Τρία «αγκάθια» για Αθήνα – Τίρανα

Τρία «αγκάθια» για Αθήνα – Τίρανα

2' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Αθήνα και τα Τίρανα επιθυμούν την ταχύτατη ολοκλήρωση της συμφωνίας για τις εκκρεμότητες που υπάρχουν ανάμεσα σε Ελλάδα και Αλβανία, ει δυνατόν πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. Αν και η Αλβανία έχει ελάχιστες πιθανότητες να κατορθώσει να πάρει το πράσινο φως από την Ε.Ε., κυρίως λόγω των επιδόσεων της χώρας στο οργανωμένο έγκλημα, η παρουσίαση εποικοδομητικής συμπεριφοράς μέσω της συμφωνίας με ένα κράτος-μέλος της Ενωσης θα μπορούσε να θεωρηθεί θετικό σημείο για τα Τίρανα. Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους υπουργούς Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και Ντιτμίρ Μπουσάτι έχουν διεξαχθεί σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας, αν και από τις κατά καιρούς δημόσιες τοποθετήσεις και των δύο, έχουν προκύψει τα βασικά σημεία σύγκλισης και απόκλισης ανάμεσα σε Αθήνα και Τίρανα.

Η οριοθέτηση της ΑΟΖ

Το βασικό πρόβλημα αφορά την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) ανάμεσα σε Ελλάδα και Τίρανα. Οχι τόσο λόγω της διαφωνίας της κυβέρνησης Ράμα να προχωρήσει σε συμβιβασμό με την Ελλάδα, όσο λόγω των σοβαρών αντιστάσεων που κρατά στο συγκεκριμένο ζήτημα ο πρόεδρος της Αλβανίας, Ιλίρ Μέτα.

Δημοσίως, ο κ. Μέτα ζητάει προάσπιση της απόφασης του συνταγματικού δικαστηρίου της Αλβανίας, διά της οποίας είχε ακυρωθεί η συμφωνία της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή το 2009 για την οριοθέτηση ΑΟΖ. Πρακτικά, εκείνο που ζητάει είναι κάτι το οποίο δεν στηρίζεται σε καμία νομική βάση Δικαίου της Θαλάσσης και δυσχεραίνει την αλβανική κυβέρνηση να προχωρήσει σε ουσιαστικό συμβιβασμό με την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ακόμη και αν οι κ. Κοτζιάς και Μπουσάτι ανακοίνωναν αύριο τη συμφωνία, αυτή θα ήταν στο έλεος του κ. Μέτα και των πολιτικών ισορροπιών μέσα στην Αλβανία.

Η δεύτερη διαφορά ανάμεσα στις δύο χώρες αφορά την κατάσταση εμπολέμου που υπάρχει τα τελευταία 70 χρόνια. Η Αθήνα δεν αίρει το εμπόλεμο, κυρίως διότι οι ανάλογες προβλέψεις και από την αλβανική πλευρά παραμένουν μάλλον ασαφείς. Αφορούν συγκεκριμένα την εμπόλεμη κατάσταση στην οποία είχε βρεθεί η Αλβανία το 1940 όχι ως μαχόμενο μέρος, αλλά ως προτεκτοράτο της Ιταλίας του Μουσολίνι, όταν αυτή εισέβαλε στην Ηπειρο.

Ενα τρίτο, αλλά διόλου ασήμαντο πρόβλημα, το οποίο δεν συζητείται στην Αθήνα, αλλά θεωρείται σημαντικό για τα Τίρανα, είναι το αποκαλούμενο «Τσάμικο». Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει κανένα τέτοιο ζήτημα, ωστόσο στην Αλβανία προκαλεί πολιτικές αναταράξεις. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα λεπτό θέμα και οι Αλβανοί επιχειρούν να επιτύχουν κάτι, ακόμη και για λόγους ιστορικού συμβολισμού. Υπενθυμίζεται ότι για τον αλβανικό αλυτρωτισμό και εθνικισμό η «Τσαμουριά», δηλαδή η περιοχή από τη Θεσπρωτία έως τον Αμβρακικό Κόλπο, εμφανίζεται ως μέρος της «Μεγάλης Αλβανίας». Παρά τα προβλήματα, η πρόοδος σε ζητήματα χαμηλής πολιτικής, αλλά υψηλού συμβολισμού, όπως η εκταφή των οστών των Eλλήνων πεσόντων του Αλβανικού Επους, δημιουργεί αισιοδοξία για την επίλυση των τελευταίων εκκρεμοτήτων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή