Αποψη: Ενα δυνατό σάλπισμα ελευθερίας

Αποψη: Ενα δυνατό σάλπισμα ελευθερίας

4' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Περιμένουν οι οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας ότι θα τους πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα του συνεδρίου της Ν.Δ. πόσο έτοιμος είναι για να αλλάξει την Ελλάδα. Εύχονται να παρουσιάσει, επιτέλους, ένα όραμα για την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια και την κρίση. Είναι αλήθεια ότι έτσι σκέπτονται οι περισσότεροι. Βλέπουν το πρόβλημα ως μια σχέση του ηγέτη (Κυριάκος) με την Ελλάδα. Ο Κυριάκος να αλλάξει την Ελλάδα. Ο Κυριάκος να τη βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Ποιος είναι ο ρόλος των πολιτών; Των Ελληνίδων και των Ελλήνων;

Ζούμε σε ένα κράτος όπου οι πολίτες έχουμε περιορισμένη ορατότητα. Περιορισμένες ελευθερίες επιλογών. Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2015 είναι αποκαλυπτικά. Από το συνολικό μας εθνικό εισόδημα το κράτος διαχειρίζεται το 55,2%. Το τρίτο μεγαλύτερο ποσοστό παγκοσμίως. Το πώς ξοδεύει το 55,2% δεν μας ρωτάει, περιορίζεται να μας ξεζουμίζει σε φόρους προκειμένου να μπορεί να πληρώνει. Είναι χρήσιμο ένα μέτρο σύγκρισης: Πορτογαλία 48,3%, Ισπανία 43,6%, Μεγάλη Βρετανία 42,4%, Εσθονία 40,1%, Ισραήλ 39,7%, Ελβετία 33,5%.

Οι χώρες με μικρή κρατική δαπάνη έχουν, προφανώς, χαμηλή φορολογική επιβάρυνση. Οι πολίτες είναι ελεύθεροι να διαχειρίζονται τους καρπούς των προσπαθειών τους. Στην Ελλάδα της υψηλής κρατικής δαπάνης, το κράτος αφαιρεί εισόδημα (συχνά μέχρις εξοντώσεως του φορολογουμένου), εξασφαλίζει τις αμοιβές των πολυπληθών δημοσίων υπαλλήλων και ό,τι απομείνει το αναδιανέμει σε ομάδες πολιτικού ενδιαφέροντος και σε περιορισμένες επενδύσεις. Πολλοί Ελληνες έχουμε ζήσει, εργαστεί, παραθερίσει σε χώρες του εξωτερικού. Θέλω να παρακαλέσω να θέσετε στον εαυτό σας το ακόλουθο ερώτημα: Η Μεγάλη Βρετανία με κρατικές δαπάνες ίσες με το 42,4% του ΑΕΠ υστερεί σε τίποτε, από οποιαδήποτε πλευρά, από τις παροχές που προσφέρει το ελληνικό κράτος με δαπάνες ίσες με το 55,2% του ΑΕΠ; Εχουμε καλύτερες υπηρεσίες υγείας, αστυνομίας; Εχουμε καλύτερους δρόμους με καλύτερη σήμανση; Εχουμε κτηματολόγιο; Εχουμε πιο αξιόπιστη και γρήγορη δικαιοσύνη; Εχουμε πιο αξιόπιστες φορολογικές αρχές; Εχουμε καλύτερα πανεπιστήμια; Επιτέλους, τι μας προσφέρει το ελληνικό κράτος που να δικαιολογεί να ξοδεύει το 55,2% του εισοδήματός μας σε σύγκριση με το 42,4% των Βρετανών; Ο συλλογισμός είναι πιο δύσκολος αν γίνει για το 33,5% της Ελβετίας.

Στην κατάταξη ανταγωνιστικότητας 2017 του World Economic Forum, η Ελβετία είναι πρώτη, η Αγγλία 8η και η Ελλάδα 87η. Εχουμε, δυστυχώς, συμβιβαστεί με την κατάσταση. Συνηθίσαμε.

Το άρθρο 14 του Συντάγματος μάς παρέχει την απεριόριστη άδεια να εκφράζουμε προφορικά, γραπτά και διά του Τύπου τους στοχασμούς μας. Εχετε δει κάποιον από τους σημαντικούς επιχειρηματίες, τραπεζίτες, βιομήχανους της χώρας να κάνει δημόσια μια δήλωση για κάποιο τρέχον φλέγον θέμα; Δεν θα βρείτε κανέναν. Εκτός αν έχει θιγεί προσωπικά. Γιατί; Διότι φοβούνται το μεγάλο κράτος και τα πλοκάμια του. Είναι αυτή συμπεριφορά ελεύθερων ανθρώπων;

