Η καινούργια ημέρα που, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, ξημέρωσε χθες για τη χώρα, μοιάζει απελπιστικά με τις παλιές. Και το όραμα για το πώς φιλοδοξεί η κυβερνητική ηγεσία να γράψει αυτή τη νέα σελίδα, πού θέλει να πάει τη χώρα και με ποιους συνοδοιπόρους έλαβε αναστολή για ένα απροσδιόριστο μέλλον. Μαζί με τον ανασχηματισμό, ο οποίος μετατίθεται τουλάχιστον για την επόμενη εβδομάδα. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να οριοθετήσει τον συμβολισμό της χθεσινής ημέρας όχι περιγράφοντας το (όποιο) όραμά του για τη φυγή προς τα εμπρός, αλλά κηρύσσοντας ατύπως την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Επέλεξε τη βουτιά στο παρελθόν και την ολική επαναφορά των διαχωριστικών γραμμών, της επιχειρηματολογίας «εμείς και οι άλλοι». Αν και μίλησε για ημέρα κατά την οποία τελείωσαν τα μνημόνια, εντέχνως στην ομιλία του απέφυγε αναφορές στο τρίτο μνημόνιο, αυτό που ο ίδιος διαπραγματεύθηκε και συνομολόγησε, τοποθετώντας την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον Ιανουάριο του 2015 και μετά σε ένα άλλο πλαίσιο.
Επί της ουσίας, αυτό που περιέγραψε για τους επόμενους μήνες ως προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η προσπάθεια να επικεντρωθεί η πολιτική συζήτηση σε αυτά που, όπως ανέφερε, «δεν θα ξεχάσουμε», σε αυτά που διαρκώς επαναφέρει ως ζητήματα, ήδη από την εποχή που βρισκόταν στην αντιπολίτευση, τη φοροδιαφυγή, τη διαπλοκή και τη διαφθορά, αλλά, αν και είναι θέματα ανεξάρτητα των μνημονιακών επιταγών, η κυβέρνηση μάλλον δεν μπορεί να επαίρεται για την επιτυχία της στην αντιμετώπισή τους.
Ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε χθες απολύτως διχαστικός, βάζοντας απέναντι τους πάντες: τις κυβερνήσεις της πενταετίας 2010-2015, καθώς, όπως προαναφέραμε, κατά το διάστημα αυτό περιόρισε την καταστροφική μνημονιακή περίοδο. Τους κ. Λουκά Παπαδήμο και Γιάννη Στουρνάρα, με την αναφορά του ότι «τραπεζίτες έγιναν πρωθυπουργοί και υπουργοί έγιναν τραπεζίτες», τους συνοδοιπόρους του στη διεκδίκηση της εξουσίας, στελέχη όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ: «Το πλήρωμα άλλαξε. Αλλοι φοβήθηκαν τα κύματα, άλλοι προτίμησαν να τα δαμάσουν». Προανήγγειλε εμμέσως αναζήτηση ευθυνών για τη μνημονιακή επιλογή: «Δεν θα γίνουμε λωτοφάγοι. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις αιτίες και τα πρόσωπα που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια».
Ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε και σε αυτούς «που στάθηκαν στο πλευρό της Ελλάδας στα δύσκολα… Που αντιστάθηκαν σθεναρά στα σχέδια για έξοδο και τιμωρία της Ελλάδας». Βεβαίως, καθώς η απουσία αυτοκριτικής για οτιδήποτε ήταν από τα χαρακτηριστικά της χθεσινής δημόσιας τοποθέτησής του, καμιά αναφορά δεν υπήρξε στην επιλογή της πρώτης κυβέρνησής του να εργαλειοποιήσει την απειλή εξόδου από το ευρώ ως διαπραγματευτικό χαρτί έναντι των δανειστών.
Οπως ήταν αναμενόμενο, το πρωθυπουργικό μήνυμα εμπλουτίστηκε με συμβολισμούς από την Οδύσσεια. Είχε αναφορές σε Σειρήνες, σε Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες, σε Λωτοφάγους και μνηστήρες. Και για τον εαυτό του και την κυβέρνηση ο κ. Τσίπρας κράτησε τον ρόλο του Οδυσσέα, που καταφέρνει να φθάσει στην Ιθάκη. «Από σήμερα, ξεκινάμε με όραμα και αποφασιστικότητα για τη νέα εποχή της πατρίδας μας», δήλωσε ο πρωθυπουργός, χωρίς ωστόσο να δώσει έστω και γενική περιγραφή αυτού του οράματος. Επιφύλαξε, παράλληλα, μια αναφορά καθησυχαστική για όσους ενδιαφέρονται και παρακολουθούν στενά τη διαχείριση της εκτός μνημονίων ελευθερίας, αναφέροντας ότι σε αυτή τη νέα εποχή θα πάμε «με σύνεση και ευθύνη να μην ξαναγυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα των ελλειμμάτων και της χρεοκοπίας».
Το διάγγελμα είχε και αναφορά σε ποιητή, όχι όμως στον Κωνσταντίνο Καβάφη και την «Ιθάκη», αλλά στον Γιώργο Σεφέρη, του οποίου τον στίχο «Ο τόπος μας είναι κλειστός, τον κλείνουν οι δύο μαύρες Συμπληγάδες» επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός. Προφανώς η Οδύσσεια δεν ήταν αρκετή και χρειάστηκε να επεκταθεί και σε αναφορές σχετικές με την Αργοναυτική Εκστρατεία.