Ν. Ανδρουλάκης στην «Κ»: «Ζήτημα ηθικής η ενοποίηση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων»

Ν. Ανδρουλάκης στην «Κ»: «Ζήτημα ηθικής η ενοποίηση των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων»

6' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ηθικό ζήτημα» χαρακτηρίζει ο Νίκος Ανδρουλάκης με συνέντευξή του στην «Κ» το θέμα της μη ενοποίησης των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, όπως αυτό προέκυψε από την τηλεμαχία της περασμένης Δευτέρας. Ο ευρωβουλευτής της «Ελιάς», απαντώντας στην ερώτηση για το πόσο παρωχημένο είναι το δίλημμα παλιό και νέο, λέει πως δεν θέλει απλώς να μοιάσει και να υποκαταστήσει τους προηγούμενους, όπως έκανε ο κ. Τσίπρας, αλλά να εκφράσει το νέο. Σύμφωνα με τον κ. Ανδρουλάκη, την επόμενη μέρα των εθνικών εκλογών η παράταξη δεν πρέπει να φοβάται τη συναίνεση με κανένα κόμμα του δημοκρατικού τόξου, αρκεί να έχει προηγηθεί προγραμματική συμφωνία. Οσον αφορά την περίφημη πλέον εδώ και χρόνια «επαναδιαπραγμάτευση», υπογραμμίζει πως δεν θα επαναλάβει τσιτάτα, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί μοίρα μας «απλώς η μίζερη επίτευξη δημοσιονομικών στόχων».

– Υπάρχει σε εξέλιξη μεγάλη συζήτηση γύρω από το θέμα των Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Θεωρείτε πως μπορεί να σταθεί ένα νέος φορέας με δύο διαφορετικές κοινοβουλευτικές ομάδες;

– Στην πρόσφατη συζήτηση για το νομοσχέδιο για τους διεμφυλικούς φάνηκε η αδυναμία του σχήματος των δύο Κ.Ο., καθώς παρατηρήθηκε μια Βαβέλ η οποία προκαλεί σύγχυση. Υπάρχει και ένα ηθικό ζήτημα, το οποίο προέκυψε έπειτα από ερώτησή μου στο πρόσφατο debate στην ΕΡΤ για την ύπαρξη συμφωνίας της κ. Γεννηματά με τον κ. Θεοδωράκη για τη μη ενοποίηση των δύο Κ.Ο. Μέχρι τώρα μου έθεταν το ζήτημα της εκπροσώπησης της παράταξης στη Βουλή, μιας και ως ευρωβουλευτής δεν μπορώ να είμαι παρών. Τώρα, όμως, προκύπτει ότι είχε ήδη προαποφασιστεί να παραμείνουν ως έχουν οι δύο Κ.Ο. και, άρα, το θέμα ετίθετο τους δύο τελευταίους μήνες εκ του πονηρού. Επομένως, ο νέος ηγέτης της παράταξης δεν χρειάζεται να είναι και βουλευτής, καθώς δεν εκλέγουμε νέο πρόεδρο μιας ενιαίας Κ.Ο. Τέτοιες αποφάσεις δεν μπορούν να είναι αντικείμενο διαδικασιών πίσω από κλειστές πόρτες, είναι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν από όλους τους ψηφοφόρους της παράταξης. Διότι στο ιδρυτικό συνέδριο δεν θα έρθουν ως απλοί χειροκροτητές, αλλά ως συνιδρυτές του νέου φορέα.

– Στην καμπάνια κεντρικό ρόλο έχει το δίπολο «παλιό και νέο». Θέλετε να ονοματίσετε ποιο είναι το παλιό; Δεν φοβάστε πως το συγκεκριμένο δίλημμα είναι ξεπερασμένο, καθώς το έχει θέσει στο παρελθόν και ο κ. Τσίπρας;

– Ζούμε σε μια εποχή που έχουν κακοποιηθεί οι έννοιες και τα συνθήματα, γι’ αυτό και είναι τόσο μεγάλη η καχυποψία των πολιτών. Το δίπολο «παλιό-νέο» δεν είναι απλώς μια διχαστική κραυγή. Δεν φιλοδοξώ να εξιδανικεύσω το νεαρό της ηλικίας, δεν μπορώ όμως να αποδεχτώ ότι είναι μειονέκτημα η ηλικιακή ανανέωση της παράταξης. Θέλω να συγκρουστώ με τις πρακτικές του παρελθόντος, με τις πεπαλαιωμένες νοοτροπίες. Δεν θέλω απλώς να μοιάσω και να υποκαταστήσω τους προηγούμενους όπως έκανε ο κ. Τσίπρας. Οι πολίτες που συναντώ δεν μου ζητούν ρουσφέτια και προσωπικές εξυπηρετήσεις. Δεν με προσεγγίζουν γιατί θέλουν να γίνουν κάτι, αλλά επειδή θέλουν να κάνουν κάτι για τον τόπο και την παράταξη. Αυτούς τους πολίτες επιθυμώ να εκφράσω, αυτούς εννοώ όταν μιλάω για αλλαγή γενιάς και νοοτροπίας.

– Eνας από τους πρώην προέδρους του κόμματός σας που έχουν δεχτεί σκληρή κριτική είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Συμφωνείτε για τις ευθύνες που του καταλογίζονται;

– Λάθη δεν κάνουν μόνο όσοι επιλέγουν τον δρόμο της εύκολης κριτικής από την εξέδρα. Εξαρχής είχα εκφράσει τη διαφωνία μου για τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου στο παρελθόν. Εκτιμώ, όμως, ότι αν κανείς δει τη μεγάλη εικόνα, θα είναι φοβερά δύσκολο να μην αναγνωρίσει στον κ. Παπανδρέου ότι ανέλαβε ουσιαστικά την ευθύνη για όλα τα λάθη της Μεταπολίτευσης, εκλήθη να διαχειριστεί την κατάσταση χρεοκοπίας στην οποία έφερε τη χώρα η διακυβέρνηση Καραμανλή. Μην ξεχνάμε ότι παρέλαβε μια οικονομία με 155% του ΑΕΠ έλλειμμα, το μεγαλύτερο παγκοσμίως. Η αξιολόγηση της θητείας του κ. Παπανδρέου στα δημόσια πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετική αν την περίοδο 2009 – 2011 δεν είχε σχηματιστεί εναντίον του ένα ευρύ αντιμνημονιακό και εθνολαϊκιστικό μέτωπο, το οποίο περιείχε τη Χρυσή Αυγή στην άνω πλατεία, τον ΣΥΡΙΖΑ στην κάτω πλατεία και τους Ανεξάρτητους Ελληνες κάπου στη μέση.

– Εχετε ασκήσει δριμεία κριτική στα στελέχη του κόμματός σας που το εγκατέλειψαν και μεταπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Ρωτώ αν ισχύει τα ίδιο και για τους ψηφοφόρους.

– Οσοι μετακινήθηκαν σε άλλα κόμματα για να είναι κοντά στη ζεστασιά της εξουσίας δεν αποτελούν ακροατήριό μου. Ο τυχοδιωκτισμός δεν έχει θέση δίπλα μου. Στον ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν να πάνε εκείνοι που έκριναν ότι μέσω του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα θα μπορούσαν να διατηρήσουν τα αξιώματά τους. Το να διαφωνείς με τα μνημόνια αλλά το τρίτο και επαχθέστερο να σε βρίσκει υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ λέει πολλά. Οσο για τους ψηφοφόρους, στις επισκέψεις μου ανά την Ελλάδα συναντώ πολλούς ανθρώπους οι οποίοι, λόγω της ανεργίας των παιδιών τους, της επιδείνωσης της οικονομικής τους κατάστασης, έγιναν εύκολη λεία των δημαγωγών. Στόχος μου είναι αυτούς τους ανθρώπους να τους προσεγγίσουμε και να τους αγκαλιάσουμε με ένα ρεαλιστικό σχέδιο που θα τους δίνει γνήσια ελπίδα για το μέλλον, το δικό τους και των παιδιών τους.

– Θα προτιμούσατε συνεργασία με τη Ν.Δ. ή με τον ΣΥΡΙΖΑ; Και γιατί.

