τους ίδιους μέσα στο κόμμα» • δήλωσε ο Λαζόπουλος • – τώρα· που έχει μείνει χωρίς Τσαντίρι. • Αλλά τι θέλει να πει ο ποιητής; • Οτι άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλο αυτοί «μέσα στο κόμμα»; • Οτι αυτοί «μέσα στο κόμμα» δεν συναπαρτίζουν αυτό που μάθαμε ότι είναι «ο ΣΥΡΙΖΑ»; • Εκτός κι αν εννοεί ότι μπορεί κανείς να απογοητεύεται κι από τον ίδιο του τον εαυτό. • Πράγμα πολύ κοινό μεταξύ των κοινών ανθρώπων, όχι όμως και για τον Homo Syriza. • Είδος τεφάλ, όπου τίποτα δεν κολλάει επάνω του αφού για όλα φταίει πάντα κάποιος άλλος.

• Ακόμα και για τις ουρές στο μετρό, η Αρχή Προσωπικών Δεδομένων φταίει, όχι ο ανεκδιήγητος Σπίρτζης. • Υπουργάρα, όχι αστεία, • ακόμα κι αν κρίνεις μόνο απ’ αυτό το φοβερό σίριαλ «εφαρμογή ηλεκτρονικού εισιτηρίου», που διαρκεί πάνω από έναν χρόνο τώρα • – και ποιος ξέρει τι άλλα επεισόδια μας επιφυλάσσει ώσπου να λειτουργήσει. • Αν ποτέ.

• Γιατί μπορεί οι μπάρες να μείνουν μνημείο αλειτούργητο • σαν εκείνες του Λαλιώτη, τις αναδυόμενες απ’ το έδαφος, • που θ’ απαγόρευαν, και καλά, την κυκλοφορία των αυτοκινήτων στο ιστορικό τρίγωνο της Αθήνας.

• Τίποτα πιο κουρασμένο απ’ τις «επετειακές» ραδιοφωνικές εκπομπές για τις εθνικές εορτές • ιδίως το «Οχι» του ’40, για το οποίο όλα έχουν πια ειπωθεί • ακόμη και τ’ αντίθετά τους. • Να, όμως, που άμα λειτουργεί η δημοσιογραφική όσφρηση κι αφεθεί η υπόθεση στα κατάλληλα χέρια, μπορεί να συμβεί ένα μικρό θαύμα. • Οπως η εκπομπή «Ο πρώτος εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου» που παρουσίασε στον ΣΚΑΪ ο Αρης Πορτοσάλτε με συναρπαστικούς ομιλητές τους καθηγητές Ευάνθη Χατζηβασιλείου και Φίλιππο Συρίγο. • Απόλαυση μιάμισης ώρας, που κύλησε σα νεράκι, διδάσκοντας πολλά κι εξαιρετικώς ενδιαφέροντα. • Εύγε.  • Υπήρχε όμως κι ένα «ηχητικό παράσιτο» που κάθε τόσο, στιγμιαία, σε αποσυντόνιζε:  •  Εκείνο το «Οκτώμβριος», κύριε Χατζηβασιλείου μου, που λόγω θέματος εκατοντάκις τουλάχιστον εκφωνήσατε. • Πώς και δεν το έχετε ακόμα αποβάλει, αποσκορακίσει, τουφεκίσει; 

• Ουδείς αναμάρτητος, βέβαια.  • Προσωπικά έχω πάμπολλα να θυμάμαι που έγραφα ή πρόφερα λάθος • – διαδικασία που συνεχίζεται άχρι θανάτου, ελπίζω. • Νεότατος στην «Καθημερινή» • δεκαετία του ’70 και με τα θέματα Παιδείας στους ώμους μου, • δέχθηκα ένα απόγευμα τηλεφώνημα από αναγνώστη μιας κάποιας ηλικίας. • «Με ποιον ομιλώ;» ερώτησε, «Αγγελικόπουλος» απάντησα – κι άρπαξα φάπα: • «Α (ν)γκελικόπουλος, κύριε, όχι Αγκελικόπουλος, όπως βάρβαρα προφέρετε το όνομά σας, κάνετε και θέματα Παιδείας!  • Δεν γνωρίζετε ότι τα δύο γγ προφέρονται ως νγκ ή νγ, με πνιγμένο το νι, αλλά πάντως όχι ξερό γκ; • Δεν σκεφτήκατε ποτέ γιατί οι ξένοι γράφουν και προφέρουν τη λέξη άγγελος ως angel, angelo, με νι; • Μη μου πείτε ότι προφέρετε και τη λέξη “συγγραφέας” ως “συγκραφέας”, σαν μερικούς και καλά εμβριθείς, δύο γάμα σου λέει, άρα γκ, οι άσχετοι!». • Αφωνος εγώ, παντζάρι απ’ την ντροπή μου, αλλά… δεν το ξανάπα βάρβαρα. 

• Απ’ την αλησμόνητη Ελένη Βλάχου είχα εισπράξει ένα διά βίου αλησμόνητο – και ξερό: «Πένdε λέμε, παιδί μου, όχι πέdε».  • Μεγάλο σχολείο την ίδια εποχή ήταν και η θητεία μου στις ειδήσεις της ΕΡΤ • όπου, εκτός άλλων πολύ σημαντικών εμπειριών, • με εντυπωσίαζε η έγνοια των εκφωνητών του ραδιοφώνου • –έγνοια που γινόταν πανικός μερικές φορές, όταν έπαιρναν καθυστερημένα στα χέρια τους τα κείμενα των ειδήσεων– • για το πώς ακριβώς γραφόταν, και άρα προφερόταν, ένα ξένο όνομα που υπήρχε ελληνικά στο κείμενο. • Φοβερή φυλή οι παλιοί εκφωνητές του ραδιοφώνου της ΕΡΤ. • Αλλά με εξίσου φοβερό επαγγελματισμό και επάρκεια. • Και διηγώντας τα να κλαις. • Μ’ αυτά π’ ακούς και διαβάζεις σήμερα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή