Οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί στο Ζάππειο το βράδυ της Παρασκευής, με αφορμή τη συμφωνία του Eurogroup για το χρέος, θύμισαν άλλες εποχές. Τους πανηγυρισμούς των δύο κυβερνητικών εταίρων –Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου– και των κομμάτων τους (ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ) για την κατάκτηση της εξουσίας. Στο ενδιάμεσο, αφορμή για πανηγυρισμούς δεν προέκυψε. Η κοινή εκδήλωση της Παρασκευής με τη συμμετοχή των κοινοβουλευτικών ομάδων και των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης ήρθε σημειολογικά να στείλει το μήνυμα ότι, σε μια στιγμή κατά την οποία η κυβερνητική πλειοψηφία υφίσταται κραδασμούς εξαιτίας των αντιδράσεων στη συμφωνία για το ονοματολογικό, οι εταίροι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν την κοινή πορεία. Αλλωστε, είναι κάτι που σταθερά επαναλαμβάνουν οι κ. Τσίπρας και Καμμένος, ότι πρωταρχικός στόχος του κυβερνητικού συνασπισμού ήταν η έξοδος της χώρας από τα μνημόνια.
Ο ενθουσιασμός για τη συμφωνία του Eurogroup επισκιάζει τα ζητήματα που αναδείχθηκαν όλες τις προηγούμενες ημέρες και τα ερωτήματα για την ανθεκτικότητα της συμπόρευσης των δύο εταίρων. Ωστόσο, δεν απαντά σε αυτά. Η δήλωση του κ. Καμμένου ότι το κόμμα του θα καταψηφίσει τη συμφωνία όταν αυτή έλθει προς κύρωση στην ελληνική Βουλή εξακολουθεί να οριοθετεί το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της κυβερνητικής συμπόρευσης. Βεβαίως, ο επικεφαλής των ΑΝΕΛ εξακολουθεί να επαναλαμβάνει με κάθε αφορμή την εκτίμησή του ότι η συμφωνία δεν θα φτάσει ποτέ στην ελληνική Βουλή, καθώς δεν θα καταφέρουν τα Σκόπια να εκπληρώσουν τα ενδιάμεσα βήματα.
Από τις μέχρι τώρα αντιδράσεις, από τη διαφοροποίηση του Δημήτρη Καμμένου, από τις διαλυτικές τάσεις στην οργανωτική βάση του κόμματος σε διάφορες περιοχές, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, από τις διαμαρτυρίες εις βάρος κυβερνητικών στελεχών και βουλευτών, φαίνεται ότι ο μικρός κυβερνητικός εταίρος, που επένδυσε σημαντικά στο προφίλ προστάτη των εθνικών θεμάτων, δοκιμάζεται από τις εξελίξεις. Και αυτό τον καθιστά απρόβλεπτο. Καθίστανται απρόβλεπτες και οι αντιδράσεις μεμονωμένων βουλευτών, οι οποίοι δεν είναι δεδομένο ότι θα αντέξουν την πίεση των τοπικών κοινωνιών, της εκλογικής βάσης τους. Και είναι αμφίβολο, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μακεδονίας, αν τα επιχειρήματα σχετικά με την απόφαση για το χρέος μπορούν να κατευνάσουν τις αντιδράσεις για το ονοματολογικό.
Ευρύτερες μετατοπίσεις
Τούτων δοθέντων, η «χαρτογράφηση» του πολιτικού τοπίου από το Μαξίμου προς αναζήτηση βουλευτών που θα ήταν διατεθειμένοι να στηρίξουν μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία, σε περίπτωση ρήξης με τους ΑΝΕΛ, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η διάσπαση του κυβερνητικού συνασπισμού θα ενεργοποιήσει ευρύτερες μετατοπίσεις στο πολιτικό σκηνικό. Κατ’ αρχάς, εκτιμάται ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να απολαμβάνει τη στήριξη κάποιων από τους βουλευτές των ΑΝΕΛ. Ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος θεωρείται ένας εξ αυτών, όπως και η κ. Ελενα Κουντουρά. Ο Κώστας Ζουράρις, που έχει υποστηρίξει ορισμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ παλαιότερα, με δεδομένη την αντίδρασή του στη συμφωνία για το ονοματολογικό, δεν θεωρείται ότι θα συνέχιζε να στηρίζει την κυβέρνηση.
Ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης εξέφρασε μεν τη στήριξή του στη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, διευκρίνισε, ωστόσο, ότι το κόμμα του δεν πρόκειται να αντικαταστήσει τους ΑΝΕΛ στη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι, εφόσον επέλθει κυβερνητική ρήξη, η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές. Από την Κουμουνδούρου, ωστόσο, θεωρούν ότι ορισμένοι βουλευτές του Ποταμιού θα μπορούσαν να κινηθούν διαφορετικά και να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ονοματίζοντας τον Σπύρο Δανέλλη και τον Σπύρο Λυκούδη, που έχουν και οι δύο παρελθόν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από τους υπολογισμούς του Μαξίμου προκύπτει ότι και στη δεξαμενή των ανεξάρτητων βουλευτών βρίσκονται κάποιοι που θα στήριζαν με την ψήφο τους την παράταση του κυβερνητικού βίου και κατ’ επέκταση την παράταση του δικού τους κοινοβουλευτικού βίου, καθώς γνωρίζουν ότι, όταν γίνουν εκλογές, δεν πρόκειται να επανεκλεγούν.