Ενα χρόνο πριν, ήταν όλοι φίλοι, έτοιμοι ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Ενα χρόνο μετά, ο κόσμος άλλαξε, αλλά όχι όπως το είχαν ελπίσει. Η παρέα που μπήκε στο Μέγαρο Μαξίμου πέρυσι στις 25 Ιανουαρίου σκόρπισε κάπου μεταξύ Κουμουνδούρου και Βουλής. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρώτος απ’ όλους που άλλαξε, κράτησε στο περιβάλλον του όχι τους πιο στενούς του φίλους, αλλά τους πιο πιστούς ακολούθους.
Η μεγάλη αλλαγή ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2015. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε να εισπράττει τα επίχειρα της μνημονιακής του μεταστροφής, η θύελλα χτύπησε πρώτα την επικοινωνιακή ομάδα του πρωθυπουργού. Αν για τον πολύ κόσμο το μεγάλο όνομα που έφυγε ήταν ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, παραδίδοντας τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου στην Ολγα Γεροβασίλη για να γίνει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, για τους γνωρίζοντες… συριζικά πρόσωπα και πράγματα δεν ήταν μικρότερης σημασίας το έτερο επικοινωνιακό «ροκέ»: ο Θοδωρής Μιχόπουλος, που έως τότε ήταν διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, άλλαξε θέση με τον Αγγελο Τσέκερη, στενό συνεργάτη του Αλ. Τσίπρα απ’ τα χρόνια που το κόμμα έπαιρνε μονοψήφια ποσοστά στις εκλογές. Η απομάκρυνση Σακελλαρίδη συνδεόταν με εκείνη του Μιχόπουλου – η σχέση των δύο κρατούσε από τότε που ο φέρελπις Συριζαίος διεκδικούσε τον ∆ήμο Αθηναίων. Ομως το βράδυ που οι πολιτικοί συντάκτες έλαβαν το SMS «Σας ευχαριστώ για τη στήριξή σας και συγγνώμη για τις αρκετές φορές που δεν σας ενημέρωσα», με υπογραφή «Μιχόπουλος», σχεδόν δεν το πίστευαν. Ο Θ. Μιχόπουλος, γνωστός και ως «άρχοντας των non parer» τα οποία εξαπέλυε με ρυθμούς πολυβόλου, μπορεί να είχε διαφωνίες με τη νέα συριζική γραμμή, αλλά ποτέ δεν τις εκδήλωσε ανοιχτά. Αντιθέτως, πάντα έλεγε πως το βασικό είναι «να κρατήσουμε το κόμμα» και συχνά λειτουργούσε ο ίδιος ως «αμορτισέρ» μεταξύ της Κουμουνδούρου και του Μαξίμου.
Υπήρχε, άλλωστε, και μια δεύτερη ανάγνωση των γεγονότων: στο βάθος του αριστερού τούνελ αχνοφαίνονταν οι εκλογές. Ο Θ. Μιχόπουλος βοήθησε πηγαίνοντας στο κόμμα, εθεάθη να συνοδεύει στα debate τον Αλ. Τσίπρα μαζί με τον βουλευτή Γιώργο Κυρίτση και επέστρεψε τον Νοέμβριο στον πρωινό καφέ του Μαξίμου, αυτήν τη φορά ως προϊστάμενος του Γραφείου Στρατηγικού Σχεδιασμού του πρωθυπουργού. Σε αντίθεση όμως με τον συμπολεμιστή του Αλ. Τσίπρα από τη Γένοβα, τον Γ. Σακελλαρίδη, που πείστηκε τελικά να είναι υποψήφιος στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, δεν άντεξε τη μνημονιακή πίεση και τον Νοέμβριο εγκατέλειψε όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την πολιτική συνολικά.
Κι έτσι, απ’ την ομάδα των νεαρότερων τσιπρικών παρέμεινε στο γραφείο του πρωθυπουργού κραταιός ο διευθυντής ∆ημήτρης Τζανακόπουλος. Ο 33χρονος νεαρός γνώρισε τον Αλ. Τσίπρα όταν εκείνος ήταν γραμματέας της Νεολαίας του Συνασπισμού και τη συγκεκριμένη θέση κατέλαβε το 2005. ∆ιετέλεσε νομικός του σύμβουλος πριν βρεθεί στο Μαξίμου, στο γραφείο του ισογείου δίπλα από τη γραμματεία του πρωθυπουργού. Εκεί όπου συνήθως τριγυρνά και ο Βαγγέλης Καλπαδάκης, ο διπλωματικός σύμβουλος του Αλ. Τσίπρα και ανιψιός της γυναίκας του Νίκου Βούτση, ο οποίος επίσης γνώρισε τον Αλ. Τσίπρα στη Νεολαία. Ο 35χρονος διπλωμάτης καριέρας είναι ο μόνος στο Μαξίμου που φοράει κάθε μέρα γραβάτα. Πρόκειται, άλλωστε, για έναν απ’ τους ελάχιστους «δηλωμένους» αριστερούς στο διπλωματικό σώμα.
Στα υπόγεια του Μαξίμου, πάλι, μπορεί κανείς να βρει τον δημοσιογράφο Αγγελο Τσέκερη, ο οποίος αναγκαστικά έχει εγκαταλείψει την εκπομπή του «Στο Κόκκινο» και τη στήλη του στην «Αυγή», αλλά όχι και το alter ego του, τον δημοσιογράφο Γιώργο Κυρίτση που έγινε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δυο τους έχουν παρελθόν ως κειμενογράφοι των ομιλιών του Αλ. Τσίπρα, αλλά αυτό που τους έκανε γνωστούς στο συριζικό κοινό ήταν η εκπομπή στο «Κόκκινο» και η στήλη τους στην «Αυγή».
Στις 12 Ιουλίου, μάλιστα, λίγο πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής, έγραφαν πως, «αν την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές βρισκόμαστε στην Τασκένδη, ενδεχομένως κάτι δεν έχει πάει καλά»!
∆ύο ορόφους πάνω, στον πρώτο του Μαξίμου, στεγάζονται οι «αιώνιοι». Οι άνθρωποι που πλαισιώνουν τον Αλ. Τσίπρα εδώ και χρόνια. Για τον «μέντορά» του, τον Αλέκο Φλαμπουράρη, τον οποίο τα παιδιά του πρωθυπουργού αποκαλούν «παππού», μάλλον δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Και το ίδιο ισχύει και για τον Νίκο Παππά, που υπήρξε φίλος του Αλ. Τσίπρα από 19 χρόνων και μ’ ένα δικό του τηλεφώνημα το 2008 εγκατέλειψε τη Γλασκώβη, όπου ζούσε επί 11 χρόνια, για να έρθει να συμμετάσχει στο (θολό, τότε) εγχείρημα της απογείωσης ενός μικρού αριστερού κόμματος.
Εξω απ’ το Μαξίμου, αντιθέτως, βρίσκονται όλοι εκείνοι που έζησαν το όνειρο της αριστερής διακυβέρνησης πριν τους εκδιώξουν τα μνημόνια. Γιατί ο Γ. Σακελλαρίδης δεν ήταν ο μόνος φευγάτος. Ο στενός φίλος του Αλ. Τσίπρα, ο κουμπάρος του Ανδρέας Καρίτζης, έφυγε κι εκείνος τον Αύγουστο. Ο Αν. Καρίτζης, γνωστός και ως «Ανδρέας του Τσίπρα», ήταν συμφοιτητής του πρωθυπουργού, μόνιμος συνοδός του στα τηλεοπτικά στούντιο και συνεπιβάτης του στο «παπί», που προϋπήρξε της τσιπρικής μηχανής BMW. Εκείνος και ο Τάσος Κορωνάκης ήταν οι «κολλητοί» του Αλ. Τσίπρα. Ο δεύτερος, που έστησε την καμπάνια των εκλογών του Ιανουαρίου, έγινε γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ προτού τον σαρώσει το μνημόνιο με λίγη βοήθεια απ’ τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Η υπόθεση της 10ετούς ανυποταξίας του ανθρώπου που τριγύριζε παλιά στα μπιλιαρδάδικα των Εξαρχείων κι έπαιζε τάβλι με τον νυν πρωθυπουργό στοίχισε πολύ στον ΣΥΡΙΖΑ επικοινωνιακά. Στον ίδιο τον Τ. Κορωνάκη, βέβαια, στοίχισε περισσότερο η ψυχρότητα του ίδιου του Αλ. Τσίπρα. Οι δυο τους είχαν γνωριστεί 15 χρόνια πριν μέσω της Μπέτυς Μπαζιάνα, που ήταν συμφοιτήτρια του Τ. Κορωνάκη στην Πάτρα. Μετά από χρόνια κάμπινγκ στα νησιά και άπειρες εφόδους σε πατρινά και εξαρχειώτικα τσιπουράδικα, έγιναν τόσο φίλοι, που τα σπίτια τους στην Κυψέλη λειτουργούσαν σχεδόν σαν συγκοινωνούντα συριζικά δοχεία. Τουλάχιστον μέχρι να τα… αποξηράνει το μνημόνιο.