Αυξήσεις μισθών και συντάξεων βλέπει στο μεταμνημονιακό μέλλον ο Γιώργος Κατρούγκαλος. Μιλώντας χθες στο φόρουμ «Ελλάδα: Οι Δρόμοι της Ελπίδας», που διοργανώνει το περιοδικό Le Nouvel Observateur μαζί με την «Καθημερινή» και το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι το μοντέλο που θα επιδιώξει να ακολουθήσει η κυβέρνηση μετά τη λήξη του τρίτου προγράμματος διάσωσης τον Αύγουστο θα είναι αυτό της Πορτογαλίας – με αυξήσεις συντάξεων και του κατώτατου μισθού, «μειώνοντας παράλληλα το έλλειμμα».
«Απορρίπτουμε την προληπτική γραμμή στήριξης, ακριβώς επειδή δεν θέλουμε οποιαδήποτε μορφή αιρεσιμότητας» στην οικονομική πολιτική μετά το τέλος του προγράμματος, σημείωσε ο κ. Κατρούγκαλος. Πρόσθεσε ότι «επεξεργαζόμαστε αυτή τη στιγμή το ελληνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων», με «εθνική ιδιοκτησία». Πρέπει να γίνει διαχωρισμός, τόνισε, μεταξύ των «αναγκαίων μέτρων» που περιελάμβαναν τα μνημόνια (εκσυγχρονισμός της γραφειοκρατίας, καταπολέμηση των πελατειακών σχέσεων) και των μέτρων «νεοφιλελεύθερης λογικής», τα οποία προωθούσε κυρίως το ΔΝΤ. Η υπονόμευση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, τόνισε ο υπουργός, οδηγεί σε «απονομιμοποίηση της Ε.Ε.» αλλά και των κυβερνήσεων των κρατών-μελών.
Μιλώντας στο ίδιο πάνελ, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τόνισε ότι η συζήτηση περί προληπτικής γραμμής στήριξης έπρεπε να είχε γίνει το 2015, υπενθυμίζοντας τις ολέθριες συνέπειες του «αντιμνημονιακού αφηγήματος».
Ο πρώην υπουργός κατέθεσε την άποψή του ότι οδηγούμαστε σε «μνημόνιο διαρκείας» μετά τον Αύγουστο, χωρίς τα οφέλη του φθηνού δανεισμού από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Στα ευρωπαϊκά θέματα τόνισε ότι η δημοσιονομική πολιτική της Ευρωζώνης καθορίζεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και από την απροθυμία της Γερμανίας να συναινέσει σε μια ένωση μεταβιβάσεων. Σχολιάζοντας, μάλιστα, το γεγονός ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας (αν εγκριθεί ο νέος μεγάλος συνασπισμός) θα ανήκει στο SPD, σημείωσε ότι οι υπουργοί στο Eurogroup «συμπεριφέρονται εθνικά» και όχι ανάλογα με την κομματική-ιδεολογική τους προέλευση.
Από την πλευρά της, η Λουξεμβούργια Βιβιάν Ρέντινγκ, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Ευρωπαία επίτροπος Δικαιοσύνης και Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και Ιθαγένειας την περίοδο 2010-2014, παρατήρησε ότι «υπάρχει μια εμμονή με τους Γερμανούς» στην Ελλάδα και υπενθύμισε ότι στα περισσότερα θέματα απαιτείται ομοφωνία των 27 κρατών-μελών. Ενθυμούμενη τις μέρες της κρίσης του 2015, είπε ότι η απόφαση που ελήφθη για παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη «δεν ήταν εύκολο να εξηγηθεί στους πολίτες μας», ιδιαίτερα όταν αυτοί έβλεπαν τις άλλες μνημονιακές χώρες να τα καταφέρνουν. Σημείωσε δε ότι μένουν πολλά να γίνουν στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων στη χώρα μας, αναφέροντας ενδεικτικά τη δημόσια διοίκηση και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Τέλος, σε σχέση με τις αναφορές για υπονόμευση του ευρωπαϊκού μοντέλου, υπενθύμισε ότι η κοινωνική πολιτική επαφίεται στα κράτη-μέλη. H ίδια, όπως είπε, θα ήθελε να δει κάποιες από τις αρμοδιότητες αυτές να μεταφέρονται στις Βρυξέλλες, αλλά οι μεγάλες πολιτικές δυνάμεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα διαφωνούσαν.