H παρακαταθήκη ενός οραματιστή

H παρακαταθήκη ενός οραματιστή

1' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εφυγε από τη ζωή ο σεβαστός πανεπιστημιακός δάσκαλος και κλασικός φιλόλογος Δημήτρης Λυπουρλής. Το έργο που μας άφησε, ανεκτίμητο και εντυπωσιακό. Αγάπησε με πάθος τα κλασικά γράμματα, όμως για τον Λυπουρλή κλασικά γράμματα δεν είναι μόνον ο Ομηρος, ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης ή οι μεγάλοι τραγικοί και ρήτορες· είναι ο Αριστοτέλης και ο Θεόφραστος, ο Ιπποκράτης και οι άλλοι ιπποκρατικοί συγγραφείς, ο Αρχιμήδης και ο Ευκλείδης και οι υπόλοιποι αρχαίοι Ελληνες συγγραφείς που διακρίθηκαν στους τομείς των μαθηματικών, της αστρονομίας, της ιατρικής, της ζωολογίας, της βοτανικής, της γεωγραφίας κ.λπ. Θεωρούσε αδιανόητο για τους φιλολόγους να ονομάζουν τον Ιπποκράτη «πατέρα της Ιατρικής» και να μην έχουν διαβάσει ούτε μία σελίδα από τα έργα που παραδόθηκαν με το όνομά του.

Η ζημιά που προκύπτει είναι μεγάλη. Ελεγε χαρακτηριστικά στο diastixo.gr: «Μένοντας άγνωστοι στους φιλολόγους όλοι αυτοί οι μεγάλοι συγγραφείς, μένουν αναγκαστικά άγνωστοι και σε όλους εκείνους που περιμένουν από τους φιλολόγους να τους μεταδώσουν την πολύτιμη γνώση. Κάτι χειρότερο: καμιά φορά ασχολούνται με τους συγγραφείς αυτούς άνθρωποι που δεν έχουν φιλολογική προπαίδεια, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να αυταπατώνται και να απατούν».

Δεν μας ξενίζει, λοιπόν, το γεγονός πως ο Λυπουρλής ασχολήθηκε, κατά κύριο λόγο, με τον Αριστοτέλη. Ηταν γι’ αυτόν ο ιδρυτής πολλών επιστημονικών κλάδων. Μελετώντας τον Αριστοτέλη, ανακάλυψε το δεύτερο μεγάλο πάθος της επιστημονικής του έρευνας, τον Ιπποκράτη και τον κόσμο της αρχαίας ιατρικής. Μπήκε στον κόπο μιας πολύχρονης μεταφραστικής προσέγγισης και απόδοσης των ιπποκρατικών κειμένων, γιατί πίστευε πως ούτε οι φιλόλογοι μπορούν να είναι –μόνοι τους– οι καλύτεροι αναγνώστες ούτε φυσικά μόνοι τους οι γιατροί. Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ως ένας από τους διευθυντές της σειράς «Αρχαίοι Ελληνες Συγγραφείς» των εκδόσεων Ζήτρος, επιδόθηκε στην έκδοση, την επιμέλεια και τον σχολιασμό των ιπποκρατικών κειμένων. Ζούσε με την αγωνία της άψογης «ερμηνείας»-μετάφρασής τους στη νέα ελληνική, η οποία θα αποτελούσε εχέγγυο για τη σωστότερη αξιολόγησή τους. Οι επιστημονικοί και μεταφραστικοί δρόμοι που άνοιξε, ενδιαφέροντες και συναρπαστικοί. Καιρός να ακολουθήσουμε το όραμά του. Και όπως έλεγε κι ο ίδιος, ίσως να μην είναι και τόσο δύσκολη η πραγματοποίησή του.

* Ο κ. Χαράλαμπος Β. Στεργιούλης είναι δρ Βυζαντινής Φιλολογίας ΑΠΘ, φιλόλογος Ιδ. Εκπαιδευτηρίων Ν. Μπακογιάννη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή