Μια νέα, σε σύγκριση με πρόσφατη εκδοχή που ο ίδιος είχε παρουσιάσει και πάλι στη Βουλή, αναφορικά με ζητήματα φορολογικής πολιτικής της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σκιαγράφησε απόψε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γ.Χουλιαράκης: συγκεκριμένα δεν μίλησε αυτή τη φορά για συνειδητή ιδεολογική επιλογή υπερφορολόγησης της μεσαίας τάξης, προκειμένου να ενισχυθούν οι αδύναμοι, αλλά για αναγκαία πολιτική εν μέσω κρίσης, η οποία μεσοπρόθεσμα θα διορθωθεί.
Στο πλαίσιο αυτό δε, υποστήριξε ότι κονδύλια για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής εξασφαλίζονται από το μέτωπο της μείωσης των δαπανών, ενώ επιπρόσθετο ενδιαφέρον έχει και ο ισχυρισμός του ότι μπορεί να υπάρξει ακόμα μεγαλύτερη περικοπή δημοσίων δαπανών, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει το σε ποιούς τομείς και με ποιούς τρόπους κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί.
«Να θυμίσω ότι το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θεωρεί ότι δεν υπάρχει πια χώρος περαιτέρω συμπίεσης των πρωτογενών λειτουργικών δαπανών του δημοσίου. Εγώ διαφωνώ. Εγώ νομίζω ότι υπάρχει. Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πλησιάζει τα 4,2 δισ ευρώ», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Χουλιαράκης.
Σε άλλο σημείο της τοποθέτησής του κατά την διάρκεια συνεδρίασης με αντικείμενο τον απολογισμό-ισολογισμό για το οικονομικό έτος 2015, ο αναπληρωτής υπουργός σε μια προσπάθεια να αναδείξει τις διαφορές μεταξύ της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, υποστήριξε ότι αμφότερες βάζουν φόρους, αλλά η σημερινή συγκυβέρνηση έχει περισσότερη κοινωνική ευαισθησία.
«Το επαναλαμβάνω: η επιλογή ήταν μικρή. Η προσαρμογή έπρεπε να γίνει. Το θέμα είναι πώς γίνεται η προσαρμογή», είπε και συνέχισε: «Η προσαρμογή που γινόταν μέχρι τώρα ήταν οριζόντια στις δαπάνες και πολύ μεγάλη φορολογική επιβάρυνση. Και εμείς φορολογούμε. Πρώτα απ' όλα, φορολογούμε και υποσχόμαστε ότι μεσοπρόθεσμα οι φορολογικοί συντελεστές θα μειωθούν. Αυτό αποτυπώνεται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής στρατηγικής. Αναγνωρίζουμε ότι η φορολογική επιβάρυνση είναι μεγάλη και υποσχόμαστε ότι θα τη μειώσουμε. Δεύτερον, προσπαθούμε στο πλαίσιο του δυνατού και δεν είναι μεγάλο το περιθώριο να προστατεύσουμε τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά, τα νοικοκυριά με τα χαμηλότερα εισοδήματα, ώστε η κοινωνία να βγει από την κρίση όρθια. Έχουμε ευθύνη. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στα πιο φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας». Και στο σημείο αυτό, εξήγησε:
«Πώς το κάνουμε; Δημιουργούμε νέα εργαλεία κοινωνικής πολιτικής. Έχουμε το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, που με μεγάλη προσπάθεια καταφέραμε να χρηματοδοτήσουμε με 700 εκατομμύρια ευρώ. Έχουμε την επισκόπηση δαπανών, όχι νέους φόρους, αλλά μείωση δαπανών για να επεκτείνουμε τα οικογενειακά επιδόματα από το 2018 και μετά κατά 150 εκατομμύρια ευρώ και αυτό θα το δείτε στο προϋπολογισμό που θα κατατεθεί την επόμενη εβδομάδα για να αυξήσουμε τα προγράμματα καταπολέμησης της παιδικής φτώχειας με 50 επιπλέον εκατομμύρια ευρώ στα σχολικά γεύματα και αντίστοιχα στην επέκταση των βρεφονηπιακών σταθμών».
Υπό το πρίσμα αυτό, σχολίασε πως «δεν υπάρχει άλλο συνεκτικό, πειστικό και αξιόπιστο αφήγημα εξόδου από την κρίση και την οικονομική ανάκαμψη» και συμπλήρωσε: «Η δημοσιονομική προσαρμογή ήταν αναγκαία, έχει κόστος, γιατί σε υποχρεώνει να αυξήσεις τους φόρους και να μειώσεις τις δαπάνες. Δεν υπάρχουν θαύματα και εύκολες λύσεις. Η διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα είναι η ταχύτητα προσαρμογής, όπου η δικιά μας είναι πολύ πιο ήπια και κατά συνέπεια πιο αξιόπιστη, καθώς και η κατανομή του βάρους της προσαρμογής με την προστασία όσο αυτό είναι δυνατόν και, δυστυχώς, δεν είναι όσο θα θέλαμε, των πιο ευάλωτων στρωμάτων».