– Ο λαός θα επιλέξει την ημέρα των εκλογών πώς θα κυβερνηθεί ο τόπος, τα σχέδια επί χάρτου με επικοινωνιακούς όρους περιφρονούν τη λαϊκή βούληση. Η παράταξη οφείλει να είναι χρήσιμη στον τόπο και να μην φοβάται τη συναίνεση με κανένα κόμμα του δημοκρατικού τόξου. Δουλειά μας δεν είναι να εκφράσουμε τις προτιμήσεις μας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., αλλά να θέσουμε τους όρους μας για τη σύμπραξη σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα. Βασικός όρος πρέπει να είναι ένα αξιοκρατικό κράτος όπου οι θέσεις ευθύνης θα επιλέγονται μέσω ΑΣΕΠ και με θητεία ώστε να μην έχουμε την επέλαση κομματικών στρατιών. Πρέπει άμεσα να απομακρυνθούμε από το μοντέλο των κυβερνητικών συνεργασιών χωρίς προγραμματική συμφωνία. Αλίμονο κι αν συνεχίσουμε την αναπαραγωγή του μοντέλου «πάρε αυτά τα υπουργεία και μην μιλάς».

– Το γνωρίζετε καλά, ως ευρωβουλευτής, πως διαπιστώνεται πανευρωπαϊκά μία απώλεια δύναμης για τους Σοσιαλδημοκράτες. Γιατί συμβαίνει αυτό και πώς σταματάει;

– Η Σοσιαλδημοκρατία χάνει έδαφος διότι δεν κατάφερε τα χρόνια που ήταν ισχυρή να προωθήσει την πολιτική ενοποίηση, με αποτέλεσμα, όταν ήρθε η κρίση, η Ευρώπη να είναι θεσμικά ανοχύρωτη. Σε αυτό το έλλειμμα βασίζεται η άνοδος της Ακροδεξιάς σε ορισμένες χώρες. H απάντηση των συντηρητικών κομμάτων αλλά και μεγάλων χωρών όπως η Γερμανία είναι η θεσμική στασιμότητα. Η ενίσχυση δηλαδή της διακρατικής συνεργασίας ως εργαλείου αλληλεπίδρασης μεταξύ των κρατών. Στην απέναντι όχθη, η προοδευτική πρόταση αντιπροτείνει την περαιτέρω ολοκλήρωση μέσω της πολιτικής ενοποίησης, για όλους όσοι θέλουν να συμμετέχουν. Δυστυχώς, έχουν ξυπνήσει οι μεγάλοι δαίμονες της Ευρώπης. Χωρίς τολμηρές αλλαγές, προς την κατεύθυνση της θεσμικής ολοκλήρωσης στους τομείς της δημοκρατίας, της ασφάλειας, της εξωτερικής πολιτικής και της οικονομίας πολύ φοβάμαι ότι θα βρούμε μπροστά μας τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία που θεωρούσαμε ότι είχαμε αφήσει πίσω.

– Η διακυβέρνηση Τσίπρα επιβεβαίωσε πως τα περιθώρια αλλαγής των συσχετισμών είναι ελάχιστα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, πώς μπορεί να επιτευχθεί αλλαγή πολιτικής;

– Δεν θα ακούσετε από μένα τσιτάτα για επαναδιαπραγμάτευση, τα περιθώρια είναι στενά αλλά δεν αποτελεί μοίρα μας απλώς η μίζερη επίτευξη δημοσιονομικών στόχων. Θα σας δώσω το παράδειγμα των κόκκινων δανείων αλλά και του προσφυγικού. Με ερωτήσεις μου, ως ευρωβουλευτή στα αρμόδια ευρωπαϊκά όργανα, συνειδητοποίησα ότι ήταν επιλογή της κυβέρνησης το σημερινό μοντέλο για τα κόκκινα δάνεια όπως και η συγκεκριμένη ερμηνεία της συμφωνίας Ε.Ε. – Τουρκίας. Ο κ. Τσίπρας επέλεξε να στερήσει από τους έντιμους δανειολήπτες να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία αξιοπρέπειας πριν από τα funds, ο κ. Μουζάλας απέφυγε το πολιτικό κόστος μεταφοράς των αιτούντων άσυλο στην ενδοχώρα «θυσιάζοντας» τα νησιά. Το ότι δεν μπορούμε να σκίσουμε τα μνημόνια, δεν σημαίνει ότι όλα όσα προτείνουν οι τεχνοκράτες της τρόικας είναι σωστά. Οφείλουμε να γνωρίζουμε και να φροντίζουμε καλύτερα από εκείνους τα του οίκου μας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή