Κάποτε οι λαϊκοί κωμικοί μας, • αυτοί που είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό, • απέφευγαν να αποφαίνονται σαν Δαλάι Λάμες επί παντός επιστητού – κοινωνικού, πολιτικού, οικονομικού κ.λπ. • Υπήρχε επίγνωση των ορίων, • σίγουρα μια κάποια σεμνότητα. • Τις τελευταίες δεκαετίες, της παρακμής, «ξεπεράστηκε» κι αυτό. • Το τηλεοπτικό «Κατηχητικό» από δημοφιλείς κωμικούς • –με το «Ηθικόν Δίδαγμα» και το «Ρητόν», • με την προπαγάνδα τη «στρατευμένη» στον Μαμωνά της τηλεθέασης– • έγινε κανόνας και γνώρισε δόξες σε ΜΜΕ και «κοινωνικά δίκτυα». • (Για να μην αναφερθούμε στη Βουλή, • ή ακόμα και στην κυβέρνηση, • όπου επίσης γνωρίζουν κατά καιρούς στάδιον δόξης λαμπρόν διάφορες «λαϊκές φίρμες»). • Μην κοιτάτε που τώρα τελευταία έχουν λουφάξει • –όχι και καταντροπιασμένοι, εικάζω βασίμως– • οι πάμπολλοι καλλιτέχνες, • ιδίως ηθοποιοί, τραγουδιστές και τραγουδοποιοί, • που μέχρι πρόπερσι σφάζονταν στην «προοδευτική» ποδιά του Τσίπρα. •
Ο Χάρρυ Κλυνν, • σατιρικός πηγαίος και μίμος απολαυστικός όσο ασκούσε την τέχνη του, • δεν αποτέλεσε εξαίρεση στα χρόνια του λυκόφωτος. • Δεν ξέρω αν με τους τρόπους αυτούς • –τους τρόπους «αλ τσαντίρι», για να είμαι σαφέστερος– • ταλαντούχοι άνθρωποι δίνουν «κλωτσιά στην καρδάρα με το γάλα» που συνέλεγαν επί χρόνια με το χάρισμα και τη δουλειά τους, • αλλά αυτό που βλέπουμε είναι ότι το προσπαθούν. • Πολύ και επίμονα. • Κι ακατανόητα, ίσως. •
Στην κατηγορία αυτή δεν ανήκει, φυσικά, ο Μίκης • – αυτός είναι μια κατηγορία μονάχος του, σε όλα. • Καμιά φορά όμως, • όχι και πολύ σπάνια, • μας μπερδεύει λιγάκι. • Οπως με την πρόσφατη δήλωσή του με αφορμή τη «Μακεδονία του Ιλιντεν», • όπου αφού τα βάζει με τους «εθνικόφρονες της Δεξιάς και του Κέντρου» • –αποφαινόμενος μάλιστα ότι «τελικά η εθνικοφροσύνη είναι εφτάψυχη»– • υποστηρίζει από την άλλη, και με υψηλό ύφος, ότι • «Αυτή τη στιγμή το κυρίαρχο θέμα είναι το Πατριωτικό – Εθνικό μας συμφέρον» • και εντέλει αφορίζει: • «Υποχώρηση στο όνομα (των Σκοπίων, εννοείται) αποτελεί πράξη εθνικής μειοδοσίας». • Μήπως, πράγματι, «τελικά η εθνικοφροσύνη είναι εφτάψυχη»; •
(Για να εξηγούμαστε: Προσωπικά δεν έχω και ποτέ δεν είχα κανένα πρόβλημα, εμπόδιο ή πλέγμα, να αισθάνομαι και να δηλώνω πατριώτης. • Το να «καταγγέλλουμε» όσους διαφωνούν με τις απόψεις μας ως «προδότες», «μειοδότες», «γερμανοτσολιάδες» ή «κομμουνιστοσυμμορίτες» και όλ’ αυτά τα συριζέικα, σιχαίνομαι. • Ολ’ αυτά που χαρακτήριζαν την παλιά, ελεεινή «εθνικοφροσύνη» • αλλά και τη νεόκοπη, καθώς φαίνεται. • Κλείνει η παρένθεση). •
Βγαίνει τώρα και ο μετριοπαθής γενικά κ. Πιτσιόρλας και δηλώνει • με αφορμή τον άθλιο ξυλοδαρμό Μπουτάρη • ότι «πρέπει να κλείσουμε αυτή την καταπακτή» • – δηλαδή, όλ’ αυτά τα «προδότες», «μειοδότες» κ.λπ. • Τώρα, όμως, το λέει κι αυτός. • Τώρα που αυτά εκτοξεύονται και εναντίον των συριζαίων πια. • Τότε που μια τέτοια δήλωση θα είχε αξία και πραγματικό βάρος, • τότε που οι ομόσταυλοί του κραύγαζαν νυχθημερόν τα μισαλλόδοξα, • καίγοντας άμα λάχει και την Αθήνα, • τότε δεν τολμούσε να τα πει. • Τώρα; • Τώρα κούφια, άχρηστα λόγια. •
Ή όχι και τόσο άχρηστα; • Αν σκεφτεί κανείς τι συνεχίζουν ακόμα να λένε οι ομόσταυλοί του στην κυβέρνηση • – ακόμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που όποτε παθαίνει θρασαμνησία αναρωτιέται: • «Ποιοι εξαπολύουν διαρκώς, κάθε μέρα, ακραίες κατηγορίες για προδότες, και μειωμένης εθνικής συνειδήσεως Eλληνες; • Ποιοι έχουν ανακηρύξει τον εαυτό τους εργολάβο του έθνους • και επικηρύσσουν εκείνους που σκέφτονται και πράττουν διαφορετικά; • Ποιοι, με δυο λόγια, ανοίγουν τον δρόμο στη βία;». •
Αλτσχάιμερ η κατάσταση. •
Κι είναι πολύ νέος ακόμη. •
Ή πολύ θρασίμι. •