Παπαγαλία, έλλειψη γνώσης και ορθογραφικά

Παπαγαλία, έλλειψη γνώσης και ορθογραφικά

4' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι ένα «μέσο» γραπτό εξετάσεων ο καθρέφτης των επιστημόνων που εκπαιδεύει η χώρα; Τι υποδηλώνουν τα τραγικά ορθογραφικά λάθη, που συναντούν ουκ ολίγες φορές οι Ελληνες πανεπιστημιακοί κατά τη διόρθωση των γραπτών των φοιτητών τους; Μάλιστα, είναι τέτοιας έκτασης οι «αβλεψίες» που πολλοί πανεπιστημιακοί τα αγνοούν πλέον, ενώ παλαιότερα ήταν πολύ πιο αυστηροί. Κάποιοι, επίσης, χρησιμοποιούν ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών, η απάντηση των οποίων δεν «επιτρέπει» ορθογραφικά λάθη. Από την άλλη, οι ανιστόρητες αναφορές, οι γεωγραφικές αστοχίες, οι σολοικισμοί, τα εμφανή σημάδια παπαγαλίας, η άστοχη χρησιμοποίηση λέξεων είναι σαφείς ενδείξεις του επιπέδου Ελλήνων φοιτητών.

Παπαγαλία, έλλειψη γνώσης και ορθογραφικά-1

Ειδικότερα, μιλώντας με πανεπιστημιακούς προκύπτει ότι τα συχνότερα ορθογραφικά λάθη γίνονται στην κλίση των τριτόκλιτων επιθέτων: όπως για παράδειγμα «του ασφαλή» αντί «του ασφαλούς», καθώς και στη μη κατανόηση της ενεργητικής από τη μέση φωνή ρημάτων όπως «εσείς αντιμετωπίζετε σωστά το κύμα κακοκαιρίας», και «το κύμα κακοκαιρίας πρέπει να αντιμετωπίζεται με καλά σχεδιασμένα μέτρα». Επίσης, δεινοπαθούν το «ως εξής» (έχει γραφτεί «έξεις» και «εξοίς»,) το «όσον αφορά» (γράφεται «ως αναφορά») και η διάκριση του «κατ’ αρχήν» με το «κατ’ αρχάς». Παράλληλα, πολλές φορές τα γραπτά έχουν λέξεις ή εκφράσεις που χρησιμοποιούν επικαιρικά, σαν ένα είδος μόδας, στη γλώσσα τους οι νέοι. Τέτοιες είναι το «ωστόσο», το «εντούτοις» και το «ισχύει» ως απάντηση σε θέμα εξετάσεων που έχει διατυπωθεί ως ερώτηση. «Τα ορθογραφικά λάθη είναι ασύλληπτα. Συχνά έχω απορρίψει ένα γραπτό όταν βρίθει λαθών», παρατηρεί στην «Κ» η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Ιστορίας Αρχαιολογίας Αθηνών, κ. Μαρία Ευθυμίου. «Μην ξεχνάμε ότι μιλούμε για καθηγητική σχολή, οι πτυχιούχοι της οποίας πιθανότατα θα διδάξουν στη μέση εκπαίδευση», προσθέτει.

«Τα αγνοώ»

«Πολλές φορές τα αγνοώ στην αξιολόγηση ενός γραπτού. Εάν ήταν ένα από τα κριτήρια, πολλά γραπτά θα έχαναν βαθμούς. Βέβαια, τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης ακόμη και ένα κραυγαλέο λάθος μπορεί να ήταν μοιραίο για να βαθμολογηθεί το γραπτό κάτω από τη βάση», παρατηρεί στην «Κ» ο καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας του ΑΠΘ Βασίλης Γούναρης. Από την πλευρά της, η καθηγήτρια στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δήμητρα Κατή, παρότι παραδέχεται πως οι φοιτητές κάνουν ορθογραφικά λάθη, λέει ότι «η ορθογραφία έχει συμβολική, κοινωνική σημασία σε παραδοσιακά συστήματα. Η ορθογραφία δεν χωρίζει πλέον τους ανθρώπους σε εγγράμματους και αγράμματους». Στα ορθογραφικά λάθη συμβάλλει και το γεγονός ότι πολλοί νέοι έχουν εθιστεί στην αυτοματοποιημένη ορθογραφία των smartphones. Το ιδιαίτερα προβληματικό είναι ότι οι νέοι μένουν… απαθείς ακόμη και σε κραυγαλέες αστοχίες του smartphone, αφού είναι σαφές ότι η λέξη που χρησιμοποιεί είναι τελείως άστοχη μέσα στην πρόταση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αντιθετικός σύνδεσμος «όμως» να εμφανίζεται ως «ώμος» και ο χρήστης να μην το διορθώνει! Ταυτόχρονα βέβαια, υπάρχουν λάθη στα γραπτά των φοιτητών, που υποδηλώνουν σημαντικές γνωστικές ελλείψεις, αδυναμία κριτικής σκέψης και παπαγαλία. Ενδεικτικά, σύμφωνα με την κ. Ευθυμίου, οι φοιτητές αγνοούν τον Λένιν, τον Μάο, την Ιντιφάντα, σύγχρονες τοπικές συγκρούσεις όπως των Παλαιστινίων και των Ισραηλινών, ενώ επίσης πεδίο κραυγαλέων λαθών είναι τα γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου και η θέση της Ελλάδας.

Μιλώντας στην «Κ», η καθηγήτρια στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών Ευγενία Μπουρνόβα ανέφερε ότι τα επαναλαμβανόμενα σοβαρά λάθη από σημαντικό αριθμό φοιτητών έχουν δύο σημαντικές αφετηρίες.

Παραδείγματα

«Η μία αφορά την παπαγαλία και την προσπάθεια να θυμηθούν κάποιες πληροφορίες, χωρίς όμως να υπεισέρχεται και κάποια λογική επεξεργασία. Για παράδειγμα, στο ερώτημα ποιες είναι οι νέες πηγές ενέργειας που ανακαλύφθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν στη διάρκεια της Δεύτερης Βιομηχανικής Επανάστασης, στο τελευταίο δηλαδή τέταρτο του 19ου αιώνα, η απάντηση πολλές φορές είναι “ο αέρας, το πετρέλαιο, ο ηλεκτρισμός”. Αντίστοιχα, για τα μεταφορικά μέσα της ίδιας περιόδου διαβάζω “ιστιοφόρα, ατμόπλοια, αεροπλάνα”. Εδώ είναι προφανές ότι η παπαγαλία που έρχεται από το σχολείο έχει καταστρέψει κάθε δυνατότητα αναλυτικής ή κριτικής σκέψης. Εφόσον μάλιστα μέσω της παπαγαλίας γίνεται και η εισαγωγή στα πανεπιστήμια, είναι πολύ δύσκολο για τους νέους να αλλάξουν στα 18 τους χρόνια τη λειτουργία μέσω της οποίας καλούνται να αποκτήσουν γνώσεις, και όχι πληροφορίες. Για τους ίδιους λόγους παρουσιάζεται και το πολύ συχνό λάθος που αφορά τον ορισμό ενός αιώνα: το 1821 είναι για πολλούς 18ος αιώνας και οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι έγιναν τον 19ο αιώνα αφού τα έτη έκρηξης ή διάρκειας των πολέμων αρχίζουν με το 19!», λέει η κ. Μπουρνόβα.

«Οι φοιτητές μας έχουν πρόβλημα στο να μαθαίνουν να μελετούν. Η αποκόμιση γνώσης δεν είναι ούτε εύκολη ούτε αυτονόητη», παρατηρεί ο κ. Γούναρης. «Εχοντας φτωχές γνώσεις και μέτρια ικανότητα κριτικής σκέψης, δεν μπορούν να συσχετίσουν τις πληροφορίες ούτε να κατανοήσουν τη σημασία ενός εξόφθαλμου λάθους», προσθέτει ο ίδιος. Και όπως λέει η κ. Κατή, «η πλειονότητα των φοιτητών δεν μπορεί να αξιολογήσει μία πληροφορία, να τη συγκρίνει με άλλες, να βρει το σημαντικό στοιχείο. Οι νέοι έχοντας μάθει να παπαγαλίζουν στο σχολείο, συνεχίζουν και στο πανεπιστήμιο. Και αυτό φαίνεται και στα γραπτά και στην προφορική επιχειρηματολογία».

Τα κενά σε Iστορία και Γεωγραφία

Σημαντικό έλλειμμα έχουν οι φοιτητές σε σχέση με τη γεωγραφία, όταν μάλιστα συνδυάζεται με την ιστορία. Η γεωγραφία ως επιστήμη δεν υπάρχει ως αυτοτελές τμήμα στα ΑΕΙ και η διδασκαλία της στα σχολεία γίνεται από μη ειδικούς, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των νέων να είναι αγεωγράφητη. Ο κ. Βασίλης Γούναρης αναφέρει ότι πολλοί φοιτητές δεν γνωρίζουν να τοποθετήσουν στον χάρτη ακόμη και χώρες της Ευρώπης, ενώ συχνά μπερδεύουν, κάνουν Αγγλο, τον Γάλλο Λουδοβίκο ΙΔ΄! «Για παράδειγμα, δεν ξέρουν πως στην ανατολική Στερεά Ελλάδα βρίσκεται και η Αθήνα. Είναι προφανές πως αν κάποιος οικονομολόγος δεν γνωρίζει την ιστορία και τη γεωγραφία της χώρας δεν μπορεί να προτείνει τρόπους ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας ούτε να κατανοήσει την παγκόσμια οικονομία. Ετσι, δεν θα διαβάζαμε το σύνηθες λάθος για την Α΄ Βιομηχανική Επανάσταση, ότι στην Αγγλία οι αγρότες καλλιεργούσαν βαμβάκι!» λέει η κ. Μπουρνόβα, και προσθέτει: «Βεβαίως, εδώ δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο: είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι Ελληνες είναι ανίκανοι να διαβάσουν ένα χάρτη και έτσι η κατάσταση διαιωνίζεται».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή