Η νέα δυναμική στη διαπραγμάτευση για το όνομα της ΠΓΔΜ και η προοπτική επίτευξης λύσης, καθώς το κλίμα που μεταδίδεται πλέον κυρίως από τα Σκόπια αλλά και από την Αθήνα είναι ότι η πιθανότητα συμφωνίας βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ, στρέφουν την προσοχή του επιτελείου του Μαξίμου στη μάχη των αριθμών. Η σαφής διαφοροποίηση του μικρού κυβερνητικού εταίρου, των ΑΝΕΛ, από τους χειρισμούς στη διαπραγμάτευση, όσον αφορά την αναζήτηση σύνθετης ονομασίας με συμπερίληψη του όρου «Μακεδονία», αυτομάτως σημαίνει ότι ο κ. Αλέξης Τσίπρας πρέπει να αναζητήσει σε άλλες δεξαμενές τις αναγκαίες ψήφους, προκειμένου να περάσει από τη Βουλή μια συμφωνία με τα Σκόπια.
Από το πρωθυπουργικό επιτελείο αναφέρουν ότι δεν τίθεται θέμα αναζήτησης αυξημένης πλειοψηφίας 180 ψήφων και ότι η κυβέρνηση θα αναζητήσει απλή πλειοψηφία για την έγκριση της συμφωνίας από τη Βουλή. Αυτό σημαίνει ότι στις 145 ψήφους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ θα χρειαστεί να αθροιστούν τουλάχιστον έξι ψήφοι, προκειμένου να επιτευχθεί η πλειοψηφία των 151 ψήφων υπέρ της συμφωνίας. Αν και κατά το παρελθόν βουλευτές των ΑΝΕΛ έχουν διαφοροποιηθεί από την κεντρική κομματική γραμμή και έχουν υποστηρίξει νομοθετικές πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ –με πλέον πρόσφατη περίπτωση τη ρύθμιση που δίνει τη δυνατότητα αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, την οποία υπερψήφισαν οι Κώστας Ζουράρις και Θανάσης Παπαχριστόπουλος–, η συμφωνία με την ΠΓΔΜ δεν αναμένεται να προσελκύσει «αντάρτες» από τον μικρό κυβερνητικό εταίρο, καθώς όλοι οι βουλευτές των ΑΝΕΛ εμφανίζονται να συντάσσονται με το «όχι» σε χρήση του όρου Μακεδονία στην ονομασία.
Η αντιπολίτευση
Από την πλευρά της Ν.Δ. διαμηνύεται ότι δεν πρόκειται το κόμμα να υποστηρίξει μια λύση με τα χαρακτηριστικά που έχουν μέχρι τώρα περιγραφεί. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζεται να μη συναινεί με μια συμφωνία που θα ξεδιπλώνεται σε βάθος χρόνου, προβλέποντας διαδοχικά στάδια και επιμένει στην προϋπόθεση του erga omnes, δηλαδή της χρήσης έναντι όλων και της συνεπαγόμενης άμεσης αλλαγής στο σύνταγμα της ΠΓΔΜ προς άρση και των αλυτρωτικών αναφορών που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό. Μάλιστα, στη Ν.Δ. αντιμετώπισαν με έντονο προβληματισμό και την πρόταση για ονομασία «Μακεδονία του Ιλιντεν», που ήρθε στο προσκήνιο μετά τη συνάντηση των Αλέξη Τσίπρα – Ζόραν Ζάεφ στη Σόφια.
Η εικόνα είναι πιο σύνθετη στο Κίνημα Αλλαγής, όπου εντοπίζονται διαφορετικές προσεγγίσεις. Η κ. Φώφη Γεννηματά εμφανίζεται πιο κοντά στην πλειοψηφία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που εκφράζουν ισχυρές ενστάσεις έναντι της συμφωνίας που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ότι, με βάση όσα έχουν γίνει γνωστά, ουσιαστικά επιχειρείται «σαλαμοποίηση» της λύσης, με άδηλη εξέλιξη. Σε διαφορετικό μήκος κύματος κινείται το Ποτάμι. Ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης έχει δημοσίως τοποθετηθεί υπέρ της υποστήριξης μιας συμφωνίας, θεωρώντας ότι δεν πρέπει να παραταθεί η εκκρεμότητα εφόσον στη δεδομένη συγκυρία υπάρχει παράθυρο για λύση. Μάλιστα, έχει δηλώσει ότι εφόσον προκύψει διεθνής συμφωνία, αυτή θα πρέπει να υποστηριχθεί. Οι έξι βουλευτές της Κ.Ο. του Ποταμιού επαρκούν για να επιτύχει η κυβέρνηση την επιδιωκόμενη πλειοψηφία. Σε ανάλογη κατεύθυνση φαίνεται ότι κινούνται και οι προερχόμενοι από τη ΔΗΜΑΡ βουλευτές, όπως έχει διαφανεί από δημόσιες τοποθετήσεις του κ. Θανάση Θεοχαρόπουλου. Ερώτημα παραμένει η στάση που θα τηρήσει ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος έχει αρθρογραφήσει για το θέμα, με τη θέση ότι εφόσον επιτευχθεί μια διεθνής συμφωνία, αυτή θα υπερισχύει του συντάγματος της ΠΓΔΜ, ενώ σε διαφορετικό μήκος κύματος από την πλειοψηφία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ κινείται ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος συναντήθηκε πρόσφατα με τον κ. Τσίπρα στο Μαξίμου, με αντικείμενο τις εξελίξεις στα εθνικά θέματα.
Κατά της συμφωνίας με χρήση του όρου «Μακεδονία» έχει ταχθεί ο κ. Βασίλης Λεβέντης, ενώ αρνητικά έναντι της κυβερνητικής διαπραγμάτευσης έχει τοποθετηθεί και το ΚΚΕ. Δεν αποκλείεται μια πιθανή συμφωνία που θα έρθει στη Βουλή να βρει υποστήριξη από ανεξάρτητους βουλευτές. Δεν είναι λίγοι εκείνοι στο εσωτερικό της κυβέρνησης και στον ΣΥΡΙΖΑ που εκτιμούν ότι στη δεξαμενή των αναποφάσιστων η κυβέρνηση μπορεί να βρει υποστηρικτές, καθώς αρκετοί από αυτούς αποφασίζουν πως θα ψηφίσουν με μοναδικό κριτήριο την παράταση του βίου της συγκεκριμένης Βουλής και, κατ’ επέκτασιν, των προνομίων που οι ίδιοι απολαμβάνουν.