Την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων • ή τη στοιχειώδη έστω μεταρρύθμιση της σαπίλας που λέμε «κρατική μηχανή». • Πάνε αυτά – όνειρο ήταν και πάει. • Αλλά ακόμη και το Ελληνικό • – να δεις που αυτό θα το πάνε στις «μεταμνημονιακές εποπτείες». • Χρόνια τώρα γνωρίζουν ότι πρέπει να απομακρύνουν τις κρατικές υπηρεσίες που στεγάζονται εκεί • –το αμαξοστάσιο των Οδικών Συγκοινωνιών και την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας– • και μόλις τώρα, που τρέχουν τα «προαπαιτούμενα» της 4ης και τελευταίας αξιολόγησης, • θυμήθηκε ο Σπίρτζης, • αυτός, ο αντιπαθέστερος της απεχθούς, • να βγάλει τις σχετικές αποφάσεις. • Και βεβαίως ξεσηκώθηκαν υπάλληλοι, κατάλληλοι και παράλληλοι • – ώς και οι σκασμένες ρόδες των σαραβαλιασμένων λεωφορείων εφυσιώθησαν. • Θα πάει κι αυτό στα μετά την «καθαρή έξοδο απ’ τα μνημόνια» που αναχαράζει στρατηγικώς ο Τσίπρας. •
«Τόσο καθαρή όσο κι ο καθαρός ουρανός του Καστελλορίζου!» είπε προψές ο ποέτας • – και δικό του, παρακαλώ, και το κατέβασμα του τόνου στην παραλήγουσα • καθότι προπαροξύτονο το νησάκι • (τα σέβεται, ως γνωστόν, κάτι τέτοια η ξυλόγλωσσα της Αριστεράς). • Το χρονικό ενός προαγγελθέντος θριάμβου ο οποίος θα τελεσθεί τον Αύγουστο εκεί όπου – τι σύμπτωση, ε;! • Εκεί όπου ο Παπανδρέου ανακοίνωσε στο έθνος «Βουλιάζουμε αλλά δεν αλλάζουμε». • Πώς τα φέρνει καμιά φορά η μοίρα. •
«Κι εσείς τι θέλετε και πάτε να λύσετε το Σκοπιανό;» άκουσα ένα πρωινό «μπρούτο» ραδιοφωνατζή να μαλώνει κάποια συριζαία βουλευτή • κι άλλαξα αμέσως σταθμό, • αλλά πέφτω πάνω σ’ άλλο αστέρι, λαμπρότερο αυτό,• που ρώταγε τον δήμαρχο της περιοχής απ’ όπου καταγόταν ο άτυχος πιλότος του Μιράζ: «Εσείς εκεί πώς νιώθετε σήμερα; Θλίψη ή υπερηφάνεια;». • Δεν άκουσα τι απάντησε ο δήμαρχος, • το έκλεισα το ρημάδι, • και του απάντησα εγώ καταλλήλως του αστέρος. • Ακου ερώτηση και άκου αντιδιαστολή – θλίψη ή υπερηφάνεια. • Ασε που τι σχέση έχει, ωρέ, ο δήμαρχος και τον καλείτε; •
Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. • Ετσι αφήνει η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής να πέφτουν στα μαλακά βουλευτές του φυράματος του εκ Θεσσαλονίκης υβριστή του Κοινοβουλίου • –αλλά και της νοημοσύνης μας, προ καιρού, με τον Ιβάν τον Πιστολέρο– • επιβάλλοντάς του «απλή επίπληξη». • Εκ στόματος κόρακος κρα εξελεύσεται. • Αυτοκράζονται υπερασπιζόμενοι, υποτίθεται, την τιμή τους. •
Διάβασα όλο το εκτενές και καθηλωτικό άρθρο της «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε» (FAZ) της περασμένης Κυριακής που είχε τίτλο «Η μιζέρια των Ελλήνων». • Να μην έχεις πού να κρύψεις το κεφάλι σου. • Γιατί η σοβαρή αυτή εφημερίδα έχει δει καθαρά τι συμβαίνει γενικά στην πολιτική ζωή της χώρας μας, • ειδικότερα δε με τον Σύριζα: • «Τρία χρόνια μετά την εκλογική νίκη», γράφει, «ο Σύριζα έχει αποδειχθεί προ πολλού ως η προσωποποίηση της διπλής ηθικής. • Το πολιτικό ύφος του κόμματος είναι χυδαίο, • η γλώσσα ξεδιάντροπη, • ο τρόπος σκέψης ύπουλος, • η αντίληψη περί δικαίου αυθαίρετη, • η επιχειρηματολογία υποκριτική». •
Και αφού διεκτραγωδεί λεπτομερώς πολλές πτυχές του βίου και της πολιτείας μας, καταλήγει: • «Η ηθική επανάσταση του Σύριζα δεν θα έλθει ποτέ. • Ούτε αυτή ούτε κάποια άλλη. • Αυτό που απέξω μοιάζει με μεταρρύθμιση του κράτους είναι στην πραγματικότητα προπέτασμα καπνού. • Για να βγει από την κρίση, για να μη θέτει μόνη της εμπόδια στον εαυτό της, η Ελλάδα χρειάζεται πρωτίστως ένα πράγμα: τον νέο άνθρωπο. • Αλλά ούτε αυτός θα έρθει. • Μόνο ένα πράγμα θα έρθει σίγουρα – η αναστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων νόμων και διαταγμάτων που συμφωνήθηκαν με την τρόικα. • Και μάλιστα από την πίσω πόρτα, σιγανά και ήσυχα». •
Οκτώ τραγικά χρόνια • και μια τρύπα στο νερό.