Τα ίδια ισχύουν για τους πανεπιστημιακούς, τους δικηγόρους, τους γιατρούς, τους δημοσιογράφους, τους μηχανικούς, τους συμβολαιογράφους, τους φαρμακοποιούς, τους εμπόρους και δεκάδες άλλες κατηγορίες που έχουν ειδικές κρατικές ρυθμίσεις για το επάγγελμά τους και φοβούνται ότι το μεγάλο κράτος μπορεί να τους θίξει. Μη συγχέετε τα άτομα (συμβολαιογράφους, δημοσιογράφους, φαρμακοποιούς κ.λπ.) με τα φωνακλάδικα συνδικαλιστικά τους όργανα, διότι αυτά τα όργανα είναι κατασκευές του μεγάλου κράτους και υπηρέτες του. Συνδικαλιστικά όργανα που σκορπούν τον φόβο προκειμένου να καθυποτάξουν τα μέλη τους σε ενιαία ανελεύθερη γραμμή. Ποιος τολμάει να εκφραστεί ελεύθερα;

Ζούμε σε ένα καθεστώς συγκέντρωσης εξουσίας και περιορισμένης ελευθερίας που μετριέται από το υπέρμετρο μέγεθος της κρατικής δαπάνης. Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα πρόσθεσε άλλον έναν περιορισμό στις ελευθερίες μας: τα capital controls. Είναι εμφανές ότι ήδη –πολύ γρήγορα– το συνηθίσαμε και αυτό.

Καθοδηγούμενοι από ηττοπάθεια απέναντι στο μεγάλο κράτος, έχουμε επιλέξει όχι μια κατά μέτωπο μάχη αρχών, αλλά ένα αντάρτικο με στόχο μικρά ατομικά κέρδη. Στο αντάρτικο εντάσσεται η αυξανόμενη ροπή προς τη φοροδιαφυγή.

Δεν είναι μόνο η προσωπική μας ελευθερία περιορισμένη. Eχει περιοριστεί σημαντικά και η ελευθερία της κυβέρνησης. Ποιος κυβερνά; Ο ΣΥΡΙΖΑ ή η τρόικα; Η απάντηση σε πολλά θέματα είναι ασφαλώς η τρόικα.

Με κρατική δαπάνη ίση με 55,2% του ΑΕΠ δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ο κίνδυνος είναι ότι, για να διατηρηθεί η εξουσία, θα αυξηθεί η δαπάνη και θα περιοριστούν και άλλο οι ελευθερίες μας. Ο κίνδυνος βίαιης κοινωνικής έκρηξης υπάρχει επίσης, παρά τη μέχρι τώρα επιδειχθείσα προσαρμοστικότητα και ανοχή.

Η Νέα Δημοκρατία υπόσχεται ότι όταν έλθει στην εξουσία θα περιορίσει το κράτος και θα μειώσει τους φόρους. Ταυτόχρονα όμως δεσμεύεται ότι κανείς δεν θα απολυθεί από το Δημόσιο. Υπόσχεται δηλαδή ότι κανείς από τους καταναλωτές του 55,2% δεν θα θιγεί.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι η μία από τις δύο υποσχέσεις είναι έωλη. Διότι τι θα κάνει; Είτε θα περιορίσει το κράτος και θα απολύσει είτε δεν θα απολύσει και, συνεπώς, δεν θα μικρύνει το κράτος.

Αντιμέτωπη με το δίλημμα, η Νέα Δημοκρατία εξηγεί ότι αν πει ότι θα απολύσει δεν θα εκλεγεί. Μετά όμως, αν η Ν.Δ. δεν μπορεί να απολύσει και να περιορίσει το 55% πώς θα ανακτήσουμε μερικές από τις χαμένες ελευθερίες μας; Η Ελλάδα, για να προκόψει, πρέπει να επιστρέψει στις Ελληνίδες και στους Ελληνες τις ελευθερίες που τους στέρησε η διόγκωση του κράτους. Να τους ενδυναμώσει.

Ζητώ από την επόμενη κυβέρνηση να εκχωρήσει δικές της αρμοδιότητες, περιλαμβανομένων συγκεκριμένων φορολογικών, στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Ζητώ να σπάσει το μονοπώλιο της κεντρικής εξουσίας. Δεν χρειάζεται η κυβέρνηση να απολύσει. Η Νέα Δημοκρατία δεν θα έχει πει ψέματα. Θα απολύσουν, αν χρειάζεται, η περιφέρεια και ο δήμος. Θα αποκτήσουμε υπεύθυνους δήμους, πολίτες ενδυναμωμένους, περισσότερο συνειδητούς. Θα είμαστε περισσότερο ελεύθεροι να βρούμε τη θέση που μας αξίζει στον κόσμο.

Στο συνέδριο της Ν.Δ., περισσότερο από οικονομικά μέτρα και υποσχέσεις, περιμένω και ελπίζω να ακούσω μέτρα κατεδάφισης της κεντρικής εξουσίας και ένα δυνατό σάλπισμα ελευθερίας.

* Ο κ. Στέφανος Μάνος είναι πρώην υπουργός.